İşi eve, evi işe taşımamak... becerebiliyormusunuz?

[adrenalin]

İş yerinde çok canımı sıkan bir gelişme olduysa ya da evde eşimle bir tartışma yaşamışsak bu durumum her ne kadar istemesem de eve veya iş yerime yansıyor...

Sizler bu durumu nasıl hallediyorsunuz? Bu konuda başarılımısınızdır? :roll:

[adrenalin]

evdeki hiç bişeyi işe yansıtmıyorum hatta evde sorun varsa işe geldiğim zaman rahatlıyorum.

ama işte bişey olduysa -ki her zaman oluyor eve gidince başlıyorum anlatmaya herşeyi. aynı okuldan gelip o günkü olayları annesne anlatan çocuk gibi oluyorum

bir de şöyle bişeye inanıyorum evde ne olursa olsun iş hayatında kimseyle paylaşmamak lazım. bunu bazı kötü tecrübeler sonucunda öğrendim. en ufak bir lafınız özel hayatınız ile ilgil 2 sene sonra bile bir iş arkadaşınız ya da müdürünüz tarafından size karşı bişekilde koz olarak kullanılabiliyor.

Evi işe taşımamak derken ben birine gidip anlatmaktan bahsetmiyorum aslında :roll: Sadece üzgün oluyorum, bu durumda (+) enerjimi, gücümü büyük bir oranda yitiriyorum, bu durumda üretkenliğimi azaltıyor ama işimi kesinlikle aksatmıyorum.

İşte herşeyi anlatmıyorum, sadece çok üzgünsem anlatıyorum eşime, sağolsun beni çok rahatlatıyor. Akıl akıldan üstündür derler ya bana farklı çözüm önerileri getiriyor. Üzerimden büyük bir yük kalkıyor o zaman...

Evdeki durumu işte anlatmamak konusunda hemfikiriz, doğru söylemişsiniz.

[beyaz_papatya]

evdeki hiç bişeyi işe yansıtmıyorum hatta evde sorun varsa işe geldiğim zaman rahatlıyorum.

ama işte bişey olduysa -ki her zaman oluyor eve gidince başlıyorum anlatmaya herşeyi. aynı okuldan gelip o günkü olayları annesne anlatan çocuk gibi oluyorum

bir de şöyle bişeye inanıyorum evde ne olursa olsun iş hayatında kimseyle paylaşmamak lazım. bunu bazı kötü tecrübeler sonucunda öğrendim. en ufak bir lafınız özel hayatınız ile ilgil 2 sene sonra bile bir iş arkadaşınız ya da müdürünüz tarafından size karşı bişekilde koz olarak kullanılabiliyor.

[adrenalin]

ben taşımıyorum hiçbirsini ama malesef yüz ifademden anında anlıyor herkes bir şeyler olduğunu. Kaşım düştüyse yere tamamdır benim. Hayatta rol icabı gülemem yada sorun yokmuş gibi yapamam.

Benimde yüz ifademden, ses tonumdan herşey anlaşılır... Galiba bizler normaliz...

[adrenalin]

evi işe taşımam ama işler kötü olunca eve yansıtıyorum..elimde değil tam bir işkoliğim ben :lol:

Bende de aynı durum var, işler kötüye gidindce eve yansıtıyorum ama elimde değil...

[adrenalin]

Evinizde profesyonel olmak zorunda değilsiniz ki
Evde yaşananları iş yerindeki arkadaşlarına anlatıyorsan bu fazlasıyla yanlış bir tavır olur ancak arada iş yerinde yaşadığın bir problemi eşinle paylaşıp, beraber çözüm bularak rahatlamanızın kesinlikle bireysel bir ihtiyaç olduğu kanaatindeyim..
Arada sırada böylesi paylaşımlar yaşamak, eşlerin birbirinin profesyonel yaşantıları hakkında da fikir sahibi olması adına yararlı bile olur bence..

Evde yaşadıklarımı işte anlatmıyorum, sadece üzgün olduğum her halimden belli oluyor.

Ayrıca arasıra eşimle işimle ilgili konuşmak beni gerçekten rahatlatıyor.

[sevde_]

ben taşımıyorum hiçbirsini ama malesef yüz ifademden anında anlıyor herkes bir şeyler olduğunu. Kaşım düştüyse yere tamamdır benim. Hayatta rol icabı gülemem yada sorun yokmuş gibi yapamam.

evi işe taşımam ama işler kötü olunca eve yansıtıyorum..elimde değil tam bir işkoliğim ben :lol:

[adrenalin]

Eğer gerçekten etkilenmişsen , sanki etkilenmemiş gibi yapman oynamanı gerektirir.. Burada sadece başka bir seçenek kalıyor.. etkilenmemek..

Arada olanı biteni konuşmak, belki eşinin enginliğinde rahatlamak rahatsız mı ediyor seni? Olmasın mı istiyorsun.. ? Bence çok da olumsuz bir hal değil gibi ama, elbet buralarda bir yerde rahatsız edici bir detay vardır senin için..O detay hakkında konuşalım..

eşinle tartıştığında işe konsatre olmama haline gelince.. bazen hepimiz adına verimsiz iş günleri olabiliyor.. Bu iş rutununu aksatmayacak sıklıktaysa, kendine sorun etmemelisin..

Etkilenmemeye çalışıyorum/çalışacağım. Rol yapmak daha zor bana göre zaten beceremediğim bir şey...

Eşimle konuşmak beni gerçektende rahatlatıyor, tabiri caiz ise kendimi hafiflemiş hissediyorum. Zaman zaman iş yerimde yaşadığım sıkıntılı durumları öğrenip O'nun da üzülmesini istemiyorum. Bir de işi eve taşıdığım için kendimi profesyonel gibi hissetmiyorum o zaman...

İş rutinimi aksattığımı zannetmiyorum ama üretkenliğim azalıyor. Galiba her insanın başına gelebilecek şeyler bunlar :roll: İş arayan milyonlarca insanımızı düşündüğüm zaman bir işim olduğu için şükredip daha çok çalışmam gerektiğini düşünüyorum, verimli olamadığım anlardada sanki işimi aksatıyormuşum gibi geliyor.

Sevgili ilksen;

Düşüncelerimi yukarıda açıklamaya çalıştım. Yardımların ve yorumların için teşekkür ederim.

[adrenalin]

Sevgili ilksen;

Asıl sormak istediğim soruları sorarak konuyu biraz açayım. Zaman zaman iş yerimde yaşadığım sıkıntıları (haliyle her sıkıntıdan bahsetmiyorum, beni çok üzen olaylar) eve taşımamam gerektiğini bildiğim halde bunu beceremiyorum. Eve geldiğimde eşim hayırdır canım, bir şeylere sıkılmış gibisin deyip beni anlıyabiliyor. Asıl amacım O'nunda canının sıkılmasını istemememdir. İşin diğer boyutuda eşimle konuştuğumda ondan güç alıyor ve rahatlıyorum.

Diğer bir durumda bazen eşimle tartıştığımda ve üzüldüğümde o gün işime tam konsantre olamıyorum, verimliliğim düşüyor.

Bunları nasıl aşabilirim... :roll: :?:

[adrenalin]

Kimse cevap yazmayacak mı? :roll: