Tweet
akıcı, sosyal, paralı, sosyetik.. insanlarla bazen karşılaşıyorum da her nerde olursa olsun onlara yaranamıyoruz. yani bekledğim bi menfaat da değil ama dünya onların ya.
insanlık bile yetmiyor. yani üstün konumda oluyormuş gibi oluyor o
dost bile olmuyor senle. yüzüne bile bakmıyor. bilmiyorum her nedense öyle gücüme gidiyor ki. içimden'' ulan para mayan batsın'' emi diyorum o insan beni ti'ye bile almayınca.
aslında o insanın aklının gücü değil paranın verdiği bi özgüven ve güç oluyor. ama tabiki para yine özgüvenle oluyor o ayrı.
bazende acaba bende öyle zengin, kalite sahibi, yaşam standartları.. yüksek olsam, insanlara öylemi bakardım havadan diyorum. yok ya bakamam. isterse milyarlarla oynayım günde. dünya benim değil, para sadece bi araç bi güç ve o güç seni ölmek üzereyken bile kurtarmıyorsa o da sıfır
paraya dünya hayatına tapanlara ve bunu abartanlara şaşıyorum.
ve biz belkide 2. veya 3. sınıf insanlarız.
ama herşeyi olan veya böyle güçlere sahip insanlara nasıl saygı duyuluyor. rağbet ediliyor.fakirler yada işte kendi halinde olanlar gölgede yaşıyor sanki
bugün suratıma bakmayıpta yarın çok büyük bir iş adamı bir zengin bir şey herneyse.. vasıflı birşey olsam yani o suratıma bakmayan gelip ben böyle potansiyel sahibi biri olduğumda karşıma geçse şirinlik yapsa nasıl davranmalı acaba. hani olmazda bazen yaşadıklarım böyle düşünmeme sebeb oluyor
belkide haklılar ya. elbet eksikler çoktur sadece insan olmakta yetmez başka şeylere sahip olmalı.
bilmiyorum.. canım sıkıldı da bir an yazasım geldi
insanlık bile yetmiyor. yani üstün konumda oluyormuş gibi oluyor o
dost bile olmuyor senle. yüzüne bile bakmıyor. bilmiyorum her nedense öyle gücüme gidiyor ki. içimden'' ulan para mayan batsın'' emi diyorum o insan beni ti'ye bile almayınca.
aslında o insanın aklının gücü değil paranın verdiği bi özgüven ve güç oluyor. ama tabiki para yine özgüvenle oluyor o ayrı.
bazende acaba bende öyle zengin, kalite sahibi, yaşam standartları.. yüksek olsam, insanlara öylemi bakardım havadan diyorum. yok ya bakamam. isterse milyarlarla oynayım günde. dünya benim değil, para sadece bi araç bi güç ve o güç seni ölmek üzereyken bile kurtarmıyorsa o da sıfır
paraya dünya hayatına tapanlara ve bunu abartanlara şaşıyorum.
ve biz belkide 2. veya 3. sınıf insanlarız.
ama herşeyi olan veya böyle güçlere sahip insanlara nasıl saygı duyuluyor. rağbet ediliyor.fakirler yada işte kendi halinde olanlar gölgede yaşıyor sanki
bugün suratıma bakmayıpta yarın çok büyük bir iş adamı bir zengin bir şey herneyse.. vasıflı birşey olsam yani o suratıma bakmayan gelip ben böyle potansiyel sahibi biri olduğumda karşıma geçse şirinlik yapsa nasıl davranmalı acaba. hani olmazda bazen yaşadıklarım böyle düşünmeme sebeb oluyor
belkide haklılar ya. elbet eksikler çoktur sadece insan olmakta yetmez başka şeylere sahip olmalı.
bilmiyorum.. canım sıkıldı da bir an yazasım geldi
Yorum