Fikirlerinize ihtiyacım var.

[sakastra]

Herkese merhaba ve iyi bayramlar.
Arkadaşlar ben uzun süredir depresyon tedavisi gördüm.Aynı zamanda uyku problemleride çektim psiko fizyolojik uyku bozukluğum var.Bunların hepsi üniversitede oldu.Eskiden hiç hastalanmaz doktor nedir bilmezdim.Ülkemizin güzide sınav sistemi yüzünden hiç istemediğim bir bölüme aileminde ısrarıyla gitmek zorunda kaldım.
O günden bugüne çok şeyler oldu.Bir kere sürekli doktora gider oldum.İçime kapandım.Sessizleştim kimse beni anlamıyor kimseyle dertleşemiyordum tahmin edersiniz ki üniversite gibi sosyal bir ortamda bu durumdan dolayı çok zorluklar çektim.Benim için tam bir kabus oldu.
Üstelik birde 4 sene yurtta kalmak zorundaydım.Bu sürede kafayı yiyecek gibi oldum ki bana göre yedimde.Ailemle aram zaten kötüydü en azından yaz tatillerinde bile şöyle rahatlayıp içimi dökemedim güzelce ferahlayıp bir oh çekemedim okul derdi bitti birde ailemle uğraşmak zorundaydım.
Anlıycağınız 4 sene bir fiil çile çektim gibi birşey doktor yüzü görmeyen ben birde doktor felaketiyle karşı karşıya kaldım.Ön dişlerimden biri doktor tarafından yanlış bir şekilde kesildi ve aylarca hastanelerde tedaviler gördüm aylarca insanlara gülemedim doğru düzgün yemek yiyemedim.
Neyse 4 sene bitti ve ben mezun oldum.Şu an 23 yaşındayım.Eğitim fakültesi mezunuyum ve KPSS'ye hazırlanma senem.Ağır depresyondayım o kadar ki doktora gitmeyi bile artık gerek görmedim.Ailem kesinlikle ilgilenmiyor.Hadi diyeceksiniz kaç yaşında olmuşsun ne ilgisi ama öyle değil onlar ufakkende ilgilenmiyorlardı o yüzden bu noktalar geldik.Kça kere intihar etmeyi ve onlarıda öldürmeyi düşündüğümü bir ben birde Allahım bilir.
Şimdi arkadaşlar durumum çok kötü soruyorum haykırıyorum buradan neden Allahım neden ben neden herşey benim başıma gelmek zorunda ne günahım var benim kimseyle alıp veremediğim bir şey yok ki.Tam bir umut KPSS çalışacaktım ki birde saç problemim ortaya çıktı.Saçlarım 1 senedir falan dökülüyordu çok önemsemiyordum taki son 2 aya kadar son 2 ayda saçlarım iyice seyreldi önleri açıldı inceldiler renkleri bile açıldı.Neyse doktora çıktım doktor dedi ki babada kellik var mı? Var dedim o zaman sendeki genetik kellik saç dökülmesi dedi tedavisi yok dedi.Ancak sürekli kullanılan spreyler var falan dedi.Benim başımdan aşağıya kaynar sular döküldü herşeyi bıraktım mağvoldum resmen saçlarım benim herşeyim çünkü ben hayatımda saçıma 3 numara bile kestirmedim.Hep uzun saçlı olmuşumdur birde bu yaşımda daha kel kalırsam ne olacağımı düşündüm.Doktor stres ve kaygı yüzünden dahada erken dökülür dedi.Bir yandan stres yapmamaya çalışıyorum bir yandanda içimden ağlıycam geliyor düşünmeden edemiyorum lütfen bana yardımcı olun.Motivasyona ihtiyacım var.

[Olric]

Geçmiş olsun...Sanırım hastalığımla ilgilenmezsem benim de 4 yıllık üni maceream hüsranla ve eziyetle sonuçlanacak...Ama elim kolum bağlı gibi,gelecekte olacakları az çok tahmin etmeme rağmen bazı şeyleri değiştiremiyorum ve bu döngü de beni mahvediyor...


Neyse kendimden bahsettim sürekli sana gelince ne istersin bizden? Ne yapabiliriz senin için,depresyonun için antidepresan kullanman gerekir...Bu kinyasal çözümüdür,doğal çözümü ise,arkadaşların,iyi bir çevren ve iyi bir uğraşa ihtiyacın var,kpssye hazırlan mesela zor da olsa...

[sakastra]

Teşekkürler öncelikle ilginiz için badee evet uzun süre kullandım antidepresan bir dahada doktora gitmedim okuduğum üniversitenin psikiyatri bölümüne gidiyordum sürekli sen kendin yeniceksin diyordu bana iyide ben sana gelmişim çaresizim yenemiyorum kafamda binbirtürlü düşünce sadece hap veriyordu.Uyku içinde hala daha kullanıyorum zaten ama oda ilk günler işe yarıyordu şimdilerde sadece baş dönmesi yapıyor uyuduğum falan yok birde gece acayip rüyalar görüp fırlayıveriyorum yataktan insan başına gelmeyince kendini dünyanın herşeyi zannediyo ama en ufak bişeyde bile ne kadar aciz olduğumu farkettim.Keşke hep çocuk kalsaydım keşke hiç büyümeseydim artık hiç umudum yok bana mutluluk haram.Böyle hiç yaşamasaydım keşke.
Bazen öyle oluyor ki tir tir titriyorum resmen yaz günü üşüyordum tamamen psikolojik olduğunu biliyorum birde tüm bunlar yetmezmiş gibi saçlarım tutam tutam döküldü şimdi herşeyi bıraktım saçlarımı düşünür oldum.Anlıycanız bayram falan bana hiç uğramadı bile.Ama herşey ailede bitiyor ailem destek olmaktan çok her zaman yaptığı şeyi yapıyor beni yalnızlığa terkediyor bende dertleşmek için siz dostlara içimi döktüm yoksa ne istiyeyim biliyorum ki nafile çabalar içerisindeyim.

[sakastra]

Teşekkür ederim deniycem ama insan nasıl sürekli yaşadıklarını unutup kafasından çıkarabilir onu bilmiyorum.Aile problemleri inanın çözülecek bir durumda değil.En önce eğitim almadıkları için dışa kapalılar,önyargılılar ne yaparsam yapayım inanmazlar,ilgisizler,birbirleriyle sürekli kavga ve tartışma halindeler ve bir noktadan sonra ucu banada dokunuyor.
Aynı şekilde mesela benim hastalıklarımın sebebi onlar aile olarak hiç yanımda olmadılar biz senin arkandayız ne olursa olsun senin bir evin var her zaman dönüp gelebileceğin demediler tam tersine he rtürlü hakareti her türlü aşağılamyıda gördüm.
İnsanlar hayatlarında evlenmek,ev sahibi olmak,araba almak falan isterler ya bende tam tersi sadece bu aileden kurtulmayı çok istedim.Hergün dua ettim Allahım ne olursun kurtar beni diye bunun içinde garanti mesleklere ihtiyacım vardı fakat olmadı.Sonuç olarak mezunum hala evdeyim ve onların parasını yiyorum.Bunu her gün başıma kakmaktan geri durmuyorlar.Üniversitede sorunlarımıda bu durumlar başlatmıştı.Halbuki lisede falan ne kadar rahattım keşke o halime dönebilsem.O kadar şartlanma hastalığı oluştu ki sabah saat kurup doktor sırasına gidecek olsam bütün gece uyuyamıyorum o derecede sorunlu bir uyku düzensizliğim var doktorda anlamıştı zaten hiçbir uyku sorunu kendiliğinden olmaz altında mutlaka birşey vardır demişti.