bi sitede gördüğüm bir test vardı cevapları bi psikologa gönderdim ve sonnuç olarak bana "Sonuca göre bazı psikolojik sorunlarınız başlamış ve ilerlememesi önemli. İnsan ilişkilerinde hassaslaştığınızı, öfkenizin yüksek olduğunu, töleransınızın azalmış olduğunu, bazı durum ya da ortamlara yönelik fobik tutumlar geliştirmiş olduğunuzu ve hafif düzeyde de olsa depresif bir durumunuzun olduğunu söylemek mümkün. En yakın zamanda bir uzmanla yüzyüze görüşerek destek almanızı öneririm." dedi farkındayım bana olanların ama harekete geçemiyorum. hatta şu anda bunları buraya yazmam bile büyük cesaret uzun zamandır konusabileceğim bir grup arıyorum. umarım doğru tercihtir. herneyse anlatayım. kendimi kontrol edemiyorum bazı zamanlar yaptığım ve söylediğim seylerin farkında olamıyorum daha sonra fark edip neden böyle yaptım söyledim diyorum. ciddi manada öfke problemim var. ve su anda kaldığım evden de kaynaklandığını biliyorum. evdeki herkes sürekli bir çatışma içinde. herkes her zaman bağırıyor. kimsenin kimseye tahammülü yok. biliyorum şimdiye kadar yazdıklarım hep ordan burdan karışık bir hal aldı ama bunun sebebi anlatacak çok seyimin olduğudur. ciddi olarak söylüyorum simdiye kadar pek arkadas edinemedim ve edindiğim arkadaşlara da tam güvenemedim bu yüzden simdiye kadar yasadıklarımı kimseye anlatamadım ne yasadıysam ne gördüysem sırlarım ve daha hersey hep içime attım ve bu bende çok buyudu. ne yapmam gerektiğini biliyorum birilerine anlatırsam rahatlarım ama yapamıyorum yüzyüze biriyle konusamam beni yargılamasından korkuyorum beni anlamamasından. simdi burada yazmam daha öncede dediğim gibi çok büyük bir cesaret ben,m için umarım bana yardımcı olursunuz. eğer bana cevap verirseniz o zaman anlatmaya başlayacağım lütfen cevap verin...
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
Dile getirmesemde biliyorum yardıma ihtiyacım var!
Collapse
X
-
Ne zaman isterseniz dinlemeye hazırız.
Bir uzmana danışmanız gerektiği çok doğru,ihmal etmeyin.Anlattıklarınıza göre anksiyeteniz var.Uzmanınız daha ayrıntılı bilgilendirecektir sizi.Bu süreçte sakinleşip nefes almanızı sağlayacak bir takım ilaçlar da reçete edebilir,lütfen düzenli bir şekilde kullanın ve doktorunuzla sürekli diyalog halinde olun.
Hoşgeldiniz aramıza
-
Aramıza hoşgeldin, ben Dr değilim ama halin endişeli görünüyor yani anksiyete.
Birşeyler hayatını kötü yönde etkiliyor farkıdasın değiştirmek istiyorsun bunun için doktora çık ve neyin olduğunu bizimle paylaş ve ilaçlarını kullan böylece daha iyi olacaksın ve hayatını daha anlamlı yaşayacaksın.
Yorum
-
nerden baslayacağımı bilmiyorm aslında en iyisi en acil olanından baslıyım. nasıl cözeceğim bilmiyorum. içimde asla dndiremediğim çok mutlu olsam bile hala içimde biryerlerde olduğunu bildiğim bir öfke var. biliyorum ve öfkemin farkındayım ama özel olarak neye karsı öfke duyduğumu bilmiyorum. herseye herkese. ve saçma durup dururken ters bir cevap verip öfkelenebiliyor en kötüsü de ben sinirlenip ökelendikten sonra uyuyana daha doğrusu yeni bir güne baslayana kdar geçmiyor. bazen de ciddi anlamda insanlara zarar vermek istiyorum tanımadığım tanıdığım fark etmez. beni durduran tek sey yasalar. iyiki varlar. asıl korkum artık beni durduramayacak noktaya gelince yapacaklarımdır. nasıl bu hale geldim bilmiyorum sadece suçlu zihnini merak ediyordum sanırım biraz da onlardan etkilendim. bir insanın sana yalvarması onun yasayıp yasamamasına vereceğin karar hayatını nasıl devam ettireceğini sen karar vermen. lütfen yardım edin yakında kendimi kontrol edememekten korkuyorum bunu psikoloğa gitmeden aşamaz mıyım
Yorum
-
Belki aşabilirsin ama çok zor ve yıpratıcı olur senin için.
Öfke genellikle engellenmekten kaynaklanıyor.Baskıcı bir aile,her zaman ne yapman gerektiğinin söylenmesi,hatta yapamayacağının söylenmesi,aşırı eleştirilme vs. dinmeyen sebepsiz gibi görünen öfkenin tohumlarını atıyor.Bu konuda Psikolog Mehmet Şakiroğlu'nun videolarını izleyebilirsin.Belki kendini bulmanda yardımı olabilir.
Bu konuda yalnız değilsin bunu unutma ve tedavisi mümkün.
Yorum
-
iyi noktaya parmak bastın benim ailem baskıcıdır. gerçi çok dindar bir aile kadar değil ama öyle. babam ve annem o kadar olmasada ablam beni yanında olduğum sürece hep eleştirir ve ne yapmam gerektiğini ve neyi yapmamam gerektiğini sürekli söylerdi. bazen bana doğru nefes veriyorsun biraz yavaş nefes al bile diyebiliyordu. yapmadığım bir sey için sürekli uyarıyordu yapmayayım diye. her seyi sadece ona bağlamak olmaz yanlış olur. annem ve babam belki beni korumak için belki de asırı hassaslar ama yinede lisede bile arkadaslarımla bir yerlere gitmeme izin vermezdi. üniversitede biraz yumusadılar. belki de onların güvenlerini sarstığım içindi bu bilemiyorum. bunu da anlatıyım
Yorum
-
neden güvenleri sarsıldı anlatayım. aslında bu ilkokul yıllarıma kadar giden bir süreç evet çok zamanım vardı ve çok düşündüm. ben ilkokul yıllarında gözlük kullanıyordum. ve tabiki dalga konusuydum dörtgözdüm. bende diğer kızlar gibi güzel görünmemenin sebebini gözlüklerime bağladım. hiç arkadasım da yoktu olan da beni bırakıp yeni arkadaslar buluyordu kendine zaten arkadas bulma konusunda pek de becerikli sayılmam. daha sonra 7. sınıfta attım gözlüklerimi görememe pahasına bile olsada düşündüm ki popüler olursam güzel görünürsem o zaman arkadas bulabilirim öyle de oldu güzelleştim ve popüler arkadaslar edindim. artık çok arkadasım vardı. ama onlardan erken olgunlastığım için dısarıda çocuk oyunları oynamalarına katılmazdım bu yüzden yine terk edildim. ama olan oldu ve tekrar aptal gruplarına girebildim. 8. sınıfta çok yakın bir arkadas edindim kendime ve onun ailesi ne kadar serbest ise benim ailem o kadar katıydı hiç onunla akadaş olmamı istemiyorlardı. ben yine de devam ettim arkadaslığıma ve bu süre zarfında da yalanın tatlılığını öğrendim
Yorum
-
bilmiyorum bunu size söylüyoum herseyi anlatmak hakkımda herseyi bimenizi istiyorum. çünkü o zaman beni daha iyi anlarsınız ve kesinlikle burada yazdıklarım yalan falan değil. sonuçta yardım bekiyorum. evet ben iflah olmaz bir yalancıyım. yalan söylemek olmadığım biri gibi ya da hayallerimdeki kişi gibi davranmak konusmak ve insanlara o olduğumu kanıtlamak onlarla oynamak hoşuma gitse de bir yanımı rahatsız ediyordu. aslında bu yakın arkadsımı da buna kandırdım olmadığım biriydim aslında ben. simdi ise tamamen kendimim. aslında bunu insanlara söylemek önyargı yapıyor ama söylemeliyim. neyse devam edeyim liseye geçtim yine herzaman ki gibi liseye sönük bir kız olarak basladım ama kendime kacış noktaları aradım nasıl biriyle arkadas olursam yine popüler olabilirim bir yolunu buldum ilk önce kendime ailemden habersiz kısa bir okul eteği aldım evden çıkınca giyiyor eve gelmeden bol pantolonumla değiştiriyordum. böylelikle kendime bir arkadas buldum.
Yorum
-
biliyorum hiç bir arkadaslık ilişkisi yoktu aslında aramızda sadece o da bende erkeklerin gözdesiydik bu yüzden beraber takılırdık. mesela ben onun dertlerini dinlerdim ama onun umrunda mıyım değil miyim bilmiyorum. herneyse benim ailem tutucu va dindar bir ailedir bırakın eteği pantolonum azıcık dar dahi olsa giydirmezler. tamam din falan anlıyorum onları. ama benim için biraz fazla. çünkü din konusunda çok fazla üstüme gelmeye başlamışlardı. bu da beni dine karsı durmaya itiyordu. farkında değillerdi ve onlara söyleyemezdim de çünkü korkuyordum. bu arada ilk çıkma teklifini 8. sınıfta almıştım ve kabul etmemle vazgeçmem arasında sadece 1 gün vardı. şimdi artık büyüdüm gelen teklifler değerlendirilir havasındaydım. ve tabiki şuh kahkahalar ve kısa etek erkeklerin ilgisini çekti ve ben o aptal sahte dünyaya adımımı attım. beni gerçekten sevip sevmediğini halen bilmiyorum ama ergenliğin getirdiği merak hem onda hem bende vardı. merak etmeyn o kdar aptalca bir şey yapmadım.
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: edill View Postneden güvenleri sarsıldı anlatayım. aslında bu ilkokul yıllarıma kadar giden bir süreç evet çok zamanım vardı ve çok düşündüm. ben ilkokul yıllarında gözlük kullanıyordum. ve tabiki dalga konusuydum dörtgözdüm. bende diğer kızlar gibi güzel görünmemenin sebebini gözlüklerime bağladım. hiç arkadasım da yoktu olan da beni bırakıp yeni arkadaslar buluyordu kendine zaten arkadas bulma konusunda pek de becerikli sayılmam. daha sonra 7. sınıfta attım gözlüklerimi görememe pahasına bile olsada düşündüm ki popüler olursam güzel görünürsem o zaman arkadas bulabilirim öyle de oldu güzelleştim ve popüler arkadaslar edindim. artık çok arkadasım vardı. ama onlardan erken olgunlastığım için dısarıda çocuk oyunları oynamalarına katılmazdım bu yüzden yine terk edildim. ama olan oldu ve tekrar aptal gruplarına girebildim. 8. sınıfta çok yakın bir arkadas edindim kendime ve onun ailesi ne kadar serbest ise benim ailem o kadar katıydı hiç onunla akadaş olmamı istemiyorlardı. ben yine de devam ettim arkadaslığıma ve bu süre zarfında da yalanın tatlılığını öğrendim
Kendine güvensizlik,çekiniklik zaten var,bunu gözlüğe bağlamak hiç zor olmamış senin için.Ve sen arkadaş edinmeyi gözlüğünü çıkardığın için başarmadın.Gözlük çıkınca daha iyi görüneceğini düşünüyordun,buna inandın ve özgüvenin yerine geldi.Bu da çevrende sevilen bir insan olmana yetti,sadece kendin olman yeterliydi zaten ve adım atman.
Sonra içeride uyuyan bir gizli düşman daha uyandı.Kabul görme,kendini ispat etme duyguları.Altta yatan kendini yetersiz ve değersiz görme sorununu yalan söyleyerek farklı bir kişi olmaya çalışarak kendini bir yere ait hissederek baskılamaya çalıştın.Ama sorunlar sorunları doğurdu.Olmak istediğin kişi ile olmaya çalıştığın kişi elbette birarada yürümedi.
Doğru mu?
Hadi bakalım şerlok holms günüm bugün ,idare ediverin beni arkadaşlar.(Bu sözüm foruma)
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: edill View Postbiliyorum hiç bir arkadaslık ilişkisi yoktu aslında aramızda sadece o da bende erkeklerin gözdesiydik bu yüzden beraber takılırdık. mesela ben onun dertlerini dinlerdim ama onun umrunda mıyım değil miyim bilmiyorum. herneyse benim ailem tutucu va dindar bir ailedir bırakın eteği pantolonum azıcık dar dahi olsa giydirmezler. tamam din falan anlıyorum onları. ama benim için biraz fazla. çünkü din konusunda çok fazla üstüme gelmeye başlamışlardı. bu da beni dine karsı durmaya itiyordu. farkında değillerdi ve onlara söyleyemezdim de çünkü korkuyordum. bu arada ilk çıkma teklifini 8. sınıfta almıştım ve kabul etmemle vazgeçmem arasında sadece 1 gün vardı. şimdi artık büyüdüm gelen teklifler değerlendirilir havasındaydım. ve tabiki şuh kahkahalar ve kısa etek erkeklerin ilgisini çekti ve ben o aptal sahte dünyaya adımımı attım. beni gerçekten sevip sevmediğini halen bilmiyorum ama ergenliğin getirdiği merak hem onda hem bende vardı. merak etmeyn o kdar aptalca bir şey yapmadım.Ve demin bahsettiğim şeylerin sonuçlarını yaşamaya başlıyorsun,elbet bunlar da beraberinde başka sorunlar ve sonuçlar getirmiştir.
Yorum
-
Baskı ve bilinmeyene olan merakın seni dürtmüştür.Çok normal.Bir çok baskıcı aile modelinde oluyor,işte ne yazıkki bilinçlendirilmediğin için zamanında ve altta yatan kişilik yapısı senin hazırlıksız yakalanmana neden olmuştur. sonra bunlar insana karmaşık duygular yumağı olarak geri dönüyor ve adına da anksiyete deniyor.Sürekli bir şeyi başka bir şeyle baskılamaya çalışıp duruyoruz işte.
Yorum
Yorum