Sorunlu ailelere sahip olan çocuklarla ilgili 2 makale paylaşıcam.......

[longines]

ona göre en yakınların bile anlaşamayacağını, kavga edeceğini bilir. insanlar anlaşamaz, anlaşamadıklarında biri gider. biri daima gider, gitmeyi tüm tartışmaları bitirecek bir çözüm olarak kavrar çocuk. o artık gidendir.
kalan için vicdan azabı yoktur. kalabilmiştir, etrafında hala birileri vardır. arkadaş, kardeş, anne, oğul... avunur. avunmayı, unutmaya giden bir yol olarak görür çocuk. o artık kalandır.
hayatın çirkinliğini, kokuşmuşluğunu erkenden görür. insanların birbirlerini nasıl kolayca kırdıklarını görür.
aslında çözüm olmayan iki kaçış yolu öğrenmiştir, muhtemelen hayatı boyunca onları kullanacaktır. problemli bir çocuktur artık, hayırlı olsun.

[longines]

eğer ailesi sorunlarını çocuğa belli edecek kadar ortada yaşıyorsa-ki her ailede sorun vardır- insan bağımlısı olarak büyümek durumunda kalabilir ya da kimseye ihtiyacı olmadığını bilerek büyür bu çocuklar. eğer ilk şıksa yaşanan zordur, kimseden gidemez kolay kolay, bağımlıdır hayatına giren her insana. her birine ailesinden eksik kalan bir şeyler ekler. sonuçta insanlar sıkılabilir bu sorumluluk duygusundan ve giderler. çocuk ise "hımm demek ki herkes bir gün gidebilir" der ve bir kez daha yıkılabilir.

ikinci şıkkı tercih eden-yaşamak zorunda kalan çocuk ise öğrenir hızlı yoldan hayatta tek başına olduğunu. etrafındaki insanların (kendisine basit gibi gelen) sorunlarını dinler, yanlarında olur. bu mudur der içinden, buna mı üzülüyorsun der. neyse ki küçük yaşta öğrenmiştir herkesin sorunu kendisine büyüktür. her gün hamburger yiyen birisi için o gün ekmek yemek büyük sorunken her gün ekmek yiyen biri için taş gibi, bayat ekmek yemek büyük sorundur. böyle öğrenmiştir.

sorunlu bir aileye sahip olan çocuk, dışlanmayı öğrenir hepsinin yanında ve bu yine "tek başına ayakta kalabilmesini besler, insanlığın geri kalanından uzak hissetmesini besler". zaman zaman "onlar" gibi "öteki" olmaya çalışır. ama olmaz, eksik kalır bir şeyler.

sorunlu bir aileye sahip olan çocuk, ebeveynlerinin ebeveyni olmak zorunda hissettiği için erken büyür, yaşıtlarının hızında akmaz zaman onun için. bir anne-babaya ebeveyn olmak hem avantajlıdır ilerisi için; sorumluluklarının bilincinde olur çocuk, hem de dezavantajlıdır her zaman için; nerede olursa olsun bir başına kalmaya mahkum olduğu için. bir şekilde devam eder hayata zaman zaman kalıcı zaman zaman ise geçici "mucize insan"ları olur onu "yol"da tutan. bu yüzden eğer şanslıysa öğrenir erken yaşta "hayat"ın değerini. emin olduğum tek şey ise yaşıtlarının bulunduğu bir grupta bakışlarıyla ya da davranışlarıyla bir şekilde belli ederler kendisini bu çocuklar, orada olduklarını bilirsiniz.

[serenayss]

sorma ya onlar anlamıyo beni onalrda beni...

[emilyyy]

Allahım... ilk kez biri benim durumuma yakin konustu...
Teşekkür ederim

[longines]

Allahım... ilk kez biri benim durumuma yakin konustu...
Teşekkür ederim

rica ederim bolşans........

[emilyyy]

eğer ailesi sorunlarını çocuğa belli edecek kadar ortada yaşıyorsa-ki her ailede sorun vardır- insan bağımlısı olarak büyümek durumunda kalabilir ya da kimseye ihtiyacı olmadığını bilerek büyür bu çocuklar. eğer ilk şıksa yaşanan zordur, kimseden gidemez kolay kolay, bağımlıdır hayatına giren her insana. her birine ailesinden eksik kalan bir şeyler ekler. sonuçta insanlar sıkılabilir bu sorumluluk duygusundan ve giderler. çocuk ise "hımm demek ki herkes bir gün gidebilir" der ve bir kez daha yıkılabilir.

ikinci şıkkı tercih eden-yaşamak zorunda kalan çocuk ise öğrenir hızlı yoldan hayatta tek başına olduğunu. etrafındaki insanların (kendisine basit gibi gelen) sorunlarını dinler, yanlarında olur. bu mudur der içinden, buna mı üzülüyorsun der. neyse ki küçük yaşta öğrenmiştir herkesin sorunu kendisine büyüktür. her gün hamburger yiyen birisi için o gün ekmek yemek büyük sorunken her gün ekmek yiyen biri için taş gibi, bayat ekmek yemek büyük sorundur. böyle öğrenmiştir.

sorunlu bir aileye sahip olan çocuk, dışlanmayı öğrenir hepsinin yanında ve bu yine "tek başına ayakta kalabilmesini besler, insanlığın geri kalanından uzak hissetmesini besler". zaman zaman "onlar" gibi "öteki" olmaya çalışır. ama olmaz, eksik kalır bir şeyler.

sorunlu bir aileye sahip olan çocuk, ebeveynlerinin ebeveyni olmak zorunda hissettiği için erken büyür, yaşıtlarının hızında akmaz zaman onun için. bir anne-babaya ebeveyn olmak hem avantajlıdır ilerisi için; sorumluluklarının bilincinde olur çocuk, hem de dezavantajlıdır her zaman için; nerede olursa olsun bir başına kalmaya mahkum olduğu için. bir şekilde devam eder hayata zaman zaman kalıcı zaman zaman ise geçici "mucize insan"ları olur onu "yol"da tutan. bu yüzden eğer şanslıysa öğrenir erken yaşta "hayat"ın değerini. emin olduğum tek şey ise yaşıtlarının bulunduğu bir grupta bakışlarıyla ya da davranışlarıyla bir şekilde belli ederler kendisini bu çocuklar, orada olduklarını bilirsiniz.

iste anlattığın o ilk şık bnm tam kişiliğim...
Birilerinin bu zor halimden haberdar olması çok rahatlatıcı

[longines]

iste anlattığın o ilk şık bnm tam kişiliğim...
Birilerinin bu zor halimden haberdar olması çok rahatlatıcı

bende hep giden olurdum ama şimdi kalan ben oluyorum.......zamanla öğreniliyor......

[emilyyy]

bende hep giden olurdum ama şimdi kalan ben oluyorum.......zamanla öğreniliyor......

o zamnı çok merak ediyorum bnm için gelecek mi ???

[longines]

o zamnı çok merak ediyorum bnm için gelecek mi ???

kesinlikle mümkün sabırlı olup bekliyip tecrübelemelisin olanı biteni......

[serenayss]

zoor haldeyken hatırlanılmayı seviyorumm

[emilyyy]

kesinlikle mümkün sabırlı olup bekliyip tecrübelemelisin olanı biteni......

kendimi bildim bileli bu haldeyim. ..
O kadar içimde yaşıyorum ki acıları öyle icime işlemişki hiç bitmicek gbi...
Her ilgi gördüğüne baglanmak...her kopmada yara alanın ben olması. ..
Bunları kaldırmak öyle zor ki..

[longines]

kendimi bildim bileli bu haldeyim. ..
O kadar içimde yaşıyorum ki acıları öyle icime işlemişki hiç bitmicek gbi...
Her ilgi gördüğüne baglanmak...her kopmada yara alanın ben olması. ..
Bunları kaldırmak öyle zor ki..

inanki emilly her girdiğim ortamda ki farklı farklı insanları zekamla samimiyetimle eziyorum ki sıkıldım artık insanlardan

[emilyyy]

inanki emilly her girdiğim ortamda ki farklı farklı insanları zekamla samimiyetimle eziyorum ki sıkıldım artık insanlardan

bunu duymak güzel. .. ama nasıl ???
Bn o zekayada sahibim hamd olsun. .
Fakat eyleme geçme knusunda muzdaripim

[longines]

bunu duymak güzel. .. ama nasıl ???
Bn o zekayada sahibim hamd olsun. .
Fakat eyleme geçme knusunda muzdaripim

zeki ve duygusuz olmak gerekir......