Orjinal yazı sahibi: ebkem
View Post
yaşadığımız hayatı umursamayıp ömrümü bir dergahta dua ederek geçirmek belki de iç huzuru yakalamaya yetecek , ölümsüzlüğe uzanan yolda rahat bir hayat geçirmemi sağlayacak ancak bir gerçek var ki o da içinde bulunduğumuz dünya..bu dünyanın gerçekliğinden sıyrılabilmeyi başaracak kadar güçlü olduğumu hiç sanmıyorum.öyle ki hayatı sürdürebilmek için bu gerçekliğin içinde olması gereken sahtelikle yaşamaya çalışmak bile ibadet sanki.
her şeyin gelip geçici olduğu ve zamanın insan kalbine verdiği hasarı göz önüne aldığımızda ne kadar boş bi dünyada ne kadar boş ve anlamsız bir çaba içerisinde olduğumuz gerçeğini göz ardı edebilmeyi başarıp hiç bir şey yokmuş gibi davranabilmek mi huzur acaba.yoksa erdemli bir insan olmaya çalışıp hiç kimseye zarar vermeden sınandığımız bu dünya içerisinde tek kötülüğü kendine yapabilme cesaretini alenen gösterip tüm bu sahte dünyadan uzaklaşmak ve yavaş yavaş sahtelikten gerçekliğe doğru yürümek mi acı içinde.
niyetim hiç bir şekilde kimseyi sorgulamak kimsenin inandığı değerleri küçümsemek ve ya yargılamak değil.düşünceleriniz paylaştığınız için tekrar teşekkür ederim.
saygılar.
Yorum