Nasıl anlatıcam bilmiyorum çok tuhaf bir his. Ben hep çok düşünen bir insanın , her zaman düşünürüm. Son zamanlarda herhangi bir yerde , herhangi bir zamanda yine düşünürken o düşünce birden tak diye kesiliyor ve etrafıma bakıyorum , insanlara , ellerime . Aklıma tuhaf sorular geliyor aynaya bakıyorum mesela bu ben miyim diyorum bu insanlar kim ben tanıyorum değil mi diye düşünüyorum. Bir örnek vereyim. Geçen gün derse girmiştim , hiç dersi dinlediğim falan yoktu öyle düşünüyordum çevremden tamamen kopmuştum sonra birden dan diye düşünce kesildi ve çevreme baktım ışıklara hocaya çok tuhaf bir şey 2 3 dakika sürüyor ama neredeyse her gün hissetmeye başladım bu hissi , sizde yaşıyor musunuz merak ediyorum.
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
Bu his sizde de oluyor mu ?
Collapse
X
-
Sadece yorulmuşsun. Genelde ailelerin çevrendekilere bir sorumluluğun var sanki ve hepsi senden birşey beklediğini ve onlara karşı kendini çabalamak isterken yaşanan düşünce boşlukları ve konsantre dikkatsizlik. Daha sonra düşünce bozuklukları çok önemli birşey değil olumsuz gelen sorulara hiç bakma bile. Sadece dinlendir kendini üzerindeki tüm yükleri dersleri başarıyı sorumlulukları bir rafa kaldır ve kendine zaman ayır. Sabah uyandığında güzel bir müzik dinle hemen güzel bir kahvaltı sonra bu sıcak yaz gününde soğuk bir duş ve kendini at dışarıya uzun zamandır görmediğin arkadaşını ara parka bahçeye git yada varsa sevgilinle güzel bir gün geçirmeye çalış. Hatta mümkünse bir deniz kenarına kaç 10 gün 15 gün tatil yap telefonu kapat sonra hiç birşeyin kalmaz ve normal hayatınıda bu şekilde sürdür ne kadar az stres o kadar çok mutluluk : )
-
Orjinal yazı sahibi: gereksiz43 View PostSadece yorulmuşsun. Genelde ailelerin çevrendekilere bir sorumluluğun var sanki ve hepsi senden birşey beklediğini ve onlara karşı kendini çabalamak isterken yaşanan düşünce boşlukları ve konsantre dikkatsizlik. Daha sonra düşünce bozuklukları çok önemli birşey değil olumsuz gelen sorulara hiç bakma bile. Sadece dinlendir kendini üzerindeki tüm yükleri dersleri başarıyı sorumlulukları bir rafa kaldır ve kendine zaman ayır. Sabah uyandığında güzel bir müzik dinle hemen güzel bir kahvaltı sonra bu sıcak yaz gününde soğuk bir duş ve kendini at dışarıya uzun zamandır görmediğin arkadaşını ara parka bahçeye git yada varsa sevgilinle güzel bir gün geçirmeye çalış. Hatta mümkünse bir deniz kenarına kaç 10 gün 15 gün tatil yap telefonu kapat sonra hiç birşeyin kalmaz ve normal hayatınıda bu şekilde sürdür ne kadar az stres o kadar çok mutluluk : )
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: ofkelibiri View Postdostum , maalesef ki böyle bir şansım yok. kardeşim şu an hastanede. durumu iyi değil. bende evde öbür hasta kardeşime bakıcılık yapmak zorundayım. sabah bana son sözü daha fazla çay içmiycem olmuştu. odamda kulaklıkla son ses müzik dinlememe rağmen annemin çığlığı kulağımda yankılandı. içeri koştum annem babam öldü diyordu kardeşim kollarımdaydı resmen bir ara öldü dediler , yok oldum , mahvoldum , beynim durdu , tıkandım. benim sorumluluklarım maalesef ki rafa kaldırılacak cinsten değil.
Yorum
-
Evet, son zamanlarda bende de oluyor. Bir çeşit yabancilaşma sanirim. Yalniz o boşluk anlarında bende korku oluyor. Delirme korkusu...ve gercekten çok kötü bir his oluyor.
Çok fazla duşunmemek çok fazla plan yapmamak gerekiyor. Akışına bırakmak ve an'ı yaşamak gerekiyor.
İnsan aklının dizginlerini herzaman tutabilmeli. Ama işte o boşluk anlarinda tutamıyorsun ve kendini çok çaresiz hissediyorsun. Umarım bir daha yaşamam
Yorum
Yorum