Bugün doktora gittim. Gece aşırı terleme, kalbimde ağrı, kemiklerim ufalanıyor. Sağ olsun bronşlar biraz dolmuş, ama asıl doluluk ruhta. Sende anxiete var dedi :? O kadar mı diyesim geldi. Şahane(!) bir boşanma atlatmış biri olarak kendimi az hasarlı gördüm
Annemin durumu benden daha feci. İşten eve geldiğimde tek mevzumuz bu :cry: Ama ben asıl 25 aylık oğlum için endişeliyim. Sorum da bu. Kendisini pek az görmeyi tercih eden babasına, ismiyle hitap ediyor ve onun varlığını bir yabancı gibi algılayıp huzursuz oluyor. Mutlu, neşeli bir çocuk. Parmak emmekten başka vukuatımız yok. Ancak ben gene de bu durum onu olumsuz etkiler mi, etkilememesi için ne yapmalıyım merak ediyorum. Uzun mu oldu
Teşekkürler.


Yorum