Boşanma ve çocuk

[hesperis]

Bugün doktora gittim. Gece aşırı terleme, kalbimde ağrı, kemiklerim ufalanıyor. Sağ olsun bronşlar biraz dolmuş, ama asıl doluluk ruhta. Sende anxiete var dedi :? O kadar mı diyesim geldi. Şahane(!) bir boşanma atlatmış biri olarak kendimi az hasarlı gördüm Annemin durumu benden daha feci. İşten eve geldiğimde tek mevzumuz bu :cry: Ama ben asıl 25 aylık oğlum için endişeliyim. Sorum da bu. Kendisini pek az görmeyi tercih eden babasına, ismiyle hitap ediyor ve onun varlığını bir yabancı gibi algılayıp huzursuz oluyor. Mutlu, neşeli bir çocuk. Parmak emmekten başka vukuatımız yok. Ancak ben gene de bu durum onu olumsuz etkiler mi, etkilememesi için ne yapmalıyım merak ediyorum. Uzun mu oldu Teşekkürler.

[BUTU]

öncelikle çok geçmiş olsun arkadaşım.bir boşanma sürecini atlatmış olduğunuzu sanıyorum.bebeğiniz yaşı itibariyle ortamdaki kargaşanın şuan belki farkında değil diye düşünmeyin Çocuk çok küçük bile olsa çevresinde olan biteni takip etmekte, sorunları hissetmektedir. Sorunları hisseden çocuk sıkıntısını söz diliyle anlatamadığı için bunu farklı şekillerde dışarıya yansıtır sık sık hasta oluvb.ama eşinizle süren anlaşmazlığınız ilerde de devam ederse çocuğunuzun psikolojisini ne yazıkki etkilememesi mümkün değil.

[beyaz_papatya]

geçmiş olsun öncelikle.

eski eşinize çocuğun onunda çocuğu olduğunu hatırlatan ve eğer bu yaşlarda babası olduğunu hissettiremezse ilerde aralarında aşılamayacak bir uçuurm olacağını vurgulayan bir konuşma yapabilirsiniz belki.. çocuğunuzun babasına adıyla hitap etmesi bence gayet ciddi bir durum..

Geçmiş olsun Hesperis,
Boşanmak (her ne kadar kişisel olarak istemezsem ve sevmesem de) evlilik kadar doğal bir durum. Ne yazık ki, toplumumuzda hızla yayılıyor. İnsanların boşanma nedenlerini anlamakta son derece zorluk çekmeme rağmen, çocukların bu süreçten etkilenmemesi için mümkün olanın yapılmasını istiyorum. Temenni ederim ki, senin ve (eski) eşinin bu konuda duyarlı bir tavır sergilersiniz.

Boşanmak dünyanın sonu değildir, fakat taraflar bunu dünyanın sonu haline getirebilir, dikkatini çekerim.

[hesperis]

Merhaba,

Hepinize teşekkür ederim

Evet, birlikte yaşlanabilmeyi umduğu kişiyle o "uzun yolu" yürümenin imkansız olduğunu anlayan ilk kişi değilim. Ancak karşınızdaki kişi "Fred Çakmaktaş" gibi davranınca ve siz de "Wilma" olamayınca konuşamıyorsunuz.
Yetişkinler yaralarını sarmanın bir yolunu bulur. Ben oğlumu hiçbir payı olmadığı bu büyük yanılgının enkazından sapasağlam çıkarmak istiyorum. Biyolojik babasıyla kuracağı sağlıklı ilişkiyi önemsiyorum, ancak benim çabam yetersiz. Karşımızdaki adam böyle. Bu koşullar, oğlumu üzmesin yeter. Özellikle ileriki yıllar için kaygılıyım. Ne yazık ki rol-model olarak sunabileceğim düzenli görebileceği bir dayı..vs de yok.

Neyse A. Kadir'in dediği gibi "başımıza gelen bütün bu şeyler dünyada hiç olmamaktan daha iyi"

[audio]

hesperis, benimde ailem 5 yaşımdayken boşandı. anladığım kadarıyla eski eşinizin huyları benim öz babamla çok örtüşüyo.

öncelikle çocuğunuzun baya küçük olmasına sevindim... benim babamla anılarım vardı ve çok beklenti içine girdim yıllarca... henüz bilinçlenmeden bunların yaşanması güzel diyebilirim. benim küçük aklım hiç ermedi... inanılmaz derecede ortada kaldım. devamlı neden ayrıldıklarını sorgulayıp durdum. uzun sürdü.

bir çocuk dünyaya geldiği zaman etrafındaki herşeyi olduğu gibi kabul eder. bilinçlenmeye başladığında etrafında büyük bir değişiklik istemez. sizi yan yana görse bile hatırlamayacağı için ona tuhaf gelecektir. babasının yapısını sizden daha kolay kabulleneceğinden eminim...

ama çocuğunuzun yanında babasıyla ilgili herhangi bir şeyden bahsetmeyin. bahsedecek olursanız devamlı iyi yanlarından bahsedin. sakın çocuğunuza neden ayrıldığınız babasının ne tür davranışlarından dolayı ayrıldığınızdan bahsetmeyin ilerde.... ayrılma nedeninizin sadece geçimsizlik olduğunu söyleyin. neden?sorular artarsa kısa ve öz tutun.

babalık güdüsünü sadece babasından almaz bir çocuk... amcası... dayısı... dedesi... varsa herkesten alabilir.

bırakın babasıyla ilişkisini karışmayın. aynı ewde yaşamış olsaydınız bile baba çocuk ilişkisi gene böyle olacaktı. çocuğunuz hayal kırıklığına uğraması aynı ewde yaşıyor olsalarda mümkün olabilir. dışarda da olabilir. bunu engelleyemezsiniz. o bir birey olacak sonuçta. dış etkilerden elbette etkilenecek. sizin tek yapabileceğiniz şey onun yanında olmak.

çok konuştum biliyorum... benim düşüncelerim bunlar...

NOT: yaşın küçük nasıl öğüt verirsin gibisinden veya konuşma tarzımdan rahatsız olabilirsin... bu biraz benim yapım... deneyimlere ve bilgilere sahip olduğum konularda çok konuşurum... kusura bakmayın.

[hesperis]

Audio yaşınızı bilmiyorum, o yüzden müsterih olun :lol: Zaten kafa kağıdının eskiliği büyümeye delalet etmez her zaman. Tecrübenizi paylaştığınız için teşekkür ederim.