Duyuru

Collapse
No announcement yet.

geleceği ön görme hatası...

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • geleceği ön görme hatası...

    geleceği ön görme hatası olanlar.sosyal fobisi olupta dışarı çıkmadan önce planlar yapma şu olucak bu olucak düşünceleri ile heyecan panik yapıp dışarı çıkma isteğinde azalma yaşayıp çıkmaktan vazgeçme evham yapma.bu gibi sıkıntılardan şikayetçi olan vede aynı veya benzeri sorunları yaşıyanlardan fikir ve öenerilerini beklıyrm.

  • #2
    ben pdr okurken sınıfa geremezdim bu yüzden... kimse benimle konuşmıyacak tek başıma sınıfta kalacam.... davranışlarımı kontrol edemicem diye derse giremezdim.... :roll:

    Yorum


    • #3
      Orjinal yazı sahibi: therapy25
      ben pdr okurken sınıfa geremezdim bu yüzden... kimse benimle konuşmıyacak tek başıma sınıfta kalacam.... davranışlarımı kontrol edemicem diye derse giremezdim.... :roll:

      evet zaten öss gibi ehliyet sınavı gibi veya sinema tiyatro düğün nikah nişan gibi toplu alanlara gitmeden önce geleceği öngörme olayını sıklıkla yaşıyorum malesef.ve gittiğim yerde ne eğlencenin tadına varıyorum nede sınav dahai olsa başarıyı düşürdüğünü inanıyorum bu düşünce halinin. :roll:

      Yorum


      • #4
        Orjinal yazı sahibi: bydead
        evet zaten öss gibi ehliyet sınavı gibi veya sinema tiyatro düğün nikah nişan gibi toplu alanlara gitmeden önce geleceği öngörme olayını sıklıkla yaşıyorum malesef.ve gittiğim yerde ne eğlencenin tadına varıyorum nede sınav dahai olsa başarıyı düşürdüğünü inanıyorum bu düşünce halinin. :roll:
        sonuçları kesinmiş gibi algılıyoruz ondan kaynaklanıyo bence bu durum.... düğünlerde anksiyete yaşıyoruz... kendimizi kontrol edemiyoruz..... ve olumsuz bir anı yaşamış oluyoruz.... bir daha ki düğüne gideceğimizde aynı şeyi tekrar yaşarım düşüncesi ile geri adım atıyoruz..... engelliyor gerçekten.....

        Yorum


        • #5
          Orjinal yazı sahibi: bonnie
          ben, bendeki çok heyecan yaratacak bir yere giderken durumu tamamen yok sayıyorum. ancak böyle başa çıkabildim. yani sanki herhangi bir yere gidiyormuşum gibi farzediyorum. hatta unutmak, düşünmemek için müzik dinleyip hayallere dalıyorum yolda. böylece atıyorum gideceğim yere yarım saatte gideceksem. bu yarım saatte kafamda birşey kurmamış oluyorum, o yoğun heyecan ve sıkıntı için de pek zaman kalmamış oluyor. eğer olaya birkaç gün ya da birkaç hafta varsa yine elimden geldiğinde yok saymaya çalışıyorum. kafama o cümleler geldiği an(ya şöyle olursa ya böyle olursa gibi) başka şeyle ilgileniyorum ya da hemen onları bloklamaya çalışıyorum. son güne kadar herhangi bir olaymış gibi farzediyorum böylece stresi 15 gün değil 1 gün yaşamış oluyorum. buna ben alıştırdım kendimi yıllardır yerleşti ve artık o kadar sıkıntı çekmiyorum. kafama stresli bir cümle geldiği an hallederiz, o gün gelince düşünürüz gibi cümleler geçiriyorum.

          güzel bir yöntemde bunu hiç düşünmeden nasıl hareket edebiliriz.yani hiç böyle bir şey yokmuş gibi yaşamamış gibi bu hastalığı 0 dan bir düşünce sistemine sahip olamazmıyız. :roll:

          Yorum


          • #6
            dugun,bulusma sonucta bunlar kendi isteginin disinda da gidilmesi gerekenler..yarattigi heyecan rahatsiz edici oluyor ama somut bir zarari olmuyor..
            bir de yapmak istedigimiz seylerle ilgili korkularimiz, heyecanlarimiz oluyor ki bence bu en tehlikelisi..mesela bir yerde calisiyorsunuz ama baska bir is bakmaniz gerekiyor..fakat baska yerde gireceginiz is gorusmeleri sizi korkuttugundan, gorusmeninin olumsuz gececegi dusuncesinden dolayi baska bir is bakmazsiniz ve hep ayni iste memnun olmadan yasamaya devam edersiniz..bu gibi seylerdeki korkulari yenmek sanirim biraz daha zor..yani aman dusunmiyim, baska seylere aklima getireyim demek de cozum olmuyor, cunku dusunup arastitirp baska isler bakmak gerekiyor ayni zamanda da kendinizle bogusup o heyecani korkuyu yenmeniz gerekiyor..o zaman da heyecan yapmayanlar sizden hep bir adim onde oluyor.

            Yorum


            • #7
              Orjinal yazı sahibi: sebo
              dugun,bulusma sonucta bunlar kendi isteginin disinda da gidilmesi gerekenler..yarattigi heyecan rahatsiz edici oluyor ama somut bir zarari olmuyor..
              bir de yapmak istedigimiz seylerle ilgili korkularimiz, heyecanlarimiz oluyor ki bence bu en tehlikelisi..mesela bir yerde calisiyorsunuz ama baska bir is bakmaniz gerekiyor..fakat baska yerde gireceginiz is gorusmeleri sizi korkuttugundan, gorusmeninin olumsuz gececegi dusuncesinden dolayi baska bir is bakmazsiniz ve hep ayni iste memnun olmadan yasamaya devam edersiniz..bu gibi seylerdeki korkulari yenmek sanirim biraz daha zor..yani aman dusunmiyim, baska seylere aklima getireyim demek de cozum olmuyor, cunku dusunup arastitirp baska isler bakmak gerekiyor ayni zamanda da kendinizle bogusup o heyecani korkuyu yenmeniz gerekiyor..o zaman da heyecan yapmayanlar sizden hep bir adim onde oluyor.

              evet çok haklısın kısa ve özetle bu hastalığın yada bu düşüncelerin üstüne korkmadan gitmek lazım.benim çıkardığım özet bu.ama bu korkuların üstüne giderkende depreyonda isek işte işler karışıyor çünkü her ikisiyle mücadele etmek zorlaşıyor + okb de varsa az çok ümitsizleşiyor insan yani.bunların hepsini aynı anda nasıl pozitif düşünceye çevirebiliriz??

              Yorum

              İşleniyor...
              X