Tweet
eleştirilme korkusu,aşağılanma,sevilmeme,dışlanma, vs.artık bıktım bu hayatta hiçbir amacım yok.sadece insanların arasında var olmaya çalışıyorum.ordan oraya sürükleniyorum.kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki anlatamam.insanlar bana istedikleri kötülüğü yapabiliyo hiçbir şey yapamıyorum.anlattığımda bile suçlanan ben oluyorum.bende alıştım bu duruma nasıl olursa yine suçlanan ben olacağım en iyisi mi anlatmayayım diyorum.ailem yanımda değil her zaman beni suçlama ve aşağılama eğilimindeler onlar öyle davrandıkça bende de büyüklenme başlıyo sahte bi imajla kendimi beğenilen,sevilen istenilen kişi gibi gösteriyorum.arkadaşlarım beni kullanıyolar zaten kullanmaları da normal çünkü kendimi ifade edemiyorum bari kullansınlar belki bu sayede benimle sohbet ederler diyorum.çok yalnızım.çevremde bana destek olan kimsem yok.ben ne zaman kendimi sevmeyi ve korumayı öğreneceğim.sorunlarımı anlatırken bile insanlar beni kullanabiliyo.anlatıyorum sonra lafı öyle bir çeviriyor kii biri hakkında bişi anlatmışsam hemen gidip ona anlatıyor sorunum kat be kat artıyor.sosyal ilişkilerim sıfırlanmış durumda.çok yalnız ve çaresizim.gerçekten kötü biri olduğuma beni de inandırmışlar ve bu yüzden hem beni inandıranlardan hemde kendimden nefret ediyorum.
gerçekten herkes kötü mü acaba hiçkimse çıkarsız birbirine yardım etmez mi.iyilik diye birşey var mı?bunların cevabıını gerçekten bilmiyorum.çünkü çıkarsız beni ben olduğum için seven kimsem olmadı hiç.
gerçekten herkes kötü mü acaba hiçkimse çıkarsız birbirine yardım etmez mi.iyilik diye birşey var mı?bunların cevabıını gerçekten bilmiyorum.çünkü çıkarsız beni ben olduğum için seven kimsem olmadı hiç.
Yorum