Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Terk Etmek mi Terk Edilmek mi?

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Terk Etmek mi Terk Edilmek mi?

    Hiçbir ilişkinin bitmesi insanı mutlu etmez. Sonunda kurtulduğunu düşünen, sevinen birisini gördüğünüzde bile, bilin ki yaşadığı mutluluğa rağmen, neden o hale geldiğine dair ciddi üzüntüler geri planda çalışmaya devam ediyordur.
    Hepimiz bir şekilde ayrılık senaryosunun içinde bulunmuşuzdur. İster çok aşık olun, isterseniz hiç umurunuzda olmayan, değersiz ve basit bir şey yaşamış olun; ayrılık aklınızın köşesinde yazılı kalır. Bırakın bir insandan ayrılmayı, iki gün baktığınız kedi, köpek yavrusu bile gittiğinde içiniz sızlar.
    Ayrılık hikayelerini dinlerken, olaylara uzaktan baktığınızda, insan egosunun, en üzüldüğü durumlarda bile devreye girdiğini görürsünüz. “Kimse beni terk etmedi, hep ben ayrıldım!” veya “Onu terk ettiğimden beri kendini toparlayamamış!” gibi cümleler, eskiyen aşkların ardından en sık söylenenlerdir.


    Neden bir ilişki bittiğinde terk edilmiş olmak bizi ağır yaralar? Zaman zaman ayrılığın kendisinden daha ağır bir acı olur terk edilmek. İşe yaramaz, yetersiz, vasıfsız, tercih edilmemiş olma düşünceleri beynimizi doldurur sanırım. Benliğimizi saran, nasıl olur da terk edilirim, kıymetimi bilemedi, ben zaten ona kaç beden büyük geliyordum cümleleri ile acımızı hafifletmeye çalışırken, içimizde gittikçe büyüyen ve patlamaya hazır hale gelmiş bir bomba ile yaşadığımızı nasıl fark edemeyiz?
    Ne kadar severek bırakmış olsak da, terk ettiğimizde bu acının oranı biraz daha hafif mi olur? Aşk, dünyanın en özel duygusu olmasına rağmen, üstünlük savaşının altında ezilir mi? Her şeyi yenen bu muhteşem his, kendi egosunu yenemez mi? Kadın ve erkek arasında süren bu ezeli kavga, acaba tamamen terk etme ya da edilme olgusu üzerine kurulmuş olabilir mi?
    Bu duyguları aşkın dışına taşırsak, tüm ilişki biçimleri için geçerli olmaz mı? Küçüklüğünde annesi veya babası tarafından terk edilen bir çocuk, erişkin olduğunda bu psikolojik durumu üzerinde taşımaya devam etmez mi? Hayatındaki tüm detayları yoluna sokmuş, başarılı ve para kazanan, daha ileri gidersek, şan ve şöhret sahibi bile olan bir birey olsa dahi; terk edilme psikolojisini üzerinden atmayı başaracak kaç kişi vardır?


    Egolarımızdan, sosyal kimliklerimizden, sıfatlarımızdan, üzerimize yüklenmiş veya seçtiğimiz rollerden sıyrılarak bakabilsek aşka; gerçekten önemli midir kimin gittiği? İlişkiye harcanan zaman ve emek karşılığında, elinizde koca bir acı kalmışsa; aşk harcanıp gitmişse, her ayrılık ile kendinizden bir parçayı bırakmışsanız hayat tünelinde, terk etmek üzerine yapılan her söylem aslında komik değil midir?
    Sen terk ettin, ben terk ettim, şimdi ikimiz de galibiz! Bir yüreği susturmanın yolu, ağlayan çocuğun eline şeker verir gibi, kendimize terk etme başarısını vermek midir? İster siz ayrılın, ister karşı taraf, herkes için tek bir gerçek vardır: Aşk kaybetmiştir!




    Ayrılık acısı, atlatılması uzun süren ve zor bir süreç. Acaba bu dönemi atlatırken ayrılık şeklinin bir önemi var mıdır? Terk etmek mi, terk edilmek mi daha zor?


  • #2
    çok güzel yazmışsın.çok derin bir konu.uzun uzun konuşulacak bir konu.ama şimdi yemek yiyecem.birazdan gelip uzun yorum yapacağım.insanlar hep ben terkettim der ya.benim çok ilişkim olmadı hatta hiç desek olur.ben ne zamanki aşık oldum,hoşlandım,istedim hep reddedildim.ve kendime hiç güvenmeyen biri olmama rağmen açıkça söyledim reddedildim,terkedildim.ve ben eğer bi ilişki bitecekse terkedilmeyi tercih ederim.terketmek istemem.bunıu nasıl açıklayacağımı bilmiyorum ,sanki terkedersem pişman olurum vicdan azabı yaşarım gibi geliyor.ve irde terkettiğim kişi sessizliğe gömülünce kendimi kötü hissederim sanırım bu da var.ama terkedildiğimde rahatımdır .evet beni terketti istemiyor.ben şu an seviyor olsam da olmasam da yeni bir sayfa açmalıyım derim.herşey nettir.ama terkettiğimde eöyle net olamam.acaba o beni çok seviyordu da ben mi anlayamadım ve bir sürü soru ile uğraşırım.
    <div>kimse anlamaz biliyorum;canımı yaksa da hayat g&uuml;l&uuml;yorum</div><br />

    Yorum


    • #3
      ben terketmeyi de,terkedilmeyi de yaşadım.bence terketmek daha zor.çünkü ben bir ilişki yeşarken onun sorumluluğunu çok alıyorum üstüme.yani bitmemesi için çok çabalıyorum.baktım ilişki yolunda gitmiyor,o zaman sevgilimin beni terketmesini isterim.tabi terkedildiğimde de üzülmüşümdür ama bu kendime olan güvenimi asla zedelemez,sadece bir ilişkini olumsuzlukla sonlanmasınadır üzülmem.
      ama terketmek başka.insanın içi öyle burkuluyor ki.hele karşındaki adam bunu büyük bir hüsran ve hüzünle karşılamışsa,vicdan azabı duyuyorsun.bir insanı üzdüm,kırdım,belki hayal kırıklığına uğrattığım diye düşünüyorsun.
      onun için terketmek daha zor bence...
      yazmasaydım cıldıracaktım

      Yorum


      • #4
        katılıyorum bonnie
        <div>kimse anlamaz biliyorum;canımı yaksa da hayat g&uuml;l&uuml;yorum</div><br />

        Yorum


        • #5
          terkedilme duygusunu hiç yaşamadım umarım bundan sonrada yaşamam eminim o da zordur ama sanki terketmek çok daha ağır bi sorumluluk veriyo insana,terkedildiğin zaman unutmak daha kolay olur belki nefretle unutur gidersin ama terkeden sensen o ayrılığın tüm yükünü omuzlarına alıyosun acabalar keşkeler yakanı bırakmıyo,

          Yorum


          • #6
            Ne zaman samimiyetsizliğin, menfaatçiliğin, arkadan laf atmanın kısacası sevgisizliğin kokusunu aldım , o zaman terkedip kendi yoluma gittim. Terkedilmek daha zor ama ben bu aralar hep çekip giden taraf oldum.

            Yorum


            • #7
              Orjinal yazı sahibi: elektraya
              ben terketmeyi de,terkedilmeyi de yaşadım.bence terketmek daha zor.çünkü ben bir ilişki yeşarken onun sorumluluğunu çok alıyorum üstüme.yani bitmemesi için çok çabalıyorum.baktım ilişki yolunda gitmiyor,o zaman sevgilimin beni terketmesini isterim.tabi terkedildiğimde de üzülmüşümdür ama bu kendime olan güvenimi asla zedelemez,sadece bir ilişkini olumsuzlukla sonlanmasınadır üzülmem.
              ama terketmek başka.insanın içi öyle burkuluyor ki.hele karşındaki adam bunu büyük bir hüsran ve hüzünle karşılamışsa,vicdan azabı duyuyorsun.bir insanı üzdüm,kırdım,belki hayal kırıklığına uğrattığım diye düşünüyorsun.
              onun için terketmek daha zor bence...
              terk etmek zor, o yüzden çok yapmıyorum. erkekler aslında bazen bittiği mesajını bizim gönderdiğimizi anlayamıyo :lol: :lol: :lol:
              just a smile

              Yorum


              • #8
                Terk Etmek mi Terk Edilmek mi?
                Hiçbiri. İkiside zordur.
                Hayat Dediğin, Allah İçin Değilse; Ne Çıkar Kainat Önünde Eğilse!...

                Yorum


                • #9
                  genelde çekıp gıden taraf bende oldum

                  bikere yaşadım terkedilmeyı üstelık tam ben düşünurken terketmeyi

                  ama bu çok zor geldi

                  terkedilmek daha zor yani
                  :evil:





                  http://elifnazmmislina.blogcu.com/

                  Yorum


                  • #10
                    terk eden taraf olunca gerekçeleri biz belirleriz
                    ilişki bizim için bitmiştir yürümüyordur
                    sebepleri bize göredir ve doğrudur ki bu kararı alırız
                    terkedilirsek!
                    bize göre herşey yolundadır nede olsa niye bitsin ki!
                    nasıl olurda biteceğini anlayamadık
                    saf mıyız neyiz
                    kaçan balık büyük olurmuş

                    Yorum


                    • #11
                      bir ilişkiye taraflar beraberce başlıyorsa, beraberce bitirmeli diye düşünüyorum...
                      öldürmeyen acı güçlendirir !

                      Yorum


                      • #12
                        Orjinal yazı sahibi: signora_rosa
                        bir ilişkiye taraflar beraberce başlıyorsa, beraberce bitirmeli diye düşünüyorum...
                        zaten öyle biter, bi ilişki bitiyosa iki tarafta biter... yok öyle bitmiyosa hiç bir zaman "biz" olmamıştır o insanlar zaten...
                        just a smile

                        Yorum


                        • #13
                          Bence de her ikisi zordur...İster terk eden olsun, isterse terkedilen taraf, sonuçta olmuştur; bertaraf...
                          Ne kadar bilirsen bil, söylediklerin karşıdakinin anladığı kadardır.(Mevlana)

                          Yorum


                          • #14
                            terketmek isterdim terkedilmek çok acı, ben acı çekeciğime karşımdaki acı çeksin biraz bencilce ama terkedilmeyi istemezdim kesinlikle....
                            G&uuml;neş burada da var, ta ki batana kadar.......

                            Yorum


                            • #15
                              hem terkettim hem terkedildim...terkedilmek çok acı veriyor...unutmak zor oluyor.terketiğimde pek üzülmemiştim.
                              ”Bir insanın hayattaki en önemli faaliyeti, ruhuna gereken özeni göstermesidir.”

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X