17 yaşındayım.içe kapanık, asosyal, ilgisiz, kalabalık ortamlardan hoşlanmıyorum. birazcık kalabalık ortamda kalsam tedirgenleşmeye başlıyorum.başkaları ile iletişim kuramıyorum.
dış dünyayla ilgilenmiyorum ama ginede bazı arkadaşlarımın yanında onlar gibi normal gözüküyorum kimsede farkına varmıyor.bence bazı şeylerin farkına varamadıkları için onları aptallık abidesi olarak görüyorum daha sonrada kendimi daha fazla aptal olarak görüyorum. bence dünyadaki insanların yüzde 60 ı aptal geri kalan yüzde 40 ise kendini akıllı sanan aptallardır.
ailemle ilişkilerim iyi ama beni aslında hiçbiri bilmiyor yanlarında sempatik gülüşken espirili normal aile çocuğu gibi davranıyorum.derslerim kötü gittiğinde ailemle ilişkilerim çok kötüleşiyor. küçüklüğümde derslerim çok iyidi fakat lise de kötülemeye başladı lise1 i zar zor geçtim lise2 de ilgilenmedim kaldım. lise2 ye yeniden başladım ama bu kez normal davranmak zorundayım çünkü dersleri geçmek zorundayım ve normal ve çalışkan bi tavır sergilediğim için derslerim şu an çok iyi.
felsefeye çok ilgiliyim. sanki yaşamım olmuş gibi. asla kurtulmak istemiorum felsefeden hatta felsefi sorular sormak soruan sorulara cevap vermek istiyorum. bunun için bi kaç arkadaşıma felsefi sohbete girdiğimde sorular sorduğumda kız arkadaşım "sen kaçığın tekisin" der gibi bi konuşma yapıp gitti bi dahada benimle görüşmedi. bir arkadaşım ise sölediklerimi ilginç bulup beni dinlemek için can atıyorudu ama artık oda bıktı felsefemden hala çok iyi arkadaşız ama felsefi ve bilimsel konuşmamı istemiyor.
bide ben bu yalnızlık ve iç dünyada kalma yapısını aşırı derecede çok seviyorum ve hoşuma gidiyor kurtulmakda istemiyorum. sadece SZOİD KİŞİLİK BOZUKLUĞU bende varmı öğrenmek istiyorum?
dış dünyayla ilgilenmiyorum ama ginede bazı arkadaşlarımın yanında onlar gibi normal gözüküyorum kimsede farkına varmıyor.bence bazı şeylerin farkına varamadıkları için onları aptallık abidesi olarak görüyorum daha sonrada kendimi daha fazla aptal olarak görüyorum. bence dünyadaki insanların yüzde 60 ı aptal geri kalan yüzde 40 ise kendini akıllı sanan aptallardır.
ailemle ilişkilerim iyi ama beni aslında hiçbiri bilmiyor yanlarında sempatik gülüşken espirili normal aile çocuğu gibi davranıyorum.derslerim kötü gittiğinde ailemle ilişkilerim çok kötüleşiyor. küçüklüğümde derslerim çok iyidi fakat lise de kötülemeye başladı lise1 i zar zor geçtim lise2 de ilgilenmedim kaldım. lise2 ye yeniden başladım ama bu kez normal davranmak zorundayım çünkü dersleri geçmek zorundayım ve normal ve çalışkan bi tavır sergilediğim için derslerim şu an çok iyi.
felsefeye çok ilgiliyim. sanki yaşamım olmuş gibi. asla kurtulmak istemiorum felsefeden hatta felsefi sorular sormak soruan sorulara cevap vermek istiyorum. bunun için bi kaç arkadaşıma felsefi sohbete girdiğimde sorular sorduğumda kız arkadaşım "sen kaçığın tekisin" der gibi bi konuşma yapıp gitti bi dahada benimle görüşmedi. bir arkadaşım ise sölediklerimi ilginç bulup beni dinlemek için can atıyorudu ama artık oda bıktı felsefemden hala çok iyi arkadaşız ama felsefi ve bilimsel konuşmamı istemiyor.
bide ben bu yalnızlık ve iç dünyada kalma yapısını aşırı derecede çok seviyorum ve hoşuma gidiyor kurtulmakda istemiyorum. sadece SZOİD KİŞİLİK BOZUKLUĞU bende varmı öğrenmek istiyorum?
Yorum