biriktirme hastalığı- lütfen yardım edin..

[renandya]

merhabalar
annemde biriktirme takıntısı var. oldukça ileri seviyede. 2 aydır ilaç tedavisi görmesine rağmen takıntısında hiç bir azalma olmadı. maddi durumu çok iyi olmasına rağmen, çöpleri dahi biriktiriyor atamıyor. kendisi hastalığını hiç bir zaman kabul etmedi. ona göre biriktirdikleri kendisine yarayan eşyalar. plastik kaplar, torbalar vazgeçilmezleri. ev artık çöplüğe döndü. bir torba çöp atılsa dahi sinir krizleri geçiriyor. beni bi kaç gün önce eskimiş terliklerimi attığım için evlatlıktan reddetti. çok çaresiziz. o kadar güçlü bir saplantı ki ilaç kar etmiyor. hayattaki en değerli varlığı biriktirdikleri. dolaplar, çekmeceler ağzına kadar dolu. eve giren bir şeyin ambalajı dahi atılmıyor. ev içinde ev var sanki. günlük hayatı artık imkansızlaştıran bir ev haline geldi evimiz. çok kötü kokuyor bir şekilde tahliye etmemiz lazım artık. ama nasıl? . bu süreçte nasıl bir yol izlenmeli? konuşmaktan açıklamaktan yaptıgının yanlışlığını anlatmaktan dilimizde tüy bitti. lütfen yardım edin. bunun gibi deneyimleri olanlar veya tedavisini görenler varsa lütfen bana yazın. çok çaresizim...

[merda]

bu konu hakkında yazılmış kitapları okuyup hastalığın nedenlerini ve tedavi sürecinde olan annene karşı davranışlarının nasıl olması gerektiğini anlamaya çalışman yapabileceğin en iyi şey şu anda. zaten tedavi gördüğünü yazmışsın. tedavisini aksatmadan sürdürmesini de sağlaman lazım. bu konuda forumlardan alacağın bilgiler daha kötü sonuçlar doğurabilir.

[renandya]

siteye yeni üyeyim. psikolog veya psikiyatrist arkadaşlar yardımcı olabilir belki diye düşünmüştüm..

[merda]

siteye yeni üyeyim. psikolog veya psikiyatrist arkadaşlar yardımcı olabilir belki diye düşünmüştüm..

bende eski bir üye sayılmam aslında... haklısın, sitedeki psikologlar yardımcı olabilir ama seninki ciddi bir konu.. forumlar yanıltabilir... yine de sen bilirsin..

[MEGAN]

Geçmiş olsun ,annenizin durumu oldukça hassaslaşmış .Bizlere ne kadar garıip gelsede bir terlik için size bu kadar sert tepki verdigine gore durum çok ciddi .

Medyada zaman zaman bu tarz haberlere şahit olmaktayız ,annenizin bu şekilde davranmasının altında buyuk ihtimalle geçmişiyle ilgili sorunları yatmakta ,bunların ne oldugunuda ancak bir uzman ortaya çıkarır .

Bir suredir tedavi gordugunu söyluyorsunuz ,dr la goruşup ne yapmanız gerekiyor ona sormanızı ve yonlendiresine gore hareket etmenizi oneririm .

[dreamer1]

psikoterapi yararlı olabilir.

[renandya]

çok teşekkürler arkadaşlar önerileriniz için. psikiyatristi uzakta oldugu için her daim fikir alamıyoruz. o nedenle bu siteyi buldum ve paylaşmak istedim derdimi. annem evden çöp atılacak korkusu yüzünden evden dahi çıkmıyor biz çıkmadıkça. eskiden böyle değildi. saklardı biriktirirdi ama lazım olabilir derdi. şimdi lazım olacak hiç bir şey yok biriktirdiklerinde. olayın boyutu bizi aştı. psikoterapi konusunu fırsat buldugumda psikiyatristiyle görüşeceğim. psikoterapiyi psikologlar mı yoksa psikiyatristler mi veriyor acaba?

[umbrella]

Biriktirme hastalığı haberlerde çıkıyor da fakir insanlar gördüm çoğu zaman

[çöpçü]

arkadaşlar bu biriktirme hastaligi benim kardeşimde de var 33 yaşında ben de yaşlılarda olur diye dusunuyordum herseyi topluyor yerde cöp kagıt gördü mü gözü dönüyor odası cöp evi oldu ne yapacagımızı bilmiyoruz

[poyraz_]

vay anasını be Allah bilir ev çöp eve dönmüştür...

[.::yabancı::.]

Geçmişte maddi imkansizlikkliar yaşadı mi geçmişinde yaşadığı sorunlar sebebiyet olabilir.

[hartemes]

Annen bir istifçi ilaç, terapi veya mantıklı bir şekilde konuşmak istifçilerde işe yaramaz. Onun gözünde biriktirdiği çöpler sizden daha değerli. Önce durumunu belgeleyen bir doktor raporu alın sonrada zorla bütün çöpleri atın. Bu çöpleri atma olayını sürekli ve onun karşı çıkmasına rağmen tekrarlayın ancak o zaman azda olsa bir düzelme yaşarsınız.

[ozgur1985]

Benim annemde de ayni problem var, denizci oldugumdan dolayi annemle surekli kalamiyorum, 5-6 ay yurtdisinda calistikltan sonra izine annemin evine gidiyorum, ev copten gecilmiyor, temizlik firmasi cagirip evi temizletiyorum ama bir turlu bir cozum bulamadim. Bu olay surekli bu sekilde tekrarliyor, ben yillardir evi temizletmekten yoruldum annem cop biriktirmekten yorulmadi. Annem copler alininca cok sinirleniyor ve evden gitmem icin elinden geleni yapiyor (bagirma,cagirma, evdeki esyalari kirip gecirme etc)
Tedavi olmayi ve doktora gitmeyi kesinlikle reddediyor. Evin icine kokudan dolayi sinekler ve haserat giriyor, annem bu duruma pencerede sinek teli olmadigina bagliyor, copler ona sanki hic kokmuyormus gibi geliyor. Komsular surekli sikayetci oluyor.
Tedavi ettiremiyorum cunku annem kesinlikle doktora gitmeyi ve ilac kullanmayi kabul etmiyor, hastaligini hicbir sekilde kabullenmiyor.
Akrabalarimizin hicbiri annemi gormek istemiyor. Annem zaten evine kimseyi almiyor. Tek basima mucade edip duruyorum.


Bu konuyla ilgili bir fikir verebilirseniz cok sevinirim

Tesekkurler

[megalaz]

işe yarayabileceğini düşündüğüm eşyaları ve hatıraları atamazdım zamanında.üzerinden yıllar geçmiş olmasına ve o hatıraları bana veren insanlar hatıra verdiğini ,hatta beni unuttuğu halde ,ben sürekli onlara bakar,bana hediye edenleri anar ve acı çekerdim... bir olay neticesinde %90'ını çöpe attım. o kadar rahatladım ki yılların ağırlığı üstümden kalktı.

Bu kişiler bilmiyorlar ,o eşya ve hatıraları atsalar kendilerini ne kadar huzura kavuşturacaklarını..

Ve düşünseler anlayacaklar.. şu işe yarayabilir dedikleri şeyler YILLARDIR HİÇBİR HALTA YARAMIYOR VE YARAMAYACAK. ama düşünemiyorlar demek ki. demek ki başlarından benim gibi bir olay geçmesi lazım.

[Alanis]

@megalaz Özel değilse yaşadığınız şeyi yazabilir misiniz, belki fikir olarak yardımcı olabilir bu derdi yaşayan insanlara.

Genelde bu hastalık maddi durumu iyi yada en azından geçim yönünden sıkıntısı pek olmayan kişilerde görünüyor gibi, hatta haberlerden gördüğümüz kadarı ile, bir süre sonra ihtiyaç için dahi bile para harcamamaya kadar gidebiliyor ve insanları, çevreden gelen yiyecek, yardım gibi durumlarla idare edebiliyor hale getirebiliyor galiba. Psikolojik hastalıkların bazıları hariç, genelde hastalar durumlarını kabul etmeyebiliyor ama onlar hakkındaki karar bu dakikadan sonra yakınlarına kalıyor, isteseler de istemeseler de doktora götürmek tek mantıklı seçenek, belki psikiyatr, sadece ilaç tedavisi yerine psikolog ile beraber ilerleyen bir tedaviyi önerebilir. En azından elinizden gelen her şeyi yapmış olmanın vicdani rahatlığı için bile olsa mutlaka hastalarınızı doktora götürmenizi öneririm.