Aglayarak yaziyorum bu satirlari, lutfen bi fikir verin. 22 yasindayim
Annem kronik paranoid sizofreni hastasi . 12 yasimdayken intihara tesebbus etti. Zaten o zaman da durum parlak degildi ama o gnden sonra hayatim zindana dondu. intiharindan 4 sene evvel bakirkoyde yatmisti
Babam bizle degil zaten bosandilar. Ablam da yurtdisinda yasiyor. Yani anlayacagini ikisi de kacti kurtuldu. Ben yillardir kendimi eve kapattim. Okula gidemedim cunku annem bilegimi kestigi icin kollari buyuk olcude felc oldu ona bakmak zorndayim. Bu sene universite sinavina girmek istiyorm ama bu evde mumkun degil
Bakima muhtac oldugu gibi asiri bencil. Hep bana hep bana. 1000tl ile gecinmeye calisiyoruz ve bunun 400 lirasi onun sigarasina gidiyor asiri tiryaki. Gunde 3 pakete yakin sigara iciyor. Yetmiyor milletten dilenci gibi sigara ve para dileniyor. Sol eli cok az is goruyor onunla da sigara iciyor yemek yiyor. Eve nasil para yetistirecegimi sasirdim koca istanbulda bu parayla gecinemiyoruz. Surekli basimda konusarak, yersiz kaygilariiyla basimi sisirerek, bencillik yaparak hayatimi bana zindan ediyir ve akilsagligimi yitirmek uzereyim. Annemden uzak oldugumda cok mutluyum
Surekli benden is ve yemej beklyor. 2 dakikada bir faturayi yatirdim mi yemek yaptim mi ne zaman banyo yapacak hep bunlari soruyor, surekli bagiriyor surekli anlamsiz konusuyor artik biktim
Sikildim annem yzunden yasama istegim kayboldu . Cok aktif biriydim simdiyse eve kapanan icine donuk surekli aglayan biri oldum. Annem benden uzakkasmadikca ben ilaclarla da iyi olamiyorum. Zaten cok kilo aldim o da ayri bir bunalim sebebi.
Daha once doktor annemin hastaneye yatmasi gerektigini soylemisti ama kati suretle istemiyor. Zaten istese bile kalici olarak kalamaz sanirim . Ya ben gitmeliyim ya da o nail yaparim bilmiyorum. Okumak da istiyorum. Durumum 10 yildir cok kotu.
Annem kronik paranoid sizofreni hastasi . 12 yasimdayken intihara tesebbus etti. Zaten o zaman da durum parlak degildi ama o gnden sonra hayatim zindana dondu. intiharindan 4 sene evvel bakirkoyde yatmisti
Babam bizle degil zaten bosandilar. Ablam da yurtdisinda yasiyor. Yani anlayacagini ikisi de kacti kurtuldu. Ben yillardir kendimi eve kapattim. Okula gidemedim cunku annem bilegimi kestigi icin kollari buyuk olcude felc oldu ona bakmak zorndayim. Bu sene universite sinavina girmek istiyorm ama bu evde mumkun degil
Bakima muhtac oldugu gibi asiri bencil. Hep bana hep bana. 1000tl ile gecinmeye calisiyoruz ve bunun 400 lirasi onun sigarasina gidiyor asiri tiryaki. Gunde 3 pakete yakin sigara iciyor. Yetmiyor milletten dilenci gibi sigara ve para dileniyor. Sol eli cok az is goruyor onunla da sigara iciyor yemek yiyor. Eve nasil para yetistirecegimi sasirdim koca istanbulda bu parayla gecinemiyoruz. Surekli basimda konusarak, yersiz kaygilariiyla basimi sisirerek, bencillik yaparak hayatimi bana zindan ediyir ve akilsagligimi yitirmek uzereyim. Annemden uzak oldugumda cok mutluyum
Surekli benden is ve yemej beklyor. 2 dakikada bir faturayi yatirdim mi yemek yaptim mi ne zaman banyo yapacak hep bunlari soruyor, surekli bagiriyor surekli anlamsiz konusuyor artik biktim
Sikildim annem yzunden yasama istegim kayboldu . Cok aktif biriydim simdiyse eve kapanan icine donuk surekli aglayan biri oldum. Annem benden uzakkasmadikca ben ilaclarla da iyi olamiyorum. Zaten cok kilo aldim o da ayri bir bunalim sebebi.
Daha once doktor annemin hastaneye yatmasi gerektigini soylemisti ama kati suretle istemiyor. Zaten istese bile kalici olarak kalamaz sanirim . Ya ben gitmeliyim ya da o nail yaparim bilmiyorum. Okumak da istiyorum. Durumum 10 yildir cok kotu.
Yorum