Selam arkadaslar, uzun bir suredir yoktum. Turkiyedeydim kafamdaki sorunlara cevap ararken yeni sorunlar ekledim, ben bir hata yaptim. Hatam duygularimin pesinden gitmek ve uzun suredir aradigim mutlulugu, heyecani yanlis bir kisiyle yakalamak oldu.
Cok yakin bir akrabamla duygusal olarak cok yakinlastik. Ilk baslarda bu da bize tabu gibi geldi ama cok guzel vakit gecirdik, ikimizin de bir arayis icinde oldugu ve bir birimizde teselli buldugu bir durumdu bu belkide. Ama ben onunla tekrar yasadigimi hissettim, ve oda benimle.
Simdi bir birimizi bir akraba gozuyle degilde bir sevgili gozuyle goruyoruz, iliskimizin sonu yok bunu biliyoruz. Ailelerimiz durumu sezmis durumda, cunku her gun gorusuyorduk.
Fakat tam olarak neler oldugunu kimse bilmiyor, annem durumu sezince seni evlatliktan red ederim dedi bana. Oysa ben annemin beni her halimle sevmesini her hareketimde yanimda olmasini isterdim cok kirildim.
Annem ortaya cikabilecek rezillikten korkarken, bende ona kendi evladinin duygularini hic onemsemedigi icin kirildim, anlatmaya calistim aramiza onu bunu sokma bizim beni oldugum gibi kabullen oyle sev diye ama inatcidir, ve beni sevgisiyle tehdit ediyor.
Cok narinim bu konuda cunku butun ailemden uzak yasiyorum, her gun bunalimlara giriyorum, o akrabamla bukadar yakin olmamin sebebide bana tekrar yasadigimi hissettirmesi...
Bunlari kimseye anlatamiyorum, annem beni reddetmekle tehdit ediyor bende mecburen ona hic yapmadigim bir seyi yapiyorum, yalan soyluyorum. Yok aramizda bir sey diyorum. Ama inanmiyor.
Ben gidince kolu bir sure felc olmus, burnu kanamis, bak sen yaptin der gibi anlatti bana. Kendi kendine uzuluyor, bana mutlulugum yuzunden vijdan azabi vermeye calisiyor. Buda beni daha cok bunalima itiyor. Ne olurdu beni anlamaya calissa, sartsiz sevse, aslinda her seyi kabullenir belki ama bu akrabalik sevdasini kabullenmmiyor iste.... :cry: :cry:
Cok yakin bir akrabamla duygusal olarak cok yakinlastik. Ilk baslarda bu da bize tabu gibi geldi ama cok guzel vakit gecirdik, ikimizin de bir arayis icinde oldugu ve bir birimizde teselli buldugu bir durumdu bu belkide. Ama ben onunla tekrar yasadigimi hissettim, ve oda benimle.
Simdi bir birimizi bir akraba gozuyle degilde bir sevgili gozuyle goruyoruz, iliskimizin sonu yok bunu biliyoruz. Ailelerimiz durumu sezmis durumda, cunku her gun gorusuyorduk.
Fakat tam olarak neler oldugunu kimse bilmiyor, annem durumu sezince seni evlatliktan red ederim dedi bana. Oysa ben annemin beni her halimle sevmesini her hareketimde yanimda olmasini isterdim cok kirildim.

Annem ortaya cikabilecek rezillikten korkarken, bende ona kendi evladinin duygularini hic onemsemedigi icin kirildim, anlatmaya calistim aramiza onu bunu sokma bizim beni oldugum gibi kabullen oyle sev diye ama inatcidir, ve beni sevgisiyle tehdit ediyor.
Cok narinim bu konuda cunku butun ailemden uzak yasiyorum, her gun bunalimlara giriyorum, o akrabamla bukadar yakin olmamin sebebide bana tekrar yasadigimi hissettirmesi...
Bunlari kimseye anlatamiyorum, annem beni reddetmekle tehdit ediyor bende mecburen ona hic yapmadigim bir seyi yapiyorum, yalan soyluyorum. Yok aramizda bir sey diyorum. Ama inanmiyor.
Ben gidince kolu bir sure felc olmus, burnu kanamis, bak sen yaptin der gibi anlatti bana. Kendi kendine uzuluyor, bana mutlulugum yuzunden vijdan azabi vermeye calisiyor. Buda beni daha cok bunalima itiyor. Ne olurdu beni anlamaya calissa, sartsiz sevse, aslinda her seyi kabullenir belki ama bu akrabalik sevdasini kabullenmmiyor iste.... :cry: :cry:
Yorum