Duyuru

Collapse
No announcement yet.

herkesten yorum lütfen!!

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • herkesten yorum lütfen!!

    meraba arkadaşlar
    daha önce birazdan anlatıcaklarımla ilgili biraz bişiyler yazmıştım hala işin içinden çıkamıyorum.bişiyler yazın lütfen içinizden ne geliyosa kabul.bilemezsiniz belki de çarem bi psikoloji sitesindeki bi yorumdadır.
    5sene önce üniv kazanıp ailemden ayrı bi şehire geldim.bundan 6ay sonra benden 5yaş büyük biriyle tanıştım yaşadığım en güzel andı.bütün aşk tariflerine uyuyor ama bütün aşk tarifleriyle alakası yok eşruhum!ama daha konuşmaya başladığımız ilk andan itibaren yani birbirimizi tanıdıkça anladık ki kavuşma hayli sancılı olucak ama olucak biliyorum.ben sünniyim o alevi.ben üniv mezunuyum o lise mezunu.bunların dışında bi problem yok birbirimizi anlıyoruz seviyoruz çok uyumluyuz(maşallah)bunlar bizim için hiç problem değil ama benim canı sağolasıca ailem!!!ben okulu bazı psikolojik problemlerden dolayı uzattım ama umrumda değil ailem benim kariyer yapıcağımı çok çok işler becericeğimi düşünüyo çocukluktan beri bunu soktular kafama ama ben yakın zamanda farkettim ki ben öle kariyer yapan önce iş diyen bi insan değilim tam tersi diplomayı duwara asıp evimin kadını çocuklarımın anası olursam çok daha mutlu olucam yani biraz evcimen bi insanım.
    şimdi okul falan umrumda değil istediğim tek şey onunla mutlu bi yuwa kurabilmek elbetteki ben de bu kadar sene boşuna okumadım okulu bitiricem ve elbetteki çalışıcam ama ben huzurum için önce evlenmek istiyorum neyi niye bekliyorum bunun için anlamış değilim.zaten bi evde 2senedir sewgilimle birlikte yaşıyoruz ben onun ailesini tanıyorum onlar da beni çok seviyolar yani ewli olsak da zaten benim için farklı hiç bişiy olmicak yani yine bi evin içinde onunla yaşicam hem ailesi arada gelip gitcekler yine çamaşır bulaşık yemek ütü temizlik ve okul yani bunların hepsini zaten şu anda da bir arada götürebiliyorum tek fark şu olucak ben ailemle teelefonda konuşurken artık yalan sölemek zorunda kalmicam(işte napiyim evde oturuyorum falan gibi)
    bunu kimseyi kırmadan ve ailemin de gönlünü ederek nasıl yapıcam bilmiyorum.bildiğim tek şey artık böle yaşamak istemiyorum onlara demek istiyorum ki bu benim hayatım istediğimi istediğim zaman yapabilirim siz benim ailemseniz üzerinize düşeni yapıp ben evlenirken yanımda olmak ve benim adıma mutlu olmak zorundasınız.

  • #2
    Aslında herkes kendi hayatını seçmede özgür olmalıdır tabi ama bizim gibi toplumlarda hele hele Türk toplumunda aile baskısı aile kararları çok etkindir.Aslında iyi bişey, yerine göre kötüde olabilir. Sonuçta ailen sana hep sahip çıkabiliyor en yanlız kaldığın anda onlardan başka kimse yok. Kötü olanda fazla baskıcı olan ailenin kişinin kararlarını bu yönde vermesi sonucunda hayatının zehir olma durumu. Ama sonuçta ilk önce kendini düşünmelisin. İleriye dönük olarak şimdiden çok dikkatli karar vermelisin. Tamam ev hanımı olmak istiyosun ama kocan sana ve ilerde kuracağınız ailenize ekonomik olarak katkıda bulunamayabilir. İşsiz olur az ücret alır o yüzden ileriye dönük iyi bir donanıma sahip olmak için üniversiteyi bitirmelisin. illaki bir işte çalışma durumu olabilir ve sonuçta hem evinin kadını, hemde bir iş sahibi olabilirsin.

    Yorum


    • #3
      elbette çalışmak istiyorum sonuçta senelerdir hem maddi hem manevi okul için biçok şey harcadım bir sene kala bırakmam ama benim önceliğim çok başka yani ben önce bi iç huzurum olsun istiyorum iş para sonra geliyo benim için yani iyi bi işim olması ya da çok para kazanıyo olmam benim iç huzurumu sağlamaz hep bişiylerin eksik olduğunu hissederim önce evimde mutlu olmalıyım yani bunu benden 20 25 yaş büyük bambaşka hayatlarda bambaşka zorluklar görmüş olan anne babama nasıl anlatabilirim bilemiyorum

      Yorum


      • #4
        İşte başlangıç noktan kendin olmalı. İlk önce kendini mutlu etmelisin ki ailen ve ilerde sahip olduğun eşinde mutlu olsun. Kafandaki olumsuz imgeleri yok etmelisin. Aklın seni kontrol etmesin sen aklını kontrol etmelisin yoksa aklının inandığı şeyleri yaşarsın. Bu da gelecek kaygısı olarak baş gösterir sonra mutsuzluk yanlızlık ve depresyona neden olabilir. O yüzden sıkma takma kafaya. Okulunda bitiyormuş. Kültürlü tahsilli biri olarakta zaten istediğini yapabilirsin. Ailenide hayatına engel olacak birer obje olarak görme sağduyunu kullanarak onlarında senin iyiliğini istediğini düşün ve sorunlara çözüm ol.

        Yorum


        • #5
          üni.de 3.5 senelik sevgilim oldu...kültürel olarakta, maddi olarak ta ailevi olarakta bana uygunsuz biriydi...onlar alevi biz sünniyiz...demokrat bi aileyiz hiç sorun olmadı...olacak gibi olunca da ailemi hiç düşünmeden karşıma aldım ve evlenmeye karar verdik, ailesi beni çok sevdi kızım diyordu ta ki işler ciddiye binene kadar...daha sonra bir gün telefon açıp babam çok sinirlendi bende o kadar istemiyorsanız biter dedim dedi ve bitti...şaka gibi...bir süre ayık gezmedim sonra baktım hayat devam ediyor...o günden sonra ciddi ilişkim olmadı ve kimseyi kendi önüme koymadım...inan bana ailen ne diyorsa doğrudur mutlaka bişiler görüyorlardır...dede çocuğu falansa hele...çok çok fena...bi kere seni benimsemeyecekler hep öteki kalacaksın vs. yapma değmez

          Yorum


          • #6
            Ailene çok acıdım. Onlar kızlarını okutmak için çalışıyor, kızlarına daha güzel bir gelecek vermek için. Kızları daha nişanlı bile olmadığı herifin tekiyle aynı evde yaşıyor. Üstelik adam zor zar lise mezunu olmuş biri, mezhep olayını kültür farkını falan söylemiyorum bile. Gerçekten ailene çok çok acıdım.

            Yorum


            • #7
              Orjinal yazı sahibi: fatoş..
              senin ne kadar evcimen olduğunu annene sormak lazım....Neden çalışılınca evhanımlığından çocuk doğurulmuyor mu? sonra annelik yapılamıyor mu? anlayamadım... ailen sen istedikten sonra alevi olmasını önemsemeyebilirler.. ama onca emek verip okuttukları kızlarının çalışmayacağım demesi onları çok üzer.. çalışınca ailene mi çalışmış olacaksın bundan ailenin karı ne olabilir ki düşünemiyor musun? Bir insanın kendi ayakları üzerinde durabilmesi kadar güzel bir şey yokk.. maddi olarak kimseye muhtaç olmamak.. cicim ayları olur sonra ........ aylar gelir... eşin işsiz kalabilir allah göstermesin hastalığı sağlığı var... çocuklarında olur sense evinde oturan üniversite diplomalı ev hanımı o zaman ne yapacaksın... ha deyince iş mi bulacağını sanıyorsun.. çok yanılıyorsun... sevgilin çok zengin biri ise maddi kaygılarınız hiçç olmayacaksa onuda bilemem... bense ne olursa olsun kadın erkek herkesin çalışması gerektiğini düşünüyorum... yoksa evde kafayı yersin.. belli bir dönemden sonra... nerden biliyorsun deme hakkına sahipsin.. ben ev hanımlığıda yaptım gördüm... iş hayatınıda biliyorum.. çalışırken ev hanımlığıda annelikte yapılıyor.. hemde alasııı...
              fotoşçum doğru söylüyorsun ya gelirin iyi olacak yada iki kişi çalışak.

              Yorum


              • #8
                ben ev hanımıyım eşim sağolsun beni maddi açıdan sıkıntıya sokmaz.

                her ev hanımı benım gibi şanslı olamaz. çalışmak isteyen varsada çalışa bilir.

                Yorum


                • #9
                  davul dengi dengine çalarmış, dikkat et. İlk başlarda hayat toz pembe olur, dikkatli ol.

                  Yorum


                  • #10
                    hr irademizle kararlar veremememiz ülkemizin en büyük sorunu. Haaa sen ailene biz zaten 2 yıldrı beraber yaşyoruz. beni istemeye gelecekler dersen. Delirirler ama yine de verirler diye tahmin ediyorum.

                    Yorum


                    • #11
                      yorum yok ...
                      İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız.

                      Yorum


                      • #12
                        Yorum yapın demişsiniz o yüzden yazıyorum ama, siz zaten "evli"ymişsiniz..ne zaman ailenize açılmayı düşünüyorsunuz..çocuk olunca mı? zaten ailenize karşı gelip, evlilik hayatı sürüyormuşsunuz..ailenizin itiraz ettiği tüm o konuları zaten hiçe sayıp, beraber olmuşsunuz..neyi soruyorsunuz anlamadım? kafanıza göre yapacğınızı yapmışsınız zaten..bunca ceesareti, ailenizi ve ailenizin değerlerini hiçe sayıp o kişiyle birlikte olduğunuzu, bi zahmet ailenize de bildirin..zavallılar başka birinden öğrenirlerse, kalp krizinden gitmesinler!..sizi büyüyüp, yetiştiren, diploman olsun diye çabalayıp, hayatta kendi ayakların üstünde dur da, kimseye muhtaç olma diyen bir aileye, yapılmayacak davranışlar yapmayın... Herkes okumak isteyip de, ailesi tarafından okutulmuyor..size bu hak verilmiş, kendi ayakların üstünde dur, kimseye muhtaç olma diye, bu düşünceye saygı gösterip, ailenizle konuşun.. bunca emekleri için..
                        I've been alone all along

                        Yorum


                        • #13
                          yorum yazan herkese teşekkür ediyorum.yalnız doğru okuyup yorum yazmalarını tercih ederdim.ben ev hanımı olmayı düşünmüyorum zaten okulu bitirip elbette çalışıcam kocamın getirdiğiyle yetinmeye çalışmaktansa birlikte çalışıp daha kaliteli yaşamak istiyorum yani evimde oturup bol bol çocuk doğurucam akşama kadar iş güç uğraşıcam demedim.dediğim şey şudur ki: ailem benim kariyerimi herşeyin üstünde tutmamı yükselmemi daha da yükselmemi deliler gibi çalışıp para kazanmamı istiyor.bunu eminim gene benim için istiyorlardır.ama ben böle bi hayat istemiyorum deliler gibi paralar kazanıp kariyer yapmaktansa herşeyi tadında yapmayı istiyorum yani evime yardımcı olucak kadar beni kimselere muhtaç etmicek kadar kazansam yeter aynı zamanda evimle de meşgul olabilmek çocuklarımla da ilgilenebilmek istiyorum.
                          aynı evde yaşama konusuna gelince...
                          bu tamamen onların tutumu yüzünden yaşanan bişiy ben de isterdim ki 2sene önce aynı eve taşınırken evlilik cüzdanımız da olsaydı.bunu onlar istemedi.okurken evlenilmezmiş.kim koydu bu kuralı günah mı suç mu.ben ondan emin olduğum anda aileme anlattım onlar şiddetli bi şekilde karşı çıktı.ben onları anlamaya çok çalıştım onlar benim yerime kendilerini hiç koymadılar yani şimdi ben asla onların haklarını inkar edemem.ben asla onları silip de bi hayat kurmaya da kalkışmak istemem ama bu karşılıklı bişiy mesela belki onlar biraz daha yapıcı olup ben ewlenmek istiyorum dediğimde yani iki sene öncesinde bak okul warken senin için zor olur madem istiyosun hiç değilse sen okulu bitirene kadar biz de bu çocuk kimdir necidir bi tanıyalım deselerdi hiç bi itirazım olmazdı direk kestirip attılar sebep:elalem ne der falanca kızını okuttu da kız da gitti lise mezunuyla ewlendi!! ben hiç bi zaman kesin konuşmadım zaten sizden yorum istememin sebebi ben şimdi napıcam değil ben ne yapsam da ailemi de ikna etsem.yani bi şekilde onları ikna etmek zorundayım onları silmek aklımdan bile geçmez.belki tanımaya karar werselerdi çok sewiceklerdi veya bi yanlışını görüp bana söliceklerdi.ben mantıksız bi insan değilim elbetteki onların düşünceleri benim için çok önemli oturup bi gözden geçirirdim.
                          işin özü ben annemin veya babamın bi şubesi değilim evet onlar sayesinde bu dünyadayım emeklerini inkar edersem gözüme dizime durur ama bu benim hayatım annem de olsa babam da olsa saygı beklerim benim yerime onların karar wermesinden nefret ediyorum.

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: engineer_eng View Post
                            yorum yazan herkese teşekkür ediyorum.yalnız doğru okuyup yorum yazmalarını tercih ederdim.ben ev hanımı olmayı düşünmüyorum zaten okulu bitirip elbette çalışıcam kocamın getirdiğiyle yetinmeye çalışmaktansa birlikte çalışıp daha kaliteli yaşamak istiyorum yani evimde oturup bol bol çocuk doğurucam akşama kadar iş güç uğraşıcam demedim.dediğim şey şudur ki: ailem benim kariyerimi herşeyin üstünde tutmamı yükselmemi daha da yükselmemi deliler gibi çalışıp para kazanmamı istiyor.bunu eminim gene benim için istiyorlardır.ama ben böle bi hayat istemiyorum deliler gibi paralar kazanıp kariyer yapmaktansa herşeyi tadında yapmayı istiyorum yani evime yardımcı olucak kadar beni kimselere muhtaç etmicek kadar kazansam yeter aynı zamanda evimle de meşgul olabilmek çocuklarımla da ilgilenebilmek istiyorum.
                            aynı evde yaşama konusuna gelince...
                            bu tamamen onların tutumu yüzünden yaşanan bişiy ben de isterdim ki 2sene önce aynı eve taşınırken evlilik cüzdanımız da olsaydı.bunu onlar istemedi.okurken evlenilmezmiş.kim koydu bu kuralı günah mı suç mu.ben ondan emin olduğum anda aileme anlattım onlar şiddetli bi şekilde karşı çıktı.ben onları anlamaya çok çalıştım onlar benim yerime kendilerini hiç koymadılar yani şimdi ben asla onların haklarını inkar edemem.ben asla onları silip de bi hayat kurmaya da kalkışmak istemem ama bu karşılıklı bişiy mesela belki onlar biraz daha yapıcı olup ben ewlenmek istiyorum dediğimde yani iki sene öncesinde bak okul warken senin için zor olur madem istiyosun hiç değilse sen okulu bitirene kadar biz de bu çocuk kimdir necidir bi tanıyalım deselerdi hiç bi itirazım olmazdı direk kestirip attılar sebep:elalem ne der falanca kızını okuttu da kız da gitti lise mezunuyla ewlendi!! ben hiç bi zaman kesin konuşmadım zaten sizden yorum istememin sebebi ben şimdi napıcam değil ben ne yapsam da ailemi de ikna etsem.yani bi şekilde onları ikna etmek zorundayım onları silmek aklımdan bile geçmez.belki tanımaya karar werselerdi çok sewiceklerdi veya bi yanlışını görüp bana söliceklerdi.ben mantıksız bi insan değilim elbetteki onların düşünceleri benim için çok önemli oturup bi gözden geçirirdim.
                            işin özü ben annemin veya babamın bi şubesi değilim evet onlar sayesinde bu dünyadayım emeklerini inkar edersem gözüme dizime durur ama bu benim hayatım annem de olsa babam da olsa saygı beklerim benim yerime onların karar wermesinden nefret ediyorum.
                            Ailenize, buraya yazdığınız şekilde, aynen söylediklerinizi söylerseniz, eminim sizi anlayacaklardır.. Çünkü siz yapacağınızı yapmışsınız, bu yüzden sizinkine "ikna etme" değil, "gönüllerini alma" aşamasına gelmiş.. Burdaki cümleleriniz onların gönüllerini almaya yeter diye umuyorum.. Ailenize verdiğiniz değeri, onları anladıklarınızı, ama gönlünüze söz geçiremediğinizi falan anlatın.. Eninde sonunda gönüllerini alırsınız..
                            I've been alone all along

                            Yorum


                            • #15
                              Ailenin seninle ilgili endişelerini tahmin edebliyor isen o endişelerin karşısında neler yapacağını göstermeli ve onları ikna etmelisin. Unutma ki aileler çocuklarının yanlış yapmalarını istemezler ve buna engel olmak isterler. Senin ailende aynı şeyi yapacaktır. Ailen hangi hamlenin yanlış olacağını düşüneceğini bulabilir isen işin kolay. Örneğin asla okulu BIRAKMA. Aileninde bunu yapmayacağına inanmasını sağla. Senin kendi kararlarını verirken duyguları ile değilde yetişkin bir birey gibi her yönü ile düşünüp akıl ve mantığı duygularla harmanladığını görürlerse daha kolay ikna olacaklardır. Unutma ki senin bu güne onlar getirdi. Onlar sayesinde doğru kararları alabilecek kadar iyi yetiştin
                              En önemlisini de sona sakladım. Babasını yitirmiş biri olarak birçok sevgili ve eş bulabilirsin ama annen yada baban YALNIZCA bir taneler....
                              Umarım ukalalık etmemde faydam dokunur....

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X