Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Beni ikna edebilirmisiniz? :(

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Beni ikna edebilirmisiniz? :(

    Herkes gibi olup olmadığıma dair bir ikna edici söz istiyorum.Henüz hiçbir psikoloğa gitmedim.Ben yemek yemekten utanıyorum.Başkaları beni görünce dalga gecicekmiş gibi geliyor.Tamam mantıklı acıklması yok ama yutamıyorum işte takılıyor boğazımda .Bir kere denedim yutadım gittm tuvalete tükürdüm restauranda Kaçış yerim restorantların wc leri...Herkes karnını doyurmuş elini yıkamak için lavaboya geliyor ben ise kaçmak için tükürmek için..yardım edin lütfen
    Bişiler söyleyin
    Last edited by iyimser; 27-10-2011, 09:35 AM.

  • #2
    neden utanıyorsun? ailenin yapısı nasıl? böyle ye şöyle ye derler miydi sana?
    sosyal anlamda insanları kendinden daha büyük görürmüsün? komlex var mı?
    bunun elbet bir nedeni vardır altında yatan nedenini araştırmak gerekiyor.
    "Umut olmasına var, sınırsız denecek kadar umut var, ama bizim için değil." Franz Kafka

    Yorum


    • #3
      diğer insanları düşünmemek için alışana kadar çok fazla acıktıktan sonra ye bu şekilde başarabilirsin belki

      Yorum


      • #4
        Aynı şey bendede var misafirliğe gidersin güzel bir et yemeği vardır tabaktan alsam mı almasam mı diye düşünür durursun alırsam benim hakkımda ne düşünür şuna bak hiç mi görmemiş mi der diye düşünür durursun
        benim utangaçlığım tamamen aileden (özellikle baba bu yüzden onuda sevmiyorum)

        Yorum


        • #5
          bende sevmem babamı gençler utangaçlık zamanla geçiyor emin olun bendede vardı.
          şimdi kimsenin ne dediği ne düşündüğü umrumda değil

          Yorum


          • #6
            Orjinal yazı sahibi: depresyondayım View Post
            bende sevmem babamı gençler utangaçlık zamanla geçiyor emin olun bendede vardı.
            şimdi kimsenin ne dediği ne düşündüğü umrumda değil
            yaş kaç ben hiç kurtulamıyacağım gibi geliyor

            Yorum


            • #7
              39 geçiyor emin ol ben bi de kıpkırmızı olurdum utandığımda ter basardı tüm bedenimi

              Yorum


              • #8
                Kendin ol etrafı dikkate alma yapman gereken aklından ne geçiyorsa yap rahatla bırak onlar utansın
                İnsanlar hakkında iyi düşünmek onları iyi yapmaz.

                Yorum


                • #9
                  Orjinal yazı sahibi: Anorexia View Post
                  Herkes gibi olup olmadığıma dair bir ikna edici söz istiyorum.Henüz hiçbir psikoloğa gitmedim.Ben yemek yemekten utanıyorum.Başkaları beni görünce dalga gecicekmiş gibi geliyor.Tamam mantıklı acıklması yok ama yutamıyorum işte takılıyor boğazımda .Bir kere denedim yutadım gittm tuvalete tükürdüm restauranda Kaçış yerim restorantların wc leri...Herkes karnını doyurmuş elini yıkamak için lavaboya geliyor ben ise kaçmak için tükürmek için..yardım edin lütfen
                  Bişiler söyleyin
                  Merhaba anorexia,
                  eğer yemek yemekten utanmak gibi bir duygun varsa önceleri sadece evde ye, dışarda bir yere gitme, zamanla bu duygun yok olduğunda dışarda yemeye başlarsın.
                  Yaşamak için yemek yememiz lazım unutma.
                  Bu durum seni hasta edecek boyutta ise mutlaka bir doktora görünmen lazım.
                  Sevgiler.
                  Şuna inanmak lazımdır ki, Dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)

                  Yorum


                  • #10
                    Orjinal yazı sahibi: iyimser View Post
                    Merhaba anorexia,
                    eğer yemek yemekten utanmak gibi bir duygun varsa önceleri sadece evde ye, dışarda bir yere gitme, zamanla bu duygun yok olduğunda dışarda yemeye başlarsın.
                    Yaşamak için yemek yememiz lazım unutma.
                    Bu durum seni hasta edecek boyutta ise mutlaka bir doktora görünmen lazım.
                    Sevgiler.
                    Teşşekkür ederim tek çözüm psikoterapi diye düşünüyorum

                    Yorum


                    • #11
                      Orjinal yazı sahibi: luthe View Post
                      neden utanıyorsun? ailenin yapısı nasıl? böyle ye şöyle ye derler miydi sana?
                      sosyal anlamda insanları kendinden daha büyük görürmüsün? komlex var mı?
                      bunun elbet bir nedeni vardır altında yatan nedenini araştırmak gerekiyor.
                      Derinlere indikçe korkuyorum.Evet diğer insanları üstün görme olayım var hiç de değişmedi hata yapmaktan korkuyorum tipik sf liler gibi.Yıldız Burkovik sosyal fobi kitabını okudukca kendimi buluyorum doğal olarak.Keşke biri gelse deseki sen diğer insanlardan bile daha düzgün yemek yiyosun

                      Yorum


                      • #12
                        SEn diğer insanlardan daha düzgün yemek yiyorsun...

                        bu işin espirisi ama gerçekten bunu kendine okadar dert etme. üstüne durmamaya çalış stratejiler geliştir nasıl yemek yiyebilirim.Seni yargısızca dinleyen seven bir arkadaşınla güezl bir yerde yemek yemeğe git. kendini çözerek sorunu halledebilirsin gibime geliyor.tek dikkat etmen gereken şey ufak lokmalar al da Allah korusun bu fobi seni bizlerden ayırmasın )
                        denemelere başla bence burayada yaz başkalarıda faydalansın.
                        "Umut olmasına var, sınırsız denecek kadar umut var, ama bizim için değil." Franz Kafka

                        Yorum


                        • #13
                          Belki okb ile ilgili bir durum olabilir doktorla görüş derim.
                          Her şey güzel olacak...

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: hüseyin View Post
                            Aynı şey bendede var misafirliğe gidersin güzel bir et yemeği vardır tabaktan alsam mı almasam mı diye düşünür durursun alırsam benim hakkımda ne düşünür şuna bak hiç mi görmemiş mi der diye düşünür durursun
                            benim utangaçlığım tamamen aileden (özellikle baba bu yüzden onuda sevmiyorum)
                            bu bendede vardı ) ama gerçekten çok sacma !! bazen hala düşünüyorum ama komik ve sacma oldugununda bilincindeyim. hatta kendi evimde bile hissediyorum. çocukken çok yoğundu. hatta kendi evimde dahil tuvalete gitmeye korkardım. sanki ailem, benim orayı kirli kullanacıgmı düşünürdüklerini zannederdim.

                            bu tip takıntısı olan arkadaşlar sizlere diyeceğim şuu : BAŞKALARINI YERİNE DÜŞÜNMEKTEN VAZGEÇİN , BIRAKIN ONLAR NE DÜŞÜNÜRSE DÜŞÜNSÜNLER.

                            ve zaman geçtikçe farkediyorum ki bu kadar problemi bi insan olmamda çocuklugumun payı çok fazlaymış. hayatımda normal olmayan herşeyin altında çocuklugum var. gülüp geçilen , çocuklugunuza inelim lafı aslında komik değil iç burkan hayatınızı mahveden bi çizgiymiş.
                            sizler lütfen çocuklarınızı yetiştirirken çok dikkat edin , onlar sizin eserleriniz olacak hayatları boyunca...
                            Ağır gelir bende bulduklarını bir başkasında aradığın zaman..

                            Yorum


                            • #15
                              Orjinal yazı sahibi: Anorexia View Post
                              Derinlere indikçe korkuyorum.Evet diğer insanları üstün görme olayım var hiç de değişmedi hata yapmaktan korkuyorum tipik sf liler gibi.Yıldız Burkovik sosyal fobi kitabını okudukca kendimi buluyorum doğal olarak.Keşke biri gelse deseki sen diğer insanlardan bile daha düzgün yemek yiyosun
                              bende gencken aynen sizin gıbıydı. hiç bır yere gidemıyordum.
                              Tedavısız zamanla keçdi. bence bunun için ılac almanıza gerek yok.
                              biraz kendınızı telkın edin ve bununla ilgili kitaplar okuyun
                              keçer İnşAllah
                              Vefa, vefa…Ey vefalıların en vefalısı!
                              Vefayı veren Sen’sin.Vefalı da Sen…
                              Ya bizde vefa…

                              Ne gelen vardı, ne giden. Rıhtımlar tenhaydı. Hiç mi kalmadık anlaşılamamanın yalnızlığında? Ah, sabırla bekleyebilseydik gönül! Her zaman hazır bulacaktık kıyıdaki yelkenliyi. Görememişsek körlüğümüzdendir...

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X