Kendim için ne yapabilirim ????

[KUZEY77]

Merhaba arkadaşlar, sıkılmazsanız size hayatımı anlatacağım ve sizden yardım isteyeceğim. Ben üniversite mezunu, 9 yıl bankacılık yapmış fakat doğumdan önce işten ayrılmak zorunda kalmış, 5 yıllık evli ve 4 yaşında kızı olan bir bayanım.
Dediğim gibi 4 yıldır evdeyim ve aynı zamanda bir sosyal fobi hastasıyım. Bunun için birçok doktora gittim ama çok çözüm alamadım. Paxil diye bir ilaçtan fayda bulmaya başlamıştım onu da yan etkileri yüzünden bırakmak zorunda kaldım. Eşim bana karşı çok iyi çok anlayışlı evde sorunum yok. Ama ne eşimde ne çocuğumla öyle uzun uzadıya sohbetlerimiz olamıyor. Kısa ve öz kelimelerden oluşan birkaç cümle dışında. Kızım bu yıl kreşe başladı ve bu onun için çok iyi oldu. Çünkü çocuk neredeyse bütün gün tek başına gibiydi aynı evde olmamıza rağmen. Ben ki çocuğumla bile yapacak bir faaliyet, konuşacak bir konu bulamıyorum. Okul dönemlerimde çok neşeli, çok sosyal, herkesle iletişim kurabiliyordum. Sonra ne oldu da bu illete yakalandım anlamıyorum. Bazen telefonun bile çalmasını istemiyorum. Sürekli aklımda ne konuşacağım sorusu.
Yaklaşık 2 yıldan bu yana çok iş aradım. Başvurmadığım yer kalmadı diyebilirim ama iş de bulamadım. Evde oturmaktan çok sıkılıyorum artık. Aynı mahalleye evlenmiş olmama rağmen mahallede hiç komşum yok sadece görüştüğüm bir tane arkadaşım var, girişken olamadığım için kimseyle de arkadaşlık yapamıyorum. Çok şükür herşeyim iyi olmasına rağmen hayattan hiç zevk alıyorum, yıllar var ki şöyle içimden gelerek kahkaha attığımı hatırlamıyorum. Şimdi size soruyorum ....
KENDİM İÇİN NELER YAPABİLİRİM????? ((((

[Selbst]

yaşım sizden ufak ancak bence hayata doymuşssunuz gibi veya herşeyi görüp geçirdiğiniz için belkide hayat tat vermiyordur İçinizde ya bişeyler eksik,, yada maneviyat eksikliğede olabilir. bence maneviyatta hayata çok önemli gibi katkı sanki benimde maneviyatım yok aynı sorunların çoğunlugunu bende yaşıyorum 20 yaş yorumu ben öyle düşünüyorum..

[kutup83]

Eskiden bu kadar dışa dönük birinin hani depresyona girip içine kapanmasını anlayabiliyorum ama sosyal fobi beni de şaşırttı...Belki işinizi bıraktıktan sonra eve tıkıldınız ve insanlarla iletişiminiz otomatikman azaldı.Aslında iletişim yeteneği de (ki sizde bu iyi derecede mevcutmuş) kullanılmaya kullanılmaya körelebiliyor.Ya da sosal bir ortamda yaşadığınız bir olay sizi kötü etkilemiş olabilir mi?Benim bir yakınım da sosyal fobikti şu anda iyi bunu da spora başlayarak yendi gibi birşey.Spor salonunda yeni arkadaşlıklar kurdu hiç olmazsa her gün yakın arkadaş olmasa bile değişik insanlarla iletişim içinde...Gerçekten de belli bir süreç sonunda açılmaya başladı,O da stres yapardı konuşacak ne bulacağım gibi konularda ama şimdi daha rahat olduğundan kendini fazla kasmıyor.Bazen hala gereksiz ayrıntılara takılabiliyor ama yine de bariz bir gelişme oldu daha mutlu şimdi...Ben en çok çocuğunuzla olan iletişiminizden etkilendim belki çeşit çeşit çocuk kitapları,çocukların ilgilendikleri şeyler -çizgi filmler,çeşitli oyunlar- belki arkadaşları hakkında onunla konuşma...Oyun hamurları Tek başına oyun oynaması değil de sizinle beraber oynaması bile iletişiminizi arttırabilir bence...Bu da sizin kesin daha mutlu olmanıza yol açar.Siz daha önce güzel iletişim kurmayı bilen biriymişsiniz o yüzden bunu tekrar başarabileceğinizden şüpheniz olmasınAyrıca size yardımcı olacak bir doktor da mutlaka vardır...

[KUZEY77]

evet bankacılıktan öncesinde de toplam 11 yıl gibi çalışma hayatım oldu. Bankacılıkta olduğum ortam çok kötüydü, erdem sahibi olmayan insanlar yöneticiydi ve bizi çok eziyorlardı. İşten ayrılmamda bu da çok etken oldu diyebilirim. Orada da çok fazla sohbetlerim olmazdı, he insanlar konu açarsa katılırdım konuşurdum ama onun dışında ben konu açamazdım. Sabah günaydın, sonrasında iyi akşamlar, böyle çok gün geçirdim. Gittiğim birçok doktor bunun sosyal fobi olduğunu söyledi ve bir sürü beni uyutan ilaç kullandım ama çare olmadı. Sosyal fobinin dışında dediğim gibi hiçbirşeyden zevk almıyorum, hiçbirşey yapamıyorum. Eskiden çok güzel yazılar da yazardım edebiyat anlamında, lisede oynanmış birkaç tane tiyatro senaryom bile vardı. Ama artık bırakın konuşmayı yazamıyorum bileeee.... (

[dilser]

yazdıklarınızı okudukça kendimi görür gibi oldum..bu konuda keşke akıllıca yorumlar yapabilseydim ama bende de durum vahim..allah yardımcımız olsun..

[KUZEY77]

Rabbim hepimizin yardımcısı olsun inşaAllah.. Peki siz neler yapıyorsunuz, ya da yapıyor musunuz?

[saf_ak]

................ Şimdi size soruyorum ....
KENDİM İÇİN NELER YAPABİLİRİM????? ((((

Haddim olmayarak soruyorum... Gerçekten çözüm mü arıyorsunuz;
yoksa sadece halinize ağlanarak vakit geçiriyor ve bizim de, sizinle birlikte ağlanmamızı bekleyerek; BAT (BirlikteAğlanmaTerapisi) seanslarından medet mi umuyorsunuz...?

Eğer gerçekten çözüm arıyorsanız; uzun yıllar Sosyal Fobi ile yaşayıp şimdi tamamen kurtulmuş biri olarak, size bir çözüm yolu göstereceğim...
Yok sadece BAT seanslarını hedefliyorsanız, zaten arkadaşlarımız, üzerine düşeni yerine getiriyorlar ve getirecekler...
Sevgiyle....

[KUZEY77]

saf_ak arkadaşım tabii ki çözüm arıyorum, kendim için ve öncelikle evladım için. sen nasıl başardın? önerilerini bekliyorum lütfennn...

[KUZEY77]

kimsenin yorumu yok muuu ?????

[eLSa35]

paxili bende kullandım bi süre ama bıraktım cünkü içtikçe acillik oldum.. kenddimi bi yerlere kitledm cünkü olan bazı korkularımı tetikledi.. yürüyüş yapıyorum çok iyi geliyor deneyebiilirsniz belki bi faydası olur ilaçlardan daha iyidir sanırm

[Aişem]

Psikoloji hastalıklarını neden ilaçla gidermeye çalışıyorsunuz anlamıyorum.
Ben ki midem , başım vs agrıdığında asla agrı kesici almam. O ağrıyı yok sayıyorum.
Evet bildiğin yok sayıyorum. Sanki hiç olmamış gibi.
Kendini şartlama ablacım.
Şurda şöyle davranayım , böyle yaptım acaba ne düşünüyorlar hakkımda? diye düşünme.
Sosyal fobinin tek tedavisi sosyalleşeceksin. Başka çözüm yok , varsa bilen buyursun.

[kutup83]

Aisem'in dediği doğru sonuçta korkundan kaçtıkça korku seni daha da çok boğacak...Zor da gelse ufak tefek (birden sosyal kelebek ol demiyoruz ) başla sosyal aktivitelere birilerini çağır,bir kursa yazıl,spora başlayabilirsin,çocuğunla yeni iletişim yöntemleri geliştirebilirsin...Sonuçta başta zor gelecek ama bence oturup kendini daha da fazla boğacağına denemeye değer...

[dıskokralı]

dışarıda sosyal ortamlarda herkese göre normal oldugumu biliyorum kesinlikle ama eve gelince içim içimi yiyor kendimi bir katil gibi tecavüzcü gibi tedirgin endişeli korkak hissediyorum içime kapanıp sadece korkularımı düşünüyorummm .....bu lanet hastalık böle birşey

[merdümgiriz]

siz konuşmasanız da konuşmaya devam edebilecek bir arkadaş bulun... zamanla açıldığınızı göreceksiniz
sevgiler...

[alper3489]

Arkadaşlar belki faydalı olur diye yazayım istedim.bana birileri yıllar önce bu tavsiyelerde bulunsaydı BELKİ onca yılımı ilaçlarla geçirmek zorunda kalmazdım.(belki diyorum çünkü herkeste bendeki kadar olumlu etki eder mi yada erken yaşlarımda bende bu kadar etkili olur muydu bilmiyorum).

Gelelim benim yaklaşık 10 yıllık tecrübelerimle bulduğum yöntemlere:

1.Kesinlikle her gün yada en az iki günde bir, 1 saatlik spor(30 dk koşu 30 dakika bisiklet ve gerçekten ter atmanız gerekiyor)
2.Balık yağı(günde en az iki kapsül)
Not pahalı markaları almanıza gerek yok eczaneden en ucuzunu alın hepsi aynı islevi görür.
3.Ginko biloba ve sarı kantaron tabletlerinden sabahları günde bir tane.(Bu ürünleri spor ve balık yağı kadar emin bir şekilde tavsiye edemeyeceğim.Çünkü bu ürünleri bir kaç aydır kullanıyorum plasebo etkisi olup olmadığından henüz tam emin olamadım.Bende işe yaradığını düşünüyorum)
4.Mutlaka ama mutlaka olumlu düşünün,elinizdeki güzel şeyleri ,sağlığınızı
yada hayatta ve size destek olan kimseleri sürekli ama sürekli zihninizden tekrar edin dilinizle söyleyin ve moraliniz bozuk olduğunda oturup güzel bir kağıda tekrar tekrar yazın(güzel bir müzik eşliğinde olabilir), mutlaka şükür edin.emin olun bir sürü şey var şükür etmek için arayın bulun(ben bazen bulmakta zorlandığım halde arıyordum ısrarla ve sonunda buluyordum. eminim kimse benim kadar zorlanmaz) zamanla bu düşünce yöntemi karakteriniz haline geliyor,ve kesinlikle mükemmel oluyor her şey.
5.Birde lütfen bu hastalığımızı fazla düşünmeyiniz, çünkü önemsedikçe daha fazla basımıza çullanıyor onu önemsemediğimiz de bakın çekip gidiyor.
6.Kendimize makul ulaşılabilir hedefler koymak, ağır hedefler ve yoğun çalışma programları daha çok hasta(anksiyete, depresyon) edebiliyor.

bundan sonrasında biraz iyileştikten sonra zaten herkes kendine göre yöntemlere ilaveler yapıp daha da geliştirebilir ve renklendirebilir.

Denize atılan bir bardak tuz zarar vermez ama kovadaki bir bardak tuz suyu kullanılmaz hale getirebilir.diyeceğim o ki şu hayatta hepimizin üzerine serpilen tuz miktarı aynı enginleştiğimiz ölçüde hayat daha huzurlu hale geliyor.

Herkese mutlu,huzurlu,sağlıklı günler dilerim.