Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Kızımın psikolojisi

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Kızımın psikolojisi

    kızım 17 aylık normalde güleç,sosyal,meraklı bir çocuk,öğrenmeye açık.ama son zamanlarda gerginliklerimi fazalsıyla kızıma ona 'BAĞIRARAK' çıkarttığımdan ,daha doğrusu cam kırığına dokunmaya çalıştı ben de bağırarak müdahahle ettim,o da korktu ağladı.gezmeye gittik ve elini eşyalara sürmeye korktu,yere bişeyler düşürdü elini iki yanağına koyarak dehşet ifadesitakındı yüzüne,korkunç bir ifadeydi,bebk vardı evde onun ağlamasından bile ürktü.dokunduğu şey yerinden çıktı gene aynı korku ve dehşet ifadesi elini dokundurmaya korkuyor,hiçbişeye dokunamıyor,hemen korkuyla çekiyor,sessizleşti,iştahı azaldıkızıma ne yaptım ben böyle normalde çok meraklı olan kızım hiçbişeye dokunamıyor,ona çok yumuşak davranmaya başladım yasakları kaldırdım,ne yapmalıyım bilemiyorum nolur yardım edin,problem nedir.problem benim biliyorum,sizce özgüvenini geri kazandırabilir miyim tekrar,nolur bir tavsiyede bulunun bize sizce geçici bir durum mudur yoksa ruhunda iyileştirilemez yaralar mı açtım çocuğumun

  • #2
    Ah sana kimler bağırsın kendini cevreyi keşfetmeye calışan bir bebeğin cam kırıklarının yanında , cam kırıklarının bebeğin yanında ne işi var?Daha 17 aylık sen davranışlarını düzelttiğin sürece o da düzelecektir, onun dokunması icin cesaretlendir,onunla oyna, ödüllendir. Yalnız bu saydıklarının tümü bir bağırmayla acıklanamaz, başka nedenlerde var bence. Şunuda söylim çok yüksek sesle bağırman onda kekemelik bile oluşturabilir.
    Sussak ölüm, konuşsak intihar...

    Yorum


    • #3
      öncelikle kızınızı allah bağışlasın... Allah acılarını göstermesin ....
      ama keşke o şekilde davranmasyadınız neyseki olmuş . yaptığınız şey kızınısın piskolojisini olumsuz etkileyebilir nacizan tavsiyem bir çocuk piskolog un dan yardım almanız. sizinde bahsettiğiniz gibi kızınızın kendine olan özgüveni ni tekrar kazanmasını lazım mesela benim 8 yaşında erkek yeğenim var hiç üşenmez evlerini yanındaki camiye akşam çıkar camiye gider tek başına hatta soğukda hiç üşenmez gider camide abdest alır. bunlar çocukların kendine olan özgüveniyle alakalıdır ...

      Yorum


      • #4
        bence geçici bir durum,merak etmeyi düzelecek,birkaç gün sonra normale döner,
        siz anne psikolojisiyle derin düşünüyorsunz ama abartmaya gerek yok,sakin olun ve üüzlmeyin....

        Yorum


        • #5
          çok teşekkür ederim hepinize,hepinizin söyledikleri mantıklı,bugün düzelme var sıpamda biraz,neşesi geri gelmeye başladı,artık bağırmıycam ona,inşallah başarabilirim,ben de anksiyete bozukluğu var,hep temelinde bu var zaten,artı bir de kronik depresyon teşhisi konmuştu yıllar önce.ahh psikiyatriste gitmak bir dünya para artı direkt ilaç veriyorlar.bebeğimi emziriyorum hala ilaç kullanamam.ne yapıcam kandimle bilmem.bikaç gündür iyi gidiyorum inşallah bir daha asla bağırmayacağım..

          Yorum


          • #6
            Orjinal yazı sahibi: yasi View Post
            Ah sana kimler bağırsın kendini cevreyi keşfetmeye calışan bir bebeğin cam kırıklarının yanında , cam kırıklarının bebeğin yanında ne işi var?Daha 17 aylık sen davranışlarını düzelttiğin sürece o da düzelecektir, onun dokunması icin cesaretlendir,onunla oyna, ödüllendir. Yalnız bu saydıklarının tümü bir bağırmayla acıklanamaz, başka nedenlerde var bence. Şunuda söylim çok yüksek sesle bağırman onda kekemelik bile oluşturabilir.
            bana eşim bir ton bağırdı zaten merak etme arkadaşım,haketmiştim gerçekten de .

            Yorum


            • #7
              nasılsın? kızın nasıl?
              Sussak ölüm, konuşsak intihar...

              Yorum


              • #8
                iyiyim teşekkür ederim,kızım da iyi düzeldi,topluluk içinde hala biraz çekingen o da yaşının gerektirdiği birşey mi bilemiyorum.düzelecek.ben de bağırmıyorum artık

                Yorum

                İşleniyor...
                X