arkadaşlar yardım edinn

[mavi deniz]

ilk mesaj biraz uzun ama bastan okursanız eger bunların hepsi ilacı bırakmakla mı ilğili yani depresyon mu takıntı mı yoksa baska sey mi bilmiyorum

bence daha çok depresyon gibi ve babanın hastalığda sebeb olmuş olabilir

[mavi_su]

ilaç kullanmayı istemiyorum babam akineton kullanırdı eskiden daha kotu olurdu halamlar cevremdeki bazı antidepresan kullananlardan ilaçla çözüm yoluna gitmek yerine kendin ahlletmelisin diyor cok faydasının görmemişler bende 6 aylık böyle bir süreç yasayınca tekrar gitmek konusunda karsıszım kendim halletmek istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum.

[mavi deniz]

ilaç kullanmayı istemiyorum babam akineton kullanırdı eskiden daha kotu olurdu halamlar cevremdeki bazı antidepresan kullananlardan ilaçla çözüm yoluna gitmek yerine kendin ahlletmelisin diyor cok faydasının görmemişler bende 6 aylık böyle bir süreç yasayınca tekrar gitmek konusunda karsıszım kendim halletmek istiyorum ama ne yapacağımı bilmiyorum.

bence yardım al kendin hallet diyenler eminim psikolojik sorunların ne olduğundan bir haber insanladır bu sorunları yaşıyan insan ne kadar zor olduğunu bilir kendin tek başına çok zor olur bence yardım al çevrenden güvendiğin insanlardanda yardım al

[mavi_su]

ilaç tedavisi görmüş kişiler dedi belkide istikrarlı devam etmedikleri için böyle konusuyorlar çevremde aban yardım edebilecek kimse yok.herkesin derdi var annem felan desen daha cok uzuluyo anlattıkça

[mavi_su]

eklemeyi unuttum 6 yaşındayken de psikiyatriye gitmiştim 6 yaşında sebebsiz yere babamın küfürlerini tekrarlıyorum anlamlarını bile doğru dürüdt bilmiyordum sonra annem agzıma birer sürdü bunu psikolojik oldugunu anlayınca agladı pişman oldu ve beni doktora götürmüştü ilac vermişti uyyuttuğunu hatırlıyorum sonra kullanmadım ilacı

[mavi_su]

kesinlikle geceleri rahat uyuduğumu haırlamıyorum küçükken anlam veremezdim babam sürekli bağırır annemi döverdi.Annelerle babalar beraber yatalar bizimkiler oyle değildi her gece babam kapıları yumruklar annem dayanamaz odanın kapsını acar annemi döver yorulunca giderdi on iki yasındaki abimi annemden kıskanırdı ben o zamanlar 6 yasındayım kardeşim doğuncada bebekken kıskanmaya basladı tek sucları erkek olmaktıişte sonra annem intihara kalkıstı..

[mavi_su]

annam iyi sonradan o da anladı hastahaneye yattı babam.Aslında cok iyi biri kıyamaz bize ama haslalanınca bizi nasıl görüyo acaba onun durumu daha kötu yalnızlık ömür boyu güvensizlik sonra oda intiharkalkıstı bahcenin agacına kendini asarken annem yetişti kurtardı babamı

[bymhrrm]

annam iyi sonradan o da anladı hastahaneye yattı babam.Aslında cok iyi biri kıyamaz bize ama haslalanınca bizi nasıl görüyo acaba onun durumu daha kötu yalnızlık ömür boyu güvensizlik sonra oda intiharkalkıstı bahcenin agacına kendini asarken annem yetişti kurtardı babamı

mavı_su yazdıkların hepsını okudum ve emin ol yalnız degılsın bende bu siteye yeni kayıt oldum bnde bazı sorunlar yasıyorum ama doktora gittim,ve aldıgım ılaclarla daha ıyı olmaya basladım sende git ne kadar kendınde sorun ararsan o kadar kotu olursun bn bunu onceden yasadım ondan bır an once git

[mavi deniz]

bende babam vefat etmeden önce benzer şeyleri yaşadım sonra psikolojim altüst oldu intihar düşüncem ve kendimden nefret ediyodum sonra psikiyatrye gittim biraz daha iyi oldum ilaçla sende bırakma devam etme sende yararını görürsün

[mavi_su]

ilaçların zararları var diye düşünüyorum ve uyku vermesi sınav maratonun etkilemez mi

[mavi_su]

bi süre kullanıyorum iyi oluyor sonra eski halime dönuyorum dozajı artıyor sonra 6 ay böyle bir süreç yasadıgım için kullanmak istemiyorum ilacı
.

[bymhrrm]

bi süre kullanıyorum iyi oluyor sonra eski halime dönuyorum dozajı artıyor sonra 6 ay böyle bir süreç yasadıgım için kullanmak istemiyorum ilacı
.

mavı su ben de senın gibi onceden hep supheyle yaklasıyordum bu ilaclara ama sunu anladım gercekten tedavi olmak istiyorsak doktoru dinlemeliyiz, 2 defa tedavi gordum sonra biraz iyilesince ılacları bıraktım ama sonradan yine psikolojim bozuldu ve bu seferm doktorumu dinlicem :RpS_wink:

[mavi_su]

nasıl yapacağımı bilmiyorum sözler veriyorum notlar alıyorum sonra puff yoklar ben kendime cok güvenirdim dirayetliydim o sabrı arıyorum o dirayeti o özgüveni bazen gözüm dönüyor kafama takılanlara dalıp kendime verdiğim sözleri unutup dibe vuruyorum..bu baskalarını üzmek oluyor aşırı yemek yemek oluyor kendime acımak oluyor ya da kötü bulduğum seye devam etmekle oluyor... sonra pişmanlık geliyor tabi...sinirlenince kendimi mutfakta buluyorum sonra asırı yeme kilo alma kendini begenmeme insanlarla kötü iletişim sorunları kişileştirme kötüyü görme moral bozuklugu böyle kısır döngü gidiyor.Çevre psikolojisi normal kimse yokki herkes problemli .İlaç kullanmak istemiyorum sınav maratonunu etkiliyo illaki ayrıca bende işle yaradığını düşünmüyorum

[teknik literatür]

ilaçsız olmuyor malesef ve etrafında en azından bir tane mantıklı dert dinleyen bi insan olmalı... dr.a sınavların olduğunu söyle ilaçlarda ona göre ayarlama yapar belki.