Çok kötü durumdayım

[he ondan]

Kendimi diğer insanlardan aşağı ve yetersiz görüyorum. O kadar kötü ve zayıfımki her yönden, sanki diğer insanlar beni sürekli ezecekler aşağılayacaklar küçük görecekler. Yeni biri ile kolay tanışıyorum. Ama olay ilerlediğii zaman artık benim gerçekten küçük biri olduğumu anlayacağından çekinerek ilişkiyi bitirmeyi düşünüyorum. Çünkü eğer benim bu acizliğimi fark ederse artık onun için bir oyuncağa dönüşebilirim. Kedinin fare ile oynadğı gibi oynayacaktır.

Topluluk arkadaş grubu gibi ortamlarda çok istesemde aralarına giremiyorum. Sanki sürekli dışarda kalıyorum kimse benimle konuşmuyor başka biri başka biri ile saatlerce neşe ile konuşurken sanki kimse benimle ilgilenmiyor. Bu da beni çok yaralıyor. Dışlandığımı hissediyorum. Ordan bir an önce uzaklaşıp eve gitmek istiyorum. Ama evde de sosyal ortam arkadaş arıyorum ama benimle ne konuşacaklar ben hiç bir şeyden anlamıyorum. Karşıdan en ufak bir tepki gördüğümde dünyam başıma yıkılıyor sanki. Eleştirileceğimi bildiğim için daha çok susuyorum çünkü tepkiler çok yıkıcı oluyor benim için. KArşı cins ile ilişkilerim tam bir felaket red edileceğimi bildiğim için hiç bir hamle yapamıyorum.

Kimse benim ne yaptığımla ne olduğumla ilgilenmiyor.

[ebkem]

Yaşınızı öğrenebilir miyim* Biraz fazla kendinizi bu düşüncelere hapsetmişsiniz gibi geldi bana

[he ondan]

Otuz. Ama yirmibeş yıldır böyleyim.

[ebkem]

Bayağı kökleşmiş olmalı, öncelikle siz kendinizi bir dev aynasında görün mecaz olarak demyorum ha. Özgüveninizi kazanmanız lazım, çevrenizdeki insanları fikirlerini de fazla önemsemeyin. Hem siz hatalı tavır sergilemedike ya da fazla konuup kalp falan kırmadıkça nrmal duruşunuzdan inanlar neden sizi ezik ilan etsin ki. Siz bir karara varın ya evde hepten assoyal bir şey olup bu düşüncelerin altında kafanızı harap edeceksiniz ya da dışarıda zamanla bu kaygılarınızı insanlarla aşacaksınız. Başta zor olabilir ama sabredin. İnsana karışın.

[Mirva]

Sana soyle tavsiye verebilirim . Yarin sokaga cik ve sadece senin oldugunu dusun . Sen var oldugun icin herseyin oldugunu dusun. Gercekten onemlisin, diger insanlarin ne dusunup nasil davranicagini dusunmeden bir gununu gecir . Gunun sonunda ise yararsa bana burdan yaz

[govinda]

30 yaşından sonra değişmek çok zor buradaki yorumlar tabi ki sizi baştan yaratmayacak ama kökten değişim olmasa bile farkındalık sağlamanızı , iletişim zorlukları yaşamanızın nedenlerini bulmanızı sağlayabilir. Öz benlik algınız çok düşük , kendinize verdiğiniz değerden ziyade kendinize biçtiğiniz ceza dikkatimi çekti.. Kendinizi yeniden gözden geçirmeyi deneyin, kimse değersiz değildir, üstün bulduğunuz sizi diğerlerinden ayrı kılan mutlaka özellikleriniz vardır.. Sevgi çığ gibi büyüyen , ya da dokunduğun zaman birbirini iteleyen domino taşlarına benzer , o taşı harekete geçiren hamle kendimizi sevmekten başlar, siz kendinize inanmalısınız ki size inanılsın ve değer biçilsin ve bunun için demekki daha fazla çaba sarfetmelisiniz.. Üzülmeyin sadece deneyin

[enerji528]

he ondan eskiden aynen ben de öyleydim inan tam eski halimi anlatmıştın ama iki haftadır sabahları 45dk yürüyüş-koşu yapıyorum + mekik, şınav vs. hareketler yapıyorum inan sporun çok faydasını gördüm. Ayrıca iki üç haftadır psikiyatrik ilaç kullanmıyorum nedense özgüvenim daha da arttı çekingenliğim azaldı ama girdiğim ortamda kaale alınmayacağım hissi biraz devam ediyor bunu da aşarsam çok güzel olacak.

[he ondan]

Bende çekingen kişilik bozukluğu var. Ama burdaki yorumları görünce çok mutlu oldum. Herkese ayrı ayrı teşekür ederim. 60 yaşıma da gelsem bir gün bu hastalığı yenicem. Çünkü geçmişten bugüne hayatımdaki en büyük sıkıntı ve keder bu.

[situation]

Eskiden bende böyle hissediyordum şimdi sadece otorite karşısında böyle hissediyorum ilaclar ve egzersizle daha iyiyim