yardım lazım..

[kayıp 00]

her şeyin başa dönmesini engelleyecek, rutini kıracak, kısır döngüyü bozacak bi ilaç, bi yöntem bileniniz var mı?
hayat sıkıcılaşmaya başladığında, zevk aldığın, heyecan veren şeyler sıkıntı haline geldiğinde ne yapılabileceğini bilen var mı?
ilaçlar işe yarar gibi yaptıktan bi kaç hafta/ay sonra hiç de öyle olmadığını gördüğünüz de gidebildiğiniz bi doktor, almayı düşündüğünüz bi ilaç var mı?
doğru yerde, doğru zamanda olmanın bilindik bi formülü var mı?
yaşama biraz olsun katlanmanın gerçekçi bi yolu var mı? yoksa, sevdiklerini üzmeden buralardan çekip gitmenin bi yolu var mı?

şu sorulardan en az birine yanıt verecek olan arkadaşlar, cevabınızı beklerim..

[buhurizade]

benim için bütün bunların çözümü ilaç. yani antidepresanlar.
her kişiye iyi gelen antidepresan farklı olabilir. denemek gerekiyor.

[ELizz]

Hani diyebilirim ki; inandığını yaşıyor olabilir misin?...beyninde herkesin bebeklikten, çocukluktan hatta ergenlikten getirdiği kalıplar vardır ya; işte bunlara göre hareket ederken ortaya çıkan dinamikleri yabana atmıyorum; bununla beraber bi'formülüm de yok; olamaz da zaten... böle hap versiyonu tavsiyelere hiç itibar etmem zaten... şu bir gerçek ki;geçmişten gelen pek çok hayal kırıklığı, acı,korku,travma taşıyoruz ve bir buğulu cam gibi hayatla aramızda duruyor bunlar... Ve inandığımızı yaşıyoruz... Hatta biriyle yakın ilşki kurduğumuzda bu farkına varmadığımız dinamikler ortaya çıkıyor... işte yolun tıkandığı yer de orası galiba...yeterince farkındalığımız yoksa; insanların nasıl olması ya da olmaması gerektiğiyle ilgili beklenti ve inançlar inşa ederiz. Bu beklentiler karşılanmadığında da güvensiz hale gelir öfke duyarız.Sonra kendimizi geri çekeriz.Fiziksel yakınlık aynı kalsa da; hep daha uzak olmaya başlarız..
Belki de; mutlu olmak; çok fazla sorgulamamaktan geçiyordur... ne dersin?....

[Edward]

Arkadaşım bırak sen bunların hesabını yapmayı, al ben yıllardır yapıyorum da ne oluyor, gün geçtikçe daha büyük sorunlar ve zorluklar yaşıyorum, böyle yaşamayı kabullenmelisin başka da bir şey yapamazsın.......

[kayıp 00]

sorgulamadan duramıyorum elizz, illa bi çıkış noktası olmalı.. mutlu günlerim oldu benim diyorum ama bunu devam ettiremiyorum.. ortası yok hiçbi şeyin ya zzirvede ya da dipte.. antidepresanlar geçici buhurizade, temelli çözemiyor hiçbi şeyi.. edward, kabullenemiyorum bunu.. mutsuz bi hayat yaşamayı kabullenmek ne demek? nasıl kabullenir bi insan mutsuz yaşamayı.. bir de öyle ki, her zaman ağzıma bir parmak bal çalınıyor ve gerisi hüsran.. enkaza dönüyorum.. bu hep böyle mi olmak zorunda.. hiç mi çıkar bi yolu yok.. birisi de çıksın "bi yol var" desin diye öyle istiyorum ki.. kimsenin demeyeceğini bile bile..

[ELizz]

Sürekli şu alttaki bloglardaki türevi yazılar mı okuyorsun?... bi göz attım da umut veren tek bir cümle bulamadım... yani demem o ki; belki mutluluk da öğrenilebilen bir şeydir... biraz da daha enerji umut dolu yazılar okusak... yani en azından evet mutsuz olmak için çok sebep var bak başkaları da yazıyor hatta nedenleri de var bi' sürü cümlesini destekleyen yazılarla dolduruyorsun beynini... bildiğim bir şey varsa naçizane; biliçaltı aptaldır; sen aynaya bakıp gülümseme provası yaptığında bile opps galiba mutlu hemen seretonin salgılayayım der... bak bi dene başını aşağıya eğerek gülümseyemiyorsun; duruş bile çok önemli bak cidden kimseye detaylandırmadığım kadar kafa yoruyorum sana şu an.. Çünkü; içindekini acze dönüştürmeden 'sen gibi' bu kadar güzel ifade edenini burda hiç görmedim...
okuduklarını değiştirsen, hayatını zorlaştıranları senden uzaklaştırsan??

[kayıp 00]

onlar benim okuduklarım değil, yazdıklarım bi konuda haklısın, düşünceler ve duruş önemli.. ama ben dik durduğumda ve mutlu olmak istediğimde ve bunu başardığımı sandığımda sürekli yumruk yiyoyrum ve o zaman başım ister istemez eğiliyor.. ister istemez kabuğuma çekiliyorum.. bunu aşabilmenin yolunu arıyorum.. bulamadım.. her durumda, her şartta mutlu olmak gibi bişey zaten yok, aradığım bu değil.. ama her darbede acı çekmek de istemiyorum.. bünyemi acıya duyarsız hale getirebilmek, belki de nasırlaşmak istiyorum.. bunun bi yolu var mı acaba? aradığım biraz bu.. bunu yapabildiğim zamanlar da oldu.. ama artık gücümün tükendiğini hissediyorum.. güçsüzlük, umutsuzluk.. ben bunlardan kurtulmak istiyorum.. ama bi yolunu bulamıyorum, bulduğum sandığım yollardan gittiğimde yine başa dönüyorum.. sıkıntı bu..

[Bülbül]

Biz bu dünyada neden varız peki?Her adımda daha zorlayıcı sorunlar çıkıyor.Öyle sorunlar çıkıyor ki bazen bu hayattan kendini soyutluyorsun tabi ister istemez.Kalıcı çözüm istiyorsun ama kalıcı çözüm olabilmesi için kendimize karşı önlemler alarak kalıcı çözüm sağlayabiliriz.Zevk aldığın bir şeylerden sıkılıyorsan o zaman onlardan biraz uzaklaşıcaksın,denemediğin işlerle uğraşmalısın..İlaçlar sonsuz çözüm vermiyor,onunda belli bir zamanı var.Kısır döngüyü vücutta oluşan kanser hücresi gibi düşün,erken müdahele etmezsen daha da artar.

[ELizz]

Yazdıkların çok sağlammış... Kendinin dışına çıkıp; kendini oldukça mutsuz etmişsin')... hani sen kalıcı , yerkabuğu kadar sağlam bi'motto arıyorsun ya; burası ne kadar kalıcı bi'yer ordan hareketle... imtihanın içinde olduğunu ve sonsuz olanın burası olmadığını düşününce biraz havada kalmıyor mu kalıcılık?...kalıcı olmayan bi'evrende, kalıcı bi'duygunun peşine düşmek...maddesel ölçülerle(sayılabilen kaynaklarla) manen doyum aramak... sayısını bildiğin kaynaklarla, sayılamayanı hedeflemek... bi'baksana; bir kere payda eşit değil ki... paydanın biri soyut biri somut... nasıl olucak bunun sağlaması???

[kayıp 00]

işte elizz, senin gibi baktığım zaman, yani burası geçici dediğim zaman, aslolan burası değil dediğim zaman, burada "tüm bunlara, tüm olan bitene neden katlanıyorum ki?" sorusu çörekleniyor.. o zaman da her şey manasını yitiriyor ve hiçbi şeyle uğraşmak istemiyorum.. tüm sorumluluklarımdan uzakta bi yerde olmak istiyorum.. ama bunun şuanda, dünya zamanıyla bana ve etrafımdakilere hiç bi getirisi yok.. salt faydacı bi yönle bakmıyorum, biraz duygusal, biraz manevi şeylerle bakıyorum.. hayat bizi hep zorluyor ve ona bu düya sınırları içinde bi çözüm aramak gerekiyor bence.. başka bi dünya hayali ile buradaki acıları hafifletemiyorsun çünkü, yani ben bunu başaramıyorum.. yarının ne getireceği belirsiz ama yarın güzel olsun istiyorum olmasa bile en azından acı vermesin..

Bülbül, bir de o erken müdahaleyi nasıl yapacağız ve nasıl farkına varacağız bi müdahalenin gerekliliğini, onu da söylesene.. ben gerçekten bilemiyorum bunları.. beceremiyorum ya da..

kendimi zorluyorum, çabalıyorum da.. fakat haftanın bir günü bunu başarsam 6 günü acısını çıkarıyor sanki galibiyetimin.. o 6 günle sıkıntım işte..

[ELizz]

Her şeyin tam da ortasında durmuş; kendini oluşturma yolundasın... Sorduğun sorularda, sorarken seçtiğin yol da, verdiğin cevaplarda... hakkaten beni çok zorladı...bulduğun tüm parçalar, hatta yaşadığın tüm parça parça anılar; eğer yoruldum ben yeter vazgeçtim demezsen; seni aradığın o bütüne adım adım götürecek belki de kim bilir... bana da çok ufuk açtın bu gece; zaten devam ediyordum; daha da edicem hayata ve denemeye...

[Bülbül]

Aklından tekrar o döngü belirtileri geliyorsa sen başka işle kafa yormalısın.Ya da hayat sana acıları nasıl veriyorsa,üzerine yük daha da katıyorsa sen bu hayattasın ve sende hayatın sana yüklediklerini sende hayata yükleyeceksin.Bunu da ancak acılarını bilsek oradan bunu kendinden dışarı nasıl atıcağımızı da buluruz.Senin acılarını bilmiyorum ama zor bir durum.Ne desem ki bu sorun üzerinden kalksın,zihnimizi yıkamalıyız ki hiçbir şey tekrarlamasın,anlıyorum çok zor.İnsan maddi anlamda tam mutlu olabilir ya manevi anlamda?Bir adam var,zengindir,evi filan fazla vardır yani maddi ne varsa üstün olabilir ama kimsesi yoktur,sevgiden yoksundur.Hayatta maddi mutluluğu elbet bulursun ama maneviyi tam bulamazsın..

[kayıp 00]

herkese verdiği fikirler için teşekkür ederim.. ve elizz, beni tümüyle anlamaya çalıştığın için sana daha çok teşekkür ederim.. hayat uzun bi yolculuk, her ne kadar bazen kısa gibi gelse de bize.. tüm her şeye rağmen "yaşıyorsam, şu anda burdaysam, bi sebebi olmalı" düşüncesinden yola çıkarak vazgeçmeyi düşünmüyorum.. gittiği yere kadar kovalayacağım hep birlikte devam o zaman..

evet gelecek diğer fikirleri bekliyorum.. düşüncelerinizi paylaşıp destek vermeye devam ediniz ey forum ahalisi..

[ELizz]

herkese verdiği fikirler için teşekkür ederim.. ve elizz, beni tümüyle anlamaya çalıştığın için sana daha çok teşekkür ederim.. hayat uzun bi yolculuk, her ne kadar bazen kısa gibi gelse de bize.. tüm her şeye rağmen "yaşıyorsam, şu anda burdaysam, bi sebebi olmalı" düşüncesinden yola çıkarak vazgeçmeyi düşünmüyorum.. gittiği yere kadar kovalayacağım hep birlikte devam o zaman..

evet gelecek diğer fikirleri bekliyorum.. düşüncelerinizi paylaşıp destek vermeye devam ediniz ey forum ahalisi..

Rica ederim') ben teşekkür ederim... Yüreğine, aklına sağlık... İyi geceLer

[kayıp 00]

sevgili bülbül, o döngü belirtisini yakalayabilsem tam zamanında müdahale edeceğim ama her şey yolunda giderken sanki "birden" oluyor bunlar.. her seferinde farklı yollardan aynı şeye çıkıyor sanki.. aslında hiçbi zaman hayatın ne getireceğini kestiremedim, kestirmek gerçekten zor.. hayattan maddi beklentim zaten yok.. maddiyata gerek kalmadan da mutlu olunabilceğini öğrendim hayattan zaman zaman.. dilerdim ki öğrendiklerimi hep uygulayabileyim ama bi formülü yok ki işte her zaman uyguladığında seni doğru sonuca götürsün.. amacım hep mutlu olabilmek değil dediğim gibi, sadece acıyla başetmeyi öğrenmek.. belki yaşadıklarınla zaman zaman sarsılabilirsin tamam eyvallah ama onlarla yıkılmamak.. biraz daha güçlü olabilmek elimizde ve ben aslında bunun için bi yol var mı onu arıyorum belki de..