Duyuru

Collapse
No announcement yet.

İlk defa kendimi bu kadar vazgeçmiş ve ölümü ciddi şekilde düşünür görüyorum !!

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • İlk defa kendimi bu kadar vazgeçmiş ve ölümü ciddi şekilde düşünür görüyorum !!

    Hayatım gerçekten tam anlamıyla kabus gibi geçmesine rağman ölümü bu kadar ciddi olarak hiç ama hiç düşünmemiştim..Ben her zaman en kötü anda bile şükreden ve çevresinde neşeli bilinen bir insanımdır..Ama dışım öyle içim şuan da felaket..
    Hayatım iyice sıkıntılar ve çıkmazlar içine girdi..Dertler sıkıntılar illa ki düzelir ama asıl sorun benim için yaşam artık hiç bir değer taşımıyor..Hiç bir anlam ifade etmyor..Ve ölümü ilk defa böylesi düşünmeye yakın hissetmeye başladım..
    Biliyorum sitedeki laf sokmaya meraklı arkadaşlar hemen iğnelemeye ve güçsüz muamelesi yapmaya başlayacaklar, çünkü bu tür yazılar yazan diğer arkadaşlarda yapılan yorumlarda gerçekten destek amaçlı olmak isteyen güzel yürekli arkadaşların yanı sıra iğneleyen larşısındakine güçsüz muamelesi yapan anlayışsız kişiler de bulunuyordu )

    Şuan ne kadar sıkıntılı ve çaresiz olduğumu bir ben bilirim..Bu sitede intiharı çok deneyen kişi olduğunu biliyorum,tecrübeli kişiler çok yani..Acaba ölümün daha kolay ve daha acısız bir yolu var mıdır?..Tövbe ya ne hallere geldim intihar yolu sorar oldum töbe töbe
    :10:

  • #2
    hayat şu aralar omuzlara fazla yüklenmiş. adı hayat herkes bir şekilde nasibini alıyor bazen acı geliyor bazen tatlı. ama hep aynı kalmıyor. sen de zor günler geçirdin belli ki yoruldun üzüldün. ama güçlüsün fırtınaları da atlatırsın Allah' ın izniyle. düşün sen neleri atlatmadın ki bunu da atlatırsın.

    Yorum


    • #3
      mavi yine coşmuşsun ama ölümü düşünürken bile gülümseyebilmek ayrı bir ironi Aldırma insanları, nasıl hissediyorsan onu yaz eğer bu sana iyi geliyorsa..!! Hayatını düzene sokmadan önce biçimden yoksun, uyumsuz ve karmaşa durumlarını yaşıyorsun, inan her şey geçer..
      ........

      Yorum


      • #4
        Bırak seni iğneleyen iğnelesin,hepimiz rastlıyoruz.Sen onlara bakma boşver,derdin varsa anlat,dinlerim ve dinleyen çok iyi arkadaşlar var.Hayatın senin için anlamı kalmaması da bir nedene bağlıdır.Bunlar olmasa bakış açın farklı olacaktı.Ölümü de düşün ama intihar olarak düşünme.Allah bu işin sonunu görmese senin canını alırdı.Demekki kaderinde daha neler olacak?Neyse sen yaşadığına,yediğine şükreden birisin belli ,umutlusunda ama anlayamadığın konular var.

        Yorum


        • #5
          Öncelikle böyle hissetmene sebep olan şeyleri söylesen. Nedir bu içinden çıkılmaz durum?

          Yorum


          • #6
            Şimdiye kadar geçmiştir bu düşünceler. Anlık gelir ve gider, üstüne gitme. Sıkıntı olmadan ferah olmazmış.
            Bir şey yap, güzel olsun.. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle.. Dilin mi dönmüyor?
            Öyleyse güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz.. Beceremez misin? O zaman güzel bir şeye başla..
            Ama hep güzel şeyler olsun.. Çünkü; her insan ölecek yaşta…

            <Şems-i Tebrizi>

            Yorum


            • #7
              Arkadaşlar cevaplarınız için hepiniz sağolun, iyi ki varsınız
              :10:

              Yorum


              • #8
                Ailemin durumu şuan çok kötü..Bir de benim ne özel ne iş hayatım yolunda gitmiyor..Özel hayatta boşandım malesef..İş hayatında da yeni bir iş arıyorum...Off zor zor...
                :10:

                Yorum


                • #9
                  al benden de o kadar mavi mavi..
                  herşey berbat..bu son işten çıkarılma olayından sonra toparlayamadım kendimi..pekçok üzücü olayın sonuncusu bu oldu..ama pilim bitti..yaşamak için destek lazım..

                  intiharı düşünme..öbür tarafta güme gitmesin boşuna..

                  geçicek diye kendini teskin etmeye çalış..yarın belki de her sıkıntını alıp götürcek mutluluklarla dolu olabilir de...


                  adına hayat diyoruz..içinde ne varsa yaşıyoruz..çaresi yok

                  Yorum


                  • #10
                    Bende ölümü ciddi şekilde düşünüyorum ve kendimi her an ölecekmiş gibi ve hazır hissediyorum ancak cesaretsizliğimden bunu yapamıyorum, ama yarın bi gün ölücem bundan hiç süphem yok....

                    Yorum


                    • #11
                      ben de heran ölümü çağırıyorum.ecelimle biran önce ölsem.sıkışıp bir delilik yapmaktan korkuyorum.öbür hayatta beni bekleyen cezalardan korkuyorum.ölmekle dertler bitmeyecek bunu da biliyorum.ama uyuyup birdaha uyanmamak istiyorum.hergün kalkıp işe gelmek hayata devam etmek psikolojik sorunlarımdan dolayı bana çok zor geliyor.

                      Yorum


                      • #12
                        bu durumu ben şöyle çözmüştüm mavi:kendime sordum ben neyim ne yapıyorum nasıl yaşıyorum.sonra benim yerimde olmak isteyen insanlar olabileceğini düşünerek araşatırmaya başladım.gördüm ki zannedilen gibi hiçbirşey.çok daha zor durumda yaşayan insanlar var.sobasız evsiz parkta yatanlar.bu da sana birşey anlatmalı .

                        Yorum

                        İşleniyor...
                        X