Duyuru

Collapse
No announcement yet.

İnsanlar arasında ...

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • İnsanlar arasında ...

    Benım adım Kağan 17 yasındayım.
    Konuya giricek olursak normalde yanımda 1 kişi bile olsa topluma gırebılıyorum gerçekten aşırı rahatım fakat tek olduğum zaman sanki insanlar benim usutme geliyor yanı söyle anlatıyım koridorda arkadasla beraber yada arkadaslarla beraber yurusem çok rahatım ama tek basıma yuruyunce sankı ınsanlar usutme gelıyo felan kendımı tuhaf hıssediyorum sankı herkes bana bakıyo gibisinden dış görünüşümle pek bi şeyim yok sivilcem felan var ama o kadar umursicak değilim yani gencim bi yastan sonra geçer elbet neyse sizce ne yapmalıyım ki bunu arkadaslarıma anlattıgım zaman hepsi bana "benımle dalga geçme be " felan dıyor onlara sordugumda ise bana sen hiç utanmazsın korıdorda aferdersiniz ama donla gezsen utanmazsın çok açıksın felan diyorlar tabi.
    Bir de yalnız kaldıgım zamanlar dışarı cıkamıyorum accayip kotu oluyo ki benım hiç arkadaşım yok okulda var sadece o kadar onun dışında evde sureklı bılgısayar basında bilime meraklıyım o merakımı geliştiriyorum hatta fizik dersinde bi deneyi anlatırken zilin caldıgını hatırlarım o derece hocadan iyi deneyleri ayrıntılı öğrenmiştim neyse konudan sapmadan, insanlar içine tek çıktıgım zaman bi baskı felan hissediyorum sanki herkes bana gözünü dikmişte içinden kötü şeyler söylüyormuscasına tavsiyelerini bekliyorum


    Okuduğunuz ve ilginiz için teşekkür ederim.

  • #2
    bana benzer yanların var kağan . evde sürekli yalnız başına bilgisayarla vakit geçirdiğin için yalnız başına kalabalık içine çıktığında kötü hissediyorsun aslında yanında biri olmasının ya da olmamasının farkı yok.
    ego sum qui sum ...

    Yorum


    • #3
      haklısın fakat dışarda ilgimi çeken hiçbirşey yok annem sürekli çık dışarı arkadaşınla oyna felan havasında ki oturduğum yerde herkes yaşlı sitedeyim zaten içerde park felan var bi çocuk bile yok torunları geliyo o kadar yanı

      Yorum


      • #4
        Yaşın küçük olduğu için (ayrıca bir iki kelimeyle sağlıklı bi cevap veremrme korkusu) nedeniyle geniş bi yorum yapmıyorum.arkadaşlarına anlatacağına bence bi psikiyatriste git ama iyi bi psikiyatrist....

        Orjinal yazı sahibi: kağann3425 View Post
        Benım adım Kağan 17 yasındayım.
        Konuya giricek olursak normalde yanımda 1 kişi bile olsa topluma gırebılıyorum gerçekten aşırı rahatım fakat tek olduğum zaman sanki insanlar benim usutme geliyor yanı söyle anlatıyım koridorda arkadasla beraber yada arkadaslarla beraber yurusem çok rahatım ama tek basıma yuruyunce sankı ınsanlar usutme gelıyo felan kendımı tuhaf hıssediyorum sankı herkes bana bakıyo gibisinden dış görünüşümle pek bi şeyim yok sivilcem felan var ama o kadar umursicak değilim yani gencim bi yastan sonra geçer elbet neyse sizce ne yapmalıyım ki bunu arkadaslarıma anlattıgım zaman hepsi bana "benımle dalga geçme be " felan dıyor onlara sordugumda ise bana sen hiç utanmazsın korıdorda aferdersiniz ama donla gezsen utanmazsın çok açıksın felan diyorlar tabi.
        Bir de yalnız kaldıgım zamanlar dışarı cıkamıyorum accayip kotu oluyo ki benım hiç arkadaşım yok okulda var sadece o kadar onun dışında evde sureklı bılgısayar basında bilime meraklıyım o merakımı geliştiriyorum hatta fizik dersinde bi deneyi anlatırken zilin caldıgını hatırlarım o derece hocadan iyi deneyleri ayrıntılı öğrenmiştim neyse konudan sapmadan, insanlar içine tek çıktıgım zaman bi baskı felan hissediyorum sanki herkes bana gözünü dikmişte içinden kötü şeyler söylüyormuscasına tavsiyelerini bekliyorum


        Okuduğunuz ve ilginiz için teşekkür ederim.

        Hayat kúcúk seylerden olusur.
        Sen seversen búyúk olurlar..

        Yorum


        • #5
          Peki korkuyor musun? Birilerinin sana zarar vermek istediğinı düşündüğün zamanlar oldu mu? Takip edilme hissi falan.

          Hayat kúcúk seylerden olusur.
          Sen seversen búyúk olurlar..

          Yorum


          • #6
            psikiyatriste geçen sen ağustos ayında evet yanlıs hatırlamıyosam kartını bile almıştım halen duruyo bu problem kendımı bildim bileli var bi cafe felan girince insanların fazla oldugu yerlerde duramıyorum aynen bunu söylemiştim biraz özel olarak konuştuktan sonra bana bi ilaç yazmıştı fakat bi değişim olmadı
            takip edilme veya birinin bana bir şey yapacagı dusuncesı yok sadece insanların oldugu yerde duramıyorum terliyorum normalde bazı ınsanların ustune duvarlar gelir benım ustume ınsanların yuzlerı geliyor

            Yorum


            • #7
              anlattığın kadarıyla arkadaş çevrende iş yok onlara bu sorunlarını anlatma
              ego sum qui sum ...

              Yorum


              • #8
                psikiyatrist'inde faydası olmadı dediğim gibi sureklı konustuk ama elde tutulur bir şey söylemedi ki çok iyi felan dediler o yüzden ona gittik dediğim gibi insanların olduğu yerlerde duramıyorum dışarı çıktıgımda ise sitenin arkasında ormanlık alan var gerçekten accayip rahatlatıcı bir yer yeşillik alıyorum bi sandalye oturuyorum oraya ama ordan çıkınca yine herşey eski haline sanki insanlar ustume ustume geliyor terliyorum minibuse binemiyorum

                Yorum


                • #9
                  Teşhis ne koydu? Kullandığın ilaç?

                  Hayat kúcúk seylerden olusur.
                  Sen seversen búyúk olurlar..

                  Yorum


                  • #10
                    Ćekingen olabilirsin ama buradaki garip olan konu.herkesin sana baktığını,hakkında kötü konuştiģunu düşünmen ve minbüse binememn falan.bende de aynı hisler oluşmuştu.antipsikotik verdi.daha beter oldum.o açidan doģru teşhis önemli.korku falan bende de yoktu.o olursa başka bi konu.tabi bu hasta olduģunu söylemek için yeterli değil ama sıkıntı var.inşallah derdinin catesini en kısa zamanda bulursun.o da iyi bi psikiyatrist

                    Hayat kúcúk seylerden olusur.
                    Sen seversen búyúk olurlar..

                    Yorum


                    • #11
                      Hmm sen tek başına bi mağazadan pantolon da alamazsın. Yanında muhakkak birileri olmalı. Bağımlı bir kişilik. Aslına bakarsan her 5 insandan biri böyle. Yalnız başına hiç ama hiçbirşey yapmak istemezler. Yaz tatilleri seni asosyalleştirdiği için tatilleri sevmiyor olmalısın. Sana ilginç bir bilgi vereyim. Yalnızlıktan bunaldığında , evinden çıkıp herhangi bir grupla tanışman, basket oynayan birilerinin yanına gidip "ben de girebilir miyim" demen, ayaküstü tanımadığın biriyle herhangi bir yerde arkadaş olmanın ne kadar kolay olduğunu anlaman için maalesef 25-30 yaşlarını görüyorsun. Bence zaman kaybetme. Sen yalnızlığı sevmeyen bir yalnızsın. Kendini yalnızlığa mahkum edemezsin.
                      Orjinal yazı sahibi: kağann3425 View Post
                      Benım adım Kağan 17 yasındayım.
                      Konuya giricek olursak normalde yanımda 1 kişi bile olsa topluma gırebılıyorum gerçekten aşırı rahatım fakat tek olduğum zaman sanki insanlar benim usutme geliyor yanı söyle anlatıyım koridorda arkadasla beraber yada arkadaslarla beraber yurusem çok rahatım ama tek basıma yuruyunce sankı ınsanlar usutme gelıyo felan kendımı tuhaf hıssediyorum sankı herkes bana bakıyo gibisinden dış görünüşümle pek bi şeyim yok sivilcem felan var ama o kadar umursicak değilim yani gencim bi yastan sonra geçer elbet neyse sizce ne yapmalıyım ki bunu arkadaslarıma anlattıgım zaman hepsi bana "benımle dalga geçme be " felan dıyor onlara sordugumda ise bana sen hiç utanmazsın korıdorda aferdersiniz ama donla gezsen utanmazsın çok açıksın felan diyorlar tabi.
                      Bir de yalnız kaldıgım zamanlar dışarı cıkamıyorum accayip kotu oluyo ki benım hiç arkadaşım yok okulda var sadece o kadar onun dışında evde sureklı bılgısayar basında bilime meraklıyım o merakımı geliştiriyorum hatta fizik dersinde bi deneyi anlatırken zilin caldıgını hatırlarım o derece hocadan iyi deneyleri ayrıntılı öğrenmiştim neyse konudan sapmadan, insanlar içine tek çıktıgım zaman bi baskı felan hissediyorum sanki herkes bana gözünü dikmişte içinden kötü şeyler söylüyormuscasına tavsiyelerini bekliyorum


                      Okuduğunuz ve ilginiz için teşekkür ederim.

                      Yorum


                      • #12
                        Sevdiğin birşeyde gitmeye can atacağından eminim. Sana ailen para veriyorsa paintball oynamanı tavsiye ederim. Ya da poligon; zaten gerisi kendiliğinden gelir ya da istersin.

                        Yorum

                        İşleniyor...
                        X