Offf napıcam ya

[basıbozuk]

20 yaşında bir bayanım.
Lise mezunuyum bu sene Allah nasip ederse üniversiteye başlıycam.Çalışıyorum ama işe hergün zor gidiyorum hergün isyan ederek.Çünkü çok yanlızım aslında işe başlayalı 9 ay oldu önceden şirketin farklı bir bölümündeydim şimdi daha prestijli bir bölüme geçtim ve orda arkadaşım yok iki ay oldu kimseyle doğru dürüst konuşamıyorum.İşi desen öğrenmeye çalışıyorum çünkü lise mezunuyum ve o bölümle ilgili birşey bilmediğim halde şefim işi öğrenirsin sana güveniyorum diye oraya geçirdi.Ben şaşırdım çalıştığım bölümdekilerde şefim her iki tarafında şefi ama geçtiğim yerde genelde çalışıyor.Yani geçtiğim bölümde onun gözü önündeyim.Yaş olarak adam 50 küsür yaşında kime sorsam çok iyi insan yok şöyle iyi insan bende beni çocuğu gibi seviyor sanıyordum ama öyle değilmiş adam evli 30 yaşında çocuğu var bana aşıkmış salak ya ben onu babam gibi sevdim güvendim ,erkekler hepmi böyle ya kime güveniceğimi şaşırdım ya kaç kerede yüzüne söyledim babam gibi seviyorum falan diye oda biliyorum falan diyodu bi gece içmiş salak herif mesaj atıyor ben sana aşığım diye ağlamaktan canım çıktı kime güveniceğimi şaşırdım zaten psikolojim bozuk iyice sıyırcam yakında.ertesi gün aradı ben gelmiycem işe falan dedim yapma ben seni denedim sen harbi esaslı kızmışsın yok böyle ben seni evladım gibi seviyorum falan dedi çok özür diledi ama güvenim sıfır artık ona.Yüzüne bile bakmıyorum onunda yüzü yok oda bakamıyor ama yanında çalışmak zorundayım iştende çıkmayı düşünüyorum ama okulum başlıycak özel bir okul %50 bursla girdim şimdi ihtiyaçlarım için para lazım Allahtan büyük bir şirkette işyerinde taciz gibi bir durumum yok.Çalışmak zorundayım özür diledi ama aklımdan çıkaramıyorum o mesajları offffffffff:RpS_unsure:

[.::yabancı::.]

Başıbozuk, çok kötü bir şey ama, inanın bir çok iş yerinde olan şeyler bunlar. Hem zaten sizi başka bir mevkye terfi ettirmesi illk yazının başında dikkatimi çekti. Sizin orada çalışmamanızı isterdim ama malem para lazım üni hayatı falan, yani olayı hiç olmamış gibi davran ama hep o atakta ol. Sarhoş olduğu için kendi rengini belli etmiş ama bir çok erkek malesef ki böyle bir düşüncesi ve bilinçaltında yatan şeyler var...Sizse sarkıntılık edemecek veya inada bindirmeyecek ise çalışmaya devam et, ama rahatsız edecekse bence durmadan çık oradan..hatta adresini bilgilerini dahi verme, daha sonra rahatsız etme ihtimali de olabilir.Bunun dışında korkma kendine güven ve bildiğin yoldan ayrılma...

[basıbozuk]

Başıbozuk, çok kötü bir şey ama, inanın bir çok iş yerinde olan şeyler bunlar. Hem zaten sizi başka bir mevkye terfi ettirmesi illk yazının başında dikkatimi çekti. Sizin orada çalışmamanızı isterdim ama malem para lazım üni hayatı falan, yani olayı hiç olmamış gibi davran ama hep o atakta ol. Sarhoş olduğu için kendi rengini belli etmiş ama bir çok erkek malesef ki böyle bir düşüncesi ve bilinçaltında yatan şeyler var...Sizse sarkıntılık edemecek veya inada bindirmeyecek ise çalışmaya devam et, ama rahatsız edecekse bence durmadan çık oradan..hatta adresini bilgilerini dahi verme, daha sonra rahatsız etme ihtimali de olabilir.Bunun dışında korkma kendine güven ve bildiğin yoldan ayrılma...

Teşekkür ederim yorumun için okuduğun için öncelikle ,bende öyle yapmaya çalışıyorum hiç bişey olmamış gibi davranıyorum ama akşam yatağa başımı koyunca aklıma geliyor nasıl olur diyorum kendime çok sevdiğim birisiydi dediğim gibi bi büyüğüm babam gibi severdim.Kimseye laf söyletmezdim çünkü gerçekten çok iyiliğini gördüm ama böyle birşey yapınca çok sarsıldım çok güvendiğim insanlar böyle yapınca başkalarınada güvenim kalmıyor artık herkesin söylediği lafların altında bişey arar oldum.Çok zor durum ama başa çıkmak için çabalamaktan başka yapabileceğim bişey yok.Birazda çaresizim zaten yeni başladığım yerede hala adapte olamadım aşırı çekingen biriyim ve kimseyle arkadaşlık kuramıyorum.Herkes sanki hakkımda bişeyler konuşuyorlar farklı gözle bakıyorlar gibi geliyor. Galiba sosyafobim var belirtilerini okumuştum daha önce ama herhangi bir uzmana gitmedim.Aslında birazda psikoloğa gitmektende çekiniyorum.

[.::yabancı::.]

Teşekkür ederim yorumun için okuduğun için öncelikle ,bende öyle yapmaya çalışıyorum hiç bişey olmamış gibi davranıyorum ama akşam yatağa başımı koyunca aklıma geliyor nasıl olur diyorum kendime çok sevdiğim birisiydi dediğim gibi bi büyüğüm babam gibi severdim.Kimseye laf söyletmezdim çünkü gerçekten çok iyiliğini gördüm ama böyle birşey yapınca çok sarsıldım çok güvendiğim insanlar böyle yapınca başkalarınada güvenim kalmıyor artık herkesin söylediği lafların altında bişey arar oldum.Çok zor durum ama başa çıkmak için çabalamaktan başka yapabileceğim bişey yok.Birazda çaresizim zaten yeni başladığım yerede hala adapte olamadım aşırı çekingen biriyim ve kimseyle arkadaşlık kuramıyorum.Herkes sanki hakkımda bişeyler konuşuyorlar farklı gözle bakıyorlar gibi geliyor. Galiba sosyafobim var belirtilerini okumuştum daha önce ama herhangi bir uzmana gitmedim.Aslında birazda psikoloğa gitmektende çekiniyorum.

Neden çekiniyorsunuz ki? anlatamamaktan veya karşısına geçince kendinizi anlatmak zor mu geliyor? inanın çok üst düzey psiklog değilse ve kendini geliştirmemişse çok iyi bir arkadaştan hiç bir farkı yok. yakın tanıdığım 3 tane psikolog var) sadece hım anlıyorum diyen tipler arkadaş olarak çok iyiler ama psikolog olarak üretken ve aklınızdaki ha bende bunu düşünmüştüm diyecek bir şey söyleyemiyorlar...İyi olan insanlarda seansları 450 tl gibi uçuk fiyatlar ve tek seansla da bitmiyor) demem o ki, insan doğasını anlamanız bir çok psikologa gitmenizden daha iyidir...Belki o babanız olarak sevdiğiniz insan zorla evlendirilmiş, belki eşiyle cinsellik yaşayamıyor, belkiler okadar çok ki haliyle iyi biri ama zaafına düşkün biri, buda onu kötü olmayan ama zaafına düşkün biri olduğunu gösterir.sizin okuduğunuz bölüm yada şuan çalıştığınız iş nedir? yani çekingenlik sanırım olduğunuz statüde çok sıkıntı gibi duruyor.bunu aşmak için bütün gücünüzü kullanmalısınız çekingelik durdukça iyileşen bir hastalık değil, durdukça sizi içine alan bir hastalık gibi düşünüyorum...Bunun için kendinize hedefler koyun, çekingenliğinizin boyutu nedir? kimlerden daha çok çekinirsiniz, en çok hangi konuları anlatmaktan, aile içinde çekingenlik varmı? gibi bir sürü detayı inceleyip utangaçlığın kökenini bulursanız ona göre de adım atabilirsiniz diye düşünüyorum.

Birebir çekingen insanları görmüşüm, engelliler kültür merkesine üyeyim, 20 yıl boyunca dışarı çıkmayan, ve hastenye bile giderken komşular görmesin diye battaniye ye sarılarak araca binen insan psikolojik destekle, kurumun psikologuyla görüştü baya...şimdi dışarı çıkıyor, bir çok aktiviteye bağlı...o okadar başarmışsa sizler bütün çekingen insanlar neleri başarır...

[poyraz_]

bence en kısa zamanda terk et o işyerini...

[basıbozuk]

Neden çekiniyorsunuz ki? anlatamamaktan veya karşısına geçince kendinizi anlatmak zor mu geliyor? inanın çok üst düzey psiklog değilse ve kendini geliştirmemişse çok iyi bir arkadaştan hiç bir farkı yok. yakın tanıdığım 3 tane psikolog var) sadece hım anlıyorum diyen tipler arkadaş olarak çok iyiler ama psikolog olarak üretken ve aklınızdaki ha bende bunu düşünmüştüm diyecek bir şey söyleyemiyorlar...İyi olan insanlarda seansları 450 tl gibi uçuk fiyatlar ve tek seansla da bitmiyor) demem o ki, insan doğasını anlamanız bir çok psikologa gitmenizden daha iyidir...Belki o babanız olarak sevdiğiniz insan zorla evlendirilmiş, belki eşiyle cinsellik yaşayamıyor, belkiler okadar çok ki haliyle iyi biri ama zaafına düşkün biri, buda onu kötü olmayan ama zaafına düşkün biri olduğunu gösterir.sizin okuduğunuz bölüm yada şuan çalıştığınız iş nedir? yani çekingenlik sanırım olduğunuz statüde çok sıkıntı gibi duruyor.bunu aşmak için bütün gücünüzü kullanmalısınız çekingelik durdukça iyileşen bir hastalık değil, durdukça sizi içine alan bir hastalık gibi düşünüyorum...Bunun için kendinize hedefler koyun, çekingenliğinizin boyutu nedir? kimlerden daha çok çekinirsiniz, en çok hangi konuları anlatmaktan, aile içinde çekingenlik varmı? gibi bir sürü detayı inceleyip utangaçlığın kökenini bulursanız ona göre de adım atabilirsiniz diye düşünüyorum.

Birebir çekingen insanları görmüşüm, engelliler kültür merkesine üyeyim, 20 yıl boyunca dışarı çıkmayan, ve hastenye bile giderken komşular görmesin diye battaniye ye sarılarak araca binen insan psikolojik destekle, kurumun psikologuyla görüştü baya...şimdi dışarı çıkıyor, bir çok aktiviteye bağlı...o okadar başarmışsa sizler bütün çekingen insanlar neleri başarır...

Anlatamamaktan, kelimeleri toparlayamamaktan,güvenememekten galiba ..
Özel psikologlara gidebilecek durumum yok şuanda devlet hastanelerindede kaç kere randevu almak için girişimde bulundum ama almadım.Herşeyimi annemle paylaşan birisiyim ona anlatıyorum ama bu çekingenliğimden çok şey kaybediyorum.
Grafik Tasarım mezunuyum.Aslında tam olarak işimide yapamıyorum.
Dediğin gibide olabilir neler yaşıyor onları bilemem ama işte hiç beklemediğim bir insandı dediğim gibi çokta iyiliğini gördüm ama keşke böyle birşeyde olmasaydı aslında onun utanması gerekirken bende çok utanıyorum birisi öğrenirse ne yaparım ne düşünürüm hangi psikolojide olabilirim bilmiyorum, herhalde kendimi bir yerden atarım çünkü insanların ağzı torba değil ve bu millette hep kadınlar iteleniyor.
Çekingenliğime gelirsek yani iletişim kuramıyorum karşımdaki benle konuşmadıkça onunla konuşamıyorum ama bu genellikle erkeklerle daha ağır basıyor galiba bide konuşurken ses tonum karşıya nasıl geçir diye düşünüyorum galiba buna bağlı sesimde değişiyor buda çok sıkıcı bir durum ya.
Mesela girişken değilim çekingenliğimden dolayı iş konusunda 2 haftada öğreniceğim şeyi sormaktan çekindiğim bazı şeyler için daha uzun sürede öğreniyorum.Bide mesela bir iş veriyorlar yapamıycam diye kokuyorum cesaret edemiyorum,kendime güvenimde yok galiba.

[basıbozuk]

bence en kısa zamanda terk et o işyerini...

Bende çok istiyorum terk etmek ama maddi durumum buna el vermiyor üniversiteye başlıycam ikinci öğretim olarak hem çalışıp hem okuycam.İhtiyaçlarım içinde şimdilik devam etmem lazım hem hemen pat ayrılırsam babama izah edemem ona yalanda söyleyemem.

[.::yabancı::.]

Anlatamamaktan, kelimeleri toparlayamamaktan,güvenememekten galiba ..
Özel psikologlara gidebilecek durumum yok şuanda devlet hastanelerindede kaç kere randevu almak için girişimde bulundum ama almadım.Herşeyimi annemle paylaşan birisiyim ona anlatıyorum ama bu çekingenliğimden çok şey kaybediyorum.
Grafik Tasarım mezunuyum.Aslında tam olarak işimide yapamıyorum.
Dediğin gibide olabilir neler yaşıyor onları bilemem ama işte hiç beklemediğim bir insandı dediğim gibi çokta iyiliğini gördüm ama keşke böyle birşeyde olmasaydı aslında onun utanması gerekirken bende çok utanıyorum birisi öğrenirse ne yaparım ne düşünürüm hangi psikolojide olabilirim bilmiyorum, herhalde kendimi bir yerden atarım çünkü insanların ağzı torba değil ve bu millette hep kadınlar iteleniyor.
Çekingenliğime gelirsek yani iletişim kuramıyorum karşımdaki benle konuşmadıkça onunla konuşamıyorum ama bu genellikle erkeklerle daha ağır basıyor galiba bide konuşurken ses tonum karşıya nasıl geçir diye düşünüyorum galiba buna bağlı sesimde değişiyor buda çok sıkıcı bir durum ya.
Mesela girişken değilim çekingenliğimden dolayı iş konusunda 2 haftada öğreniceğim şeyi sormaktan çekindiğim bazı şeyler için daha uzun sürede öğreniyorum.Bide mesela bir iş veriyorlar yapamıycam diye kokuyorum cesaret edemiyorum,kendime güvenimde yok galiba.

Devlet hastanesinde psikolog diye bir şey yok var olanlarda yok demek en doğrusu .) psikiytr bakar ve gerek görürse ki binde bir görüyor, psikologa yolluyor oda kendini beğenmiş memur suratlı biri çıkıyor Ama şu var. Şansıza iyi bir psikiytr da gelirse sizi iyi dinler baya iyi olur.Ama şansızlık olursa 5 dk dinler ve depresanı yazar gönderirr. Ne güzel bir alanınız var. Bende o işlere yakınım, ve severek yapınca çok güzel şey. Kendi işini bile kurar hatta şirket açıp ortak iş bile alabiliyorsunuz.Artık kurumların çoğu 3,4 kişi ortak çalışanlara iş veriyor, daha iyi fikir yürütülmesi adına, Sende önünde çok iyi şeyler olabliir.Ama adımlarını bilerek ve arkasında durark atın.Neymiş öle yok kendimi atarım siz niye atıyorsunuz, insanların ağzı torba değilse bu onları bağlar seni değil, biz insanlar insanlar için yaşamaktan kendimizi unuttuk, elalem ne der..ne diyorsa desin. Bu yüzden çok kızıyorum. Bir erkek görünce ilk yargı şu olsun, ne ölçüde yakın olmam gerek. Benim çok sevdiğim insanları genelde uzak tutarım, yani mesafe koyarım mecburi ise resmiyetle takınırım. resmiyet her zaman en iyisi, kadın erkek doğanın kanunu etkileşim oluşur. İnsan kendini tuttukça aman böle düşünmeyeyim derken daha fazla yükselerek o duygu çoğalır. Demem o ki insanlara güler yüzlü ol, sıcak kanlı ol, ama her zaman bir pay bırak...Bir arkadaşımda cinemeya gidelim mi dedi bayan. Hayır başka işim var dedim. yada bir yerde çay içelim mi bişeyler deyince minimuna indiriyorum. çünkü ister istemez oluyor o duygu, ama tabi yaş sınırı aştıkça, sapıklık düzeyine düşüyor oda ayrı mevzu da ) yani kızım yaşındaki birine duygu beslemek, biraz para bende koruyum hesabı...Dedğim gibi çok konuştum, ama işini yürüt, sende diyorsun resmi bir yer, taciz etmesi gibi bir durum yaşamacağından eminsen işini bırakma, ve çekingenlik için belli şeyler var.Onları netten takip ederek aşabileceğinizi düşünüyorum. Gelecekte daha ciddi sorunlar aşar ve iş hayatında çekingeliğin yeri yoktur

[valar.morghulis]

keşke hiç terfi ettiğin görevde çalışmasaydın . büyük ihtimalle evliliği kötü giden bir insan. belki çok kötü biri olmayabilir , bilmiyorum size karşı tavırları tam olarak nasıl . ortada taciz yoksa kafaya takma

[basıbozuk]

Devlet hastanesinde psikolog diye bir şey yok var olanlarda yok demek en doğrusu .) psikiytr bakar ve gerek görürse ki binde bir görüyor, psikologa yolluyor oda kendini beğenmiş memur suratlı biri çıkıyor Ama şu var. Şansıza iyi bir psikiytr da gelirse sizi iyi dinler baya iyi olur.Ama şansızlık olursa 5 dk dinler ve depresanı yazar gönderirr. Ne güzel bir alanınız var. Bende o işlere yakınım, ve severek yapınca çok güzel şey. Kendi işini bile kurar hatta şirket açıp ortak iş bile alabiliyorsunuz.Artık kurumların çoğu 3,4 kişi ortak çalışanlara iş veriyor, daha iyi fikir yürütülmesi adına, Sende önünde çok iyi şeyler olabliir.Ama adımlarını bilerek ve arkasında durark atın.Neymiş öle yok kendimi atarım siz niye atıyorsunuz, insanların ağzı torba değilse bu onları bağlar seni değil, biz insanlar insanlar için yaşamaktan kendimizi unuttuk, elalem ne der..ne diyorsa desin. Bu yüzden çok kızıyorum. Bir erkek görünce ilk yargı şu olsun, ne ölçüde yakın olmam gerek. Benim çok sevdiğim insanları genelde uzak tutarım, yani mesafe koyarım mecburi ise resmiyetle takınırım. resmiyet her zaman en iyisi, kadın erkek doğanın kanunu etkileşim oluşur. İnsan kendini tuttukça aman böle düşünmeyeyim derken daha fazla yükselerek o duygu çoğalır. Demem o ki insanlara güler yüzlü ol, sıcak kanlı ol, ama her zaman bir pay bırak...Bir arkadaşımda cinemeya gidelim mi dedi bayan. Hayır başka işim var dedim. yada bir yerde çay içelim mi bişeyler deyince minimuna indiriyorum. çünkü ister istemez oluyor o duygu, ama tabi yaş sınırı aştıkça, sapıklık düzeyine düşüyor oda ayrı mevzu da ) yani kızım yaşındaki birine duygu beslemek, biraz para bende koruyum hesabı...Dedğim gibi çok konuştum, ama işini yürüt, sende diyorsun resmi bir yer, taciz etmesi gibi bir durum yaşamacağından eminsen işini bırakma, ve çekingenlik için belli şeyler var.Onları netten takip ederek aşabileceğinizi düşünüyorum. Gelecekte daha ciddi sorunlar aşar ve iş hayatında çekingeliğin yeri yoktur

Çok haklısın ya artık herşe paradan ibaret olmuş durumda işini iyi yapan insanlara rastlamak zor. Mesleğim konusunda evet bende çok seviyorum mesliğimi hayallerimde var inşallah zamanla gerçekleştirebilirim.Ama önce çekingenliğimden kurtulmam gerek.
Bu arada çok teşekkür ederim yorumların için dinlediğin için

keşke hiç terfi ettiğin görevde çalışmasaydın . büyük ihtimalle evliliği kötü giden bir insan. belki çok kötü biri olmayabilir , bilmiyorum size karşı tavırları tam olarak nasıl . ortada taciz yoksa kafaya takma

Taciz gibi bir durum yok bana tavırları herkese olduğu gibiydi ama tabi biraz daha ilgiliydi bunuda yaşım küçük ve bayan olduğum için yapıyor sanıyordum çocuğu gibi gördüğünü düşünüyodum ama öyle değilmiş.

[poyraz_]

Bende çok istiyorum terk etmek ama maddi durumum buna el vermiyor üniversiteye başlıycam ikinci öğretim olarak hem çalışıp hem okuycam.İhtiyaçlarım içinde şimdilik devam etmem lazım hem hemen pat ayrılırsam babama izah edemem ona yalanda söyleyemem.

anladım bacım ulan bu parasızlık işsizlik varya insana herşeyi yaptırır paranın gözü kör olsun batsın bu dünya anasını satım :...

[basıbozuk]

anladım bacım ulan bu parasızlık işsizlik varya insana herşeyi yaptırır paranın gözü kör olsun batsın bu dünya anasını satım :...

Hayatın acımasızlığı değilmi işte.

[poyraz_]

Hayatın acımasızlığı değilmi işte.

böyle hayat yerin dibine batsın hemi .... en iyisi forum olarak topklu intihar eylemi gerçeleştirelim....

[basıbozuk]

Yok artık