Orjinal yazı sahibi: milena7
View Post
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
30' lu yaşların sonrasında yaşanan psikolojik sıkıntılar !!
Collapse
X
-
:10:
-
istediğimiz hayatı yaşayamadığımız için yaş ilerleyince kötü hissetmeye devam ediyoruz. zorunluluklar yüzünden ya da şansımız olmadığı için başkalarının hayatını yaşıyoruz. bencil olsaydık engel tanımazdık sorumsuz davranıp mutlu mutlu yaşardık. bana mutluluk dokunuyor sıkıntılar problemler alışkanlık yaptı sanırım.
yoksa insanın yaşı ilerledikçe tıbba göre ruh hastalıkları hafifler.
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: milena7 View Postistediğimiz hayatı yaşayamadığımız için yaş ilerleyince kötü hissetmeye devam ediyoruz. zorunluluklar yüzünden ya da şansımız olmadığı için başkalarının hayatını yaşıyoruz. bencil olsaydık engel tanımazdık sorumsuz davranıp mutlu mutlu yaşardık. bana mutluluk dokunuyor sıkıntılar problemler alışkanlık yaptı sanırım.
yoksa insanın yaşı ilerledikçe tıbba göre ruh hastalıkları hafifler.
Buarada demek mutluluk bünyene dokunuyor,sıkıntı alışkanlık yapmış demek ki Ama yine de mutlu en önemlisi huzurlu olmak gibisi yoktur mutlaka..:10:
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: milena7 View Postkendime bir huzur alanı yarattım. ama dış etkenler yüzünden ilaçların dozunu düşürmek yerine artırıyorum sürekli. olsun önemli değil yine de. bir güç var ben mutlu olur olmaz rınk diye giriyor araya keyfimi kaçırıyor .:10:
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: mavi mavi View Post
Çok karamsar konuşmuşsunuz kimbilir ne sıkıntılar çekiyorsunuz ki bu kadar çaresiz hissediyorsunuz Allah yardımcınız olsun..
Ben de sık sık sizin gibi hissediyorum aslında..Ama bazen düşünüyorum da hayat herşeye rağmen güzel..İyi kılmak da biraz da biz insanların elinde..Misal ben kendim için düşündüğümde İstanbul'u hiç sevmem..Bir Mersin'li olarak Ege ve Akdeniz tarzı bir yerde doğayla hayvanlarla iç içe mütevazi bir yerde yaşasam şuandan çok daha mutlu olurdum diye tahmin ediyorum..Ama bazen şartlar yada aile gibi geride bırakamayacağınız kişilerden ayrılmak istememe durumları pek mümkün kılmıyor
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: birzamanlarben View Post
teşekkür ederim.cümlemizin Allah yardımcısı olsun.yanlış anlaşılmasın bunları itiraf etmekteki amacım kendimi acındırmak değil.sadece bu benim için bir rahatlama yöntemi olsa gerek.yani yazdıkca rahatlıyoruz:10:
Yorum
-
-
Ben bu sene 40 yaşına gireceğim. Yaklaşık 20 yıldır hastalığım var. Zaten şimdiye kadar yeterince olumlu geçen ömrüm şimdi birde yaşlılık psikolojisi ile daha da çekilmez hale geldi. Çalışırken belki de fırsat bulamadığımdan pek fazla düşünemiyordum. Şimdi bütün günüm ölüm nasıl gelecek nasıl bitecek bu muhteşem hayatım diye kurgulayarak geçiriyorum. Hayatım film şeridi gibi geçip gidiyor gözlerimin önünden. Artık geri sayıma başladık. Her gün hiçbir işe yaramayan bir çöplük olma yolunda bir adım daha atıyorum.
Yorum
Yorum