Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Sorunumun adı, çözümü nedir?

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Sorunumun adı, çözümü nedir?

    Merhaba 24 yaşındayım özel bir şirkette Çağrı Merkezinde çalışıyorum ve lise terkim, uzatmadan konuya geçeyim.. Problemli bir çocukluk ardından (tamamen ailevi) 17 yaşında uyuşturucu nedeniyle kalp hastalığı geçirdim. O günden sonra dünyam değişti. İnsan ilişkilerim zayıfladı, yalan söylemeye ve toplumsal statümü insanlara yalan söyleyerek yukarı çekmeye başladım. Görseniz, üniversite mezunu der misiniz? Evet, kendimi gelişime aç ve bilgiye muhtaç hissediyorum ama bu yalan söylememi gerektirmez, bunun bilincindeyim.. 8 yıldır da yalnızım, kadınlarla aram iyi değil.. Herkes bana çok soğuk ve mesafeli olduğumu söylüyor.. Zaten yanaştıklarımda beni tanıyıp kaçıyor.. Bununla beraber akli emarelerimk yeterince kullanamadigimi dusunuyorum, ne kadar cok sey ogrenirsem ogreneyim kendimi cahil hissediyorum ve kendimi begenmiyorum. Dis gorunus, dunya gorusu, egitim, genel kultur seviyem vesaire ama bunu gelistirmek adina attigim adimlarin ise yaramadigini dusunuyorum. Surekli bilmek, arastirmak istiyorum.. Ve bir nevi paranoyak oldum, her seyden ve herkesten supheleniyorum.. Konustugum insanlarin arkamdan konustugunu, sevecegim kizin beni sevmedigini ve isin kotu yani hakli cikiyorum.. Haksiz olsam sizofreni, paranoya der tedavi olurum ama cidden hakli cikiyorum. İnsanlarla alakali sanki her seyi dogru biliyormusum gibi.. Ayrica ailevi degerlerim geregi anneme cok bagliyim, onun onayi olmadan yasayamiyorum sanki benim hayatim onun gibi bazen abartiyorum.. Yalnizim, cahilim, yalanciyim ve kendimi insanlardan ustun gormek istiyorum.. Bu asla ego degil, ben farkli olmak istiyorum.. Ozentilik degil ama.. Sanki bir diziden, filmden bir karakter gibi ve bu karakterlere girebiliyorum.. Onlar gibi olmak hayal olmak istiyorum.. Ve her sey hastaligimdan sonra basladi.. Anksiyete dediler, ilac verip durdular.. Ama gecmiyor hic bir sey.. Yardim edin sizce ne bu?.. Yakin zamanda psikologa danisacagim ama goruslere ihtiyacim var.

  • #2
    cahil değilsin. yazı üslubun güzel. diploma bir şey göstermez ve sen de kendini entellektüel olarak okuyarak geliştirebilirsin.
    ilaç desteği iyi olabilir.

    Yorum


    • #3
      Orjinal yazı sahibi: peacelover View Post
      cahil değilsin. yazı üslubun güzel. diploma bir şey göstermez ve sen de kendini entellektüel olarak okuyarak geliştirebilirsin.
      ilaç desteği iyi olabilir.
      Peki yalan, kendimi hor görme?

      Yorum


      • #4
        kendini hor görme bir depresyon belirtisi olabilir. bu durumda da ilaç faydalı olabilir.
        yalan konusu geçici bir şey. denemişsin olmamış. vazgeçersin ve sorun çözülür.

        Yorum


        • #5
          Öz güvenin maalesef gerekli dönemlerde gelişememiş. Yıllar geçtikçe de çevre ve dış ortamların da etkisiyle körelmiş. Bu saatten sonra sihirli değnek bile dokunsa hiç bir şey değişmez. Ama, ama diyorum bilginin kapıları sonuna kadar açık. Öncelikle durumunu kabullenerek işe başla. Hedeflerin olsun bunları belli seviyelerde aşmaya bak. Çok basit düşün. Birine günaydın de ne bileyim karşıdan karşıya geçen ihtiyarlara yardım et. Sonra sonra geliştir. İnan bugün düne benzememeye başlayacak. Unutma Everest'e tırmanmak istiyorsan ilk önce masanın üstüne tırmanmayı öğren. Hayat böyle mantıklı ol. Kaybeden zamanların oldu. Artık geri dönüş yok. Belki 10 sene belki 20 belki de 1 yıl daha yaşayacaksın. Bunları değerlendir. 1 seniyen boş geçmesin. Hayatı ciddiye al. Hiç bir şeyi hiç kimseyi hafife alma. Hedeflerine bak kendine bak, başkası sana bakmaz koşar gider arkasına bakmaz ama sen neden arkana bakıcan koş koş.... Sadece önüne bak. Nerden biliyorum bunları çünkü bende senin gibi öz güvensiz eziğim. Yıllarca ezildim sesim gücüm yetmedi yetiremedim. Ama öyle olmadığını düşündüm salak gibi. Bu da beni iyice dibe çekti kör oldum. Ama artık kabullendim.

          Yorum

          İşleniyor...
          X