Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Anlamsız Sorunuma Çözüm İstiyorum

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Anlamsız Sorunuma Çözüm İstiyorum

    Canımı uzun yıllardır sıkan büyük bir sorunum var.Herşeyin başlangıcı orta okulun son sınıfıydı.O zamana kadar normal tepkilerim ve düşüncelerim vardı.Fakat orta okulda beni biriyle kıyaslamaya başladılar konu kavgaydı.Daha onceden çok kavga ettiğim için yine bana benzer biriyle beni kıyasladılar.Bende bunu sorun haline getirmeye başladım.Yani sanki o cocukla dovusmem gerekiyormuş gibi.Eskiden eve donduğum zaman hiçbirşey duşunmezdim fakat o gunden sonra asla rahat olamadım.Sanki kavga etmek zorundaymışım gibi hissettim onur gurur meselesi gibi algıladım altta kalmamalıydım.Okulun ortasında çocugu kavgaya davet ettim gelmedi.Rahatlamıştım oyle orta okul bitti.Lise başladı anlamsız bir şekilde huzursuzdum.Kafamda kuruyordum ya ezmeye çalışırlarsa kesin net tavır koymam lazım gibi kendimi şartlıyordum.Lisede butun 4 yılım kavgayla geçti hep kavga ettim ama hep karşı taraf bunu başlattı kimseye gidip diklenmedim.Lisede birgun biriyle uzun sure kesistiysem o gunu stresli bir sekilde geciriyordum yediğim yemekten,uykumdan keyif almıyordum hep tetikdeydim.Altta kalmamalıyım diyordum.Sonra bu sorun gittikçe daha buyudu herhangibir lafa karşılık vermeden duramıyordum.Sanki zorundaymışım gibi oluyordu.Mutlaka cevap vermeliydim.Kendimi ezdirmemem lazımdı.O kadar takıntılı bir hale gelmiştim ki herşeyi hesaplıyordum.Şimdi bu çocuk bana baktı gitti arkadaşları ile konuştu bir sonraki tenefus kavga başlatacaklar surda başlatırlarsa boyle yapim diye kafada hep kuruyordum.Bu zamana kadar hiç ezilmedim.Ama boyle yaşamak beni mahvetti.Ve halen boyleyim.Yaş 19 universitedeyim derslerime ve geleceğe onem gosteriyorum.Olabildiğince kavgadan uzak durmaya çalışıyorum fakat bu sorun bu lanet şey halen geçmedi.İnanırmısınız sorun çıkmadan Cuma akşamı evime donebiliyorsam çok mutlu oluyordum çunku kafaya bir şey takmadan geçirebileceğim 2 gunum oluyordu.Şimdi unide bir çocukla resmen karşılıklı racon kestik.Universitede herkes benim gibi değil ben okumaya geleceğime efendi sakin bir şekilde hazırlanmak isterken başkalarının umrunda değil.O restleşmede altta mı kaldım o ne dedi bunları kafamda gunlerdir dusunuyorum.Ezildim mi şimdi gidip ne yapmam lazım.Fakat bursum var geleceğim var kavga etmem demek herşeyi mahveder.Obur turlu ne gecelerim gece ne gunlerim gun.Nasıl kurtulucam bu illetten yıllardır çekiyorum.

  • #2
    lixt11 Merhaba. Yazina baktigimda gozume direk carpan okb olma ihtimalin. Sorun dedigin herkeste var mesele senin yasam kaliteni bozuyor mu bozmuyor mu, kaldi ki sen epey etkileniyorsun bu durumdan. Bence mutlaka bir psikiyatristle gorusmelisin.

    Yorum

    İşleniyor...
    X