Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Diğer insanlar gibi hayatımı normal bir şekilde sürdüremiyorum.

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Diğer insanlar gibi hayatımı normal bir şekilde sürdüremiyorum.

    Geçmiyor. Bıktım. Nedenini bilmiyorum. Hiçbir şeyin altından kalkamıyorum. Kendi işimi yapamıyorum. Başka bir işte de yapamıyorum. Her sabah kalkıp işe gidebiliyorsunuz ya, ben bunu da surduremiyorum. Hiçbir hobim yok. İlgimi çeken bir şey yok. Yapmak istedigim seyleri ertelemekten de baska bir sey yapamiyorum. Hayatta çok istediğim beni heyecanlandıran şeyler için bile kendimde güç bulamiyorum. Hiçbir hedefim yok. Gelmek istediğim bir konum yok. Hayalim yok. Beklentim yok. Olumlu güzel şeyler düşünemiyorum. Insanlarla nasıl konuşulacağını bilmiyorum. Bazen hala kendimi yalnız hissediyorum. Her şey için kendimi suçlamaktan bıktım. Ama başka suçlu göremiyorum.

    Elimden bir sey gelmiyor. Hicbir sey yapamiyorum!

    Gercekten kendimden bıktım. Gecer mi bilmiyorum. Nasil gecer bilmiyorum.
    Bana yardım edin.

  • #2
    Sana yardimci olabilmekten ziyade ancak fikir verebiliriz. Oncelikle, konusmayi bilmiyorum konusunda hatalisin bence, kendini gayet iyi ifade ettin. Bu isteksizlik ve keyifsizlik icin doktorla gorusmeyi denedin mi? İlacla veya konusarak tedavi almayi mutlaka dusunmelisin. Sanirim isin boyutu senin kendini zorlayarak karsi koyma evresinden cikmis. Ama cozumsuz degil bu soyledikerin hepsinin bi caresi var. Dilerim hayatini yola sokabilirsin, unutma biz uzerine gitmezsek bunlari yenemeyiz. laxativeffect

    Yorum


    • #3
      Orjinal yazı sahibi: laxativeffect View Post
      Geçmiyor. Bıktım. Nedenini bilmiyorum. Hiçbir şeyin altından kalkamıyorum. Kendi işimi yapamıyorum. Başka bir işte de yapamıyorum. Her sabah kalkıp işe gidebiliyorsunuz ya, ben bunu da surduremiyorum. Hiçbir hobim yok. İlgimi çeken bir şey yok. Yapmak istedigim seyleri ertelemekten de baska bir sey yapamiyorum. Hayatta çok istediğim beni heyecanlandıran şeyler için bile kendimde güç bulamiyorum. Hiçbir hedefim yok. Gelmek istediğim bir konum yok. Hayalim yok. Beklentim yok. Olumlu güzel şeyler düşünemiyorum. Insanlarla nasıl konuşulacağını bilmiyorum. Bazen hala kendimi yalnız hissediyorum. Her şey için kendimi suçlamaktan bıktım. Ama başka suçlu göremiyorum.

      Elimden bir sey gelmiyor. Hicbir sey yapamiyorum!

      Gercekten kendimden bıktım. Gecer mi bilmiyorum. Nasil gecer bilmiyorum.
      Bana yardım edin.
      merhabalar
      şimdi yazını okurken düşündüm de hep yapamıyorum edemiyorum yok yok vs
      yani hep olumsuz bir dille yazmışsın.
      bu seni doğru adrese götürmez.
      yapanlar nasıl yapıyor peki
      senin ne eksiğin var?
      senin hiçbir eksiğin yok
      sadece olumsuz bir pencereden bakıyorsun hayata
      bunu yapmayı kes lütfen

      ertelemeyi bırak hadi kalk silkelen artık
      hayat akıp geçiyor suçlu falan yok ortada
      hadi bakalım
      sen güçlüsün
      sen akıllısın
      sen yaparsın

      sadece tembellik gelmiş üzerine o kadar
      Şuna inanmak lazımdır ki, Dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)

      Yorum


      • #4
        Orjinal yazı sahibi: laxativeffect View Post
        Geçmiyor. Bıktım. Nedenini bilmiyorum. Hiçbir şeyin altından kalkamıyorum. Kendi işimi yapamıyorum. Başka bir işte de yapamıyorum. Her sabah kalkıp işe gidebiliyorsunuz ya, ben bunu da surduremiyorum. Hiçbir hobim yok. İlgimi çeken bir şey yok. Yapmak istedigim seyleri ertelemekten de baska bir sey yapamiyorum. Hayatta çok istediğim beni heyecanlandıran şeyler için bile kendimde güç bulamiyorum. Hiçbir hedefim yok. Gelmek istediğim bir konum yok. Hayalim yok. Beklentim yok. Olumlu güzel şeyler düşünemiyorum. Insanlarla nasıl konuşulacağını bilmiyorum. Bazen hala kendimi yalnız hissediyorum. Her şey için kendimi suçlamaktan bıktım. Ama başka suçlu göremiyorum.

        Elimden bir sey gelmiyor. Hicbir sey yapamiyorum!

        Gercekten kendimden bıktım. Gecer mi bilmiyorum. Nasil gecer bilmiyorum.
        Bana yardım edin.
        bak bu şiiri iyi oku
        defalarca oku

        YAŞAMAYA DAİR

        Yaşamak şakaya gelmez,
        Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
        Bir sincap gibi mesela,
        Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
        Yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
        Yaşamayı ciddiye alacaksın,
        Hem de o derecede, öylesine ki,
        Mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
        Yahut kocaman gözlüklerin,
        Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
        İnsanlar için ölebileceksin,
        Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
        Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
        Hem de en güzel en gerçek şeyin
        Yaşamak olduğunu bildiğin halde.
        Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
        Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
        Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
        Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
        Yaşamak yani ağır bastığından.
        Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
        Yani, beyaz masadan bir daha kalkmamak ihtimali de var.
        Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
        Biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,
        Hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden,
        Yahut yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz en son ajans haberlerini.
        Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
        Diyelim ki, cephedeyiz.
        Daha orda ilk hücumda, daha o gün
        Yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
        Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
        Fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
        Belki de yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
        Diyelim ki hapisteyiz,
        Yaşımız da elliye yakın,
        Daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
        Biz yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
        İnsanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
        Yani, duvarın arkasındaki dışarıyla.
        Yani, nasıl ve nerede olursak olalım
        Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak…
        Bu dünya soğuyacak,
        Yıldızların arasında bir yıldız,
        Hem de en ufacıklarından,
        Mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
        Yani bu koskocaman dünyamız.
        Bu dünya soğuyacak günün birinde,
        Hatta ölü bir bulut yahut bir buz yığını gibi de değil,
        Boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
        Zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
        Şimdiden acısı çekilecek bunun,
        Duyulacak mahzunluğu şimdiden.
        Böylesine sevilecek bu dünya
        “Yaşadım” diyebilmen için…


        Nazım Hikmet

        Şuna inanmak lazımdır ki, Dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)

        Yorum


        • #5
          Uzaktan çimenler daha yeşil görünür her zaman.baska hayatlari da oyle saniyoruz.bizden daha yesil saniyoruz.yani çoğu insan bazen böyle hislere kapilabilir.bana da oluyor bazen.hersey olumsuz geliyor.artik bu düşüncelere geçici dönem adını verdim.aklima gelse de pek üzerinde durmuyorum.sorumluluklatimi yerine getirdigim sürece sorun yok.digerleri zihnin oyunu.zamanla tutunacak bir şeyler buluyor insan.

          Yorum

          İşleniyor...
          X