Ayrımcılığın her türlüsüne karşıyım.
Öncelikle kısaca özelliklerimden ve hayatımdan bahsedeyim. Bilmediğiniz birşey hakkında yorum yapmak en büyük ahmaklık. Yüksek eğitimliyim. Yüksek eğitimde eğiticiyim. Sanırım hakkını da veriyorum. 6 senelik eviyim. Bir oğlum var. Sanki ikizim. Dehşet uyumluyuz. Sosyal hayatım siyaset dışında neredeyse hiç yok. Evet siyasi olarak da aktifim. Maddi durumum iyi. Kirada değilim, aracım var ve sosyal ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum. Yani sinemaya gidebiliyor, kafam estiğinde sahile gidip bir çay içebiliyorum yada o an ne yemek istersem gidip nefsimi doyurabiliyorum. Sert bir ailede yetiştim ama mantık ve iletişim hiç eksik olmadı. Tek evladım. Babamın bana dediği "Biz öldüğümüzde sudan çıkmış balık olmaman için sertlik hep var oldu" Ama şunu söyleyeyim hasta veya gerçekten ihtiyacım olduğunda yüz kilometrelerce uzaktan gelirler. Kısacası yeşerdiğim toprak bu. Merak ettikleriniz varsa açıkça sorabilirsiniz. Söz veriyorum dürüst olacağım.
6 senelik evliyim. 6 senesinde de hep evlendiğim insanın ve ailesinin aşşağılanmasına Babam, Annem ve Ben maruz kaldık. Bir süre işimden olmama bile sebeb oldular. 3,5 4 sene çok büyük sıkıntılar çektim. Çektim diyourm çünkü bu zorlukları eşim hiç yaşamadı. Yani ben sarma sigara içtiğim zamanlarda kendisine Braun un ozonlu saç maşasını almıştım mesela. 2012 yılında bir ilçede otururken haftalık 300 lira market alışverişi yapıyorduk ama yetmiyordu. Çünü cebimden para çaldığını. Çaldıklarını sakladığını ve baba evine götürdüğünü öğrendim. Bir ara boşandık. Lanet olasıca hukuk sistemimiz 3,5 yaşında iken bana adeta attıkları çocuğumu (ki bu zamanlarda ben akciğerlerimden hastaydım) baktım. Annesi bakamıyormuş hanımefendi çalışırken. Oğlumu benden aldılar. İki haftada bir oğlumu görebiliyordum. Bir seferinde oğlum tam 40 derece ateşliyken aldım. Ne oldu bu çocuğa dediklerimde bana annesi "Öldürdük mü oğlunu dedi" Acilde yüksek ateşli olduğu için ıslak pamuk ile ateşini düşürmeye çalışırken ince ince ınıldayan oğlumu teskin etmeye çalışırken bir hemşire annesini sordu inanın 1 saniye içinde aklımdan geçenleri şu an kimse düşünemez ve aklımdakilerin aksine sakince şunu dedim "Vefa eksikliğinden gömdüm" dedim. 40 derece ateşli oğlumun başında 4 gün sabahladım. Çocuğumu hasta halde göndermemek için polislik olmayı bile göze aldım çünkü hasta çocuğu elektrik parası gelmesin diye klimalı odada klima çalıştırmadan yerde yatırmışlar. Boşanma sürecince tedbir nafakası bağlandı ama sadece 2 haftada 10 kilo olan çocuk 5 kiloya düştü. Paramı evladıma harcamak yerine abisinin borçlarına ve annesinin ihtiyaçlarına harcayacaklardı. Vermedim, vermem ve verdirmeye çalışan herşeyin en küçük parçalarına kadar felaketine sebep olabilecek bilgi birikimi ve yetiye sahibim. Bunlara rağmen skunetimi korudum çünkü evlendiğim insana sağladığım konforu arayacağını biliyordum. Sigortasız işlerde çalışarak annesi para kazandırdı çünkü artık sağılacak inek yoktu. toplamda 5 ay sonunda ikinci duruşmadan önce benimle anlaşmak için teklifte bulundu. Yaşanmışlıklar, harcanmış zaman, emek ve en önemlisi oğlum için kabul ettim. Mahkemeden vazgeçtik. Bu arada sigortasız bir şekilde çalışırken bri iş arkadaşının ona "TATLIM TAMAM" dediği bir mesajını yakaladım. Yazan erkek. Bunu sorduğumuzda boşanma sürecindeydik hesap sormaya hakkın yok dedi. Oysa ben bu süreçte sadece oğlumu düşünüyordum. Sosyal duygusal ve fiziki ihtiyaçlarımı hiç ama hiç düşünmedim.
Üzerinden iki sene geçti. Hiçbir şey düzelmedi. Hala hakaret ediliyor ve şiddete uğruyorum. Evet şiddet de vardı. Savunma sanatları uzmanıyım ama şu an sağ pazumda iki hafta daha geçmeyecek bir morluk mevcut. Kendisi çalışıyor ve maaşı var fakat keyfine göre harcayım kendisine saklamayı tercih ediyor. Ailesine para gönderiyor. Bir sabah önce umursamaz bir tavırla aşşağılamaya başlar. Mesela benim kartım ile alınmış sabah kahvaltısını oğluma bir tabak hazırlar ve kotukta televizyon karşısında beraberce yerler. Ben sorduğumda mutfak orada kendin hazırla denilir. NEden dediğimde sen yemek hazırlanacak mahluk musun? Cevabı alırım. Sonra gider benim sigaramdan bir tek alır balkona çıkar. Püfür püfür içerken senin yaptığın insanlığa sığmaz dediğimde balkonda avazı çıktığı kadar bağırmaya ve hakaret etmeye başlar. Kolundan tutup içeriye almaya çalışırım. Koluma olabildiğince güçlü şekilde ısırır. Hayır ben vurmadım. Sadece millete rezil olmamak için mutfağa soktum. Polis diye bağırır susturmaya çalışırım ve cevabı " Sen pisliksin. sen bir hiçsin. koca değilsin. köpek bile değilsin" Ben devam ederim "zaten senden olmayacağı belli, 6 senedir evliyiz seni ne maddi ne manevi nede cinsel yönden asla eksikli bırakmadım" Bana cevabı şudur "Küçük s*kli seni, s.kmeyi bile beceremiyorsun" Bakın 20 cm organım, partnerimden önce asla boşalmayan iradem var. Kendimden emin olmama rağmen bir erkek olarak kanıma dokunuyor. "Ağır oldu bu. kesmez isen sonu kötü olacak" diyip çıkıp gittim. 40 yaşındayım ama toplumsal normlarda elim yüzüm düzgün. Aldatmak çok içimden geçti ama biliyorum ki bu vicdan ile karşımdaki dehşet hatlara sahip hayat kadını bile olsa "kusuruma bakmayın ama yapamam" der çıkarım. Belki bu çizgiyi geçmem lazım çünkü vicdanım bana zarar vermeye başladı.
Boşanmayı ne zaman düşünsem oğlum aklıma geliyor. Annesizliği yaşatmak hiç ama hiç istemiyorum. Bu düşünce yapısı da benim hapishanem oldu. Prangam ise oğlum.
İşte durum bu. Dağ kadar yaşanmışlıktan bir avuç yazdım.
ASIL NOKTA ŞU
Hepimiz insanız. ana karnında genital organların şekillenmesi sonucunda farklarımız oluştu. Hatta bazılarımız doğduğunda her iki farklılıkları da taşıyor. Özünde hepimiz insanız. Duygularımız var. Kırılma noktalarımız var ama neden bu kadınlara yönelik pozitif ayrımcılık mevcut? SUÇLU NEDEN SUÇLU DEĞİL? KADIN OLMAK GÜNÜMÜZDE MELEKLİK İLE ÖZDEŞLEŞTİRİLİYOR. SOSYAL MEDYADA, HABERLERDE YAZILI BASINDA NEDEN ERKEKLER ŞEYTAN GİBİ GÖSTERİLİYOR? HER BU ŞEKİLDE YAYINI OKUDUĞUMDA VE GENELLEME YAPILDIĞINDA KABUK BAĞLAMIŞ YARALARIM OLUK OLUK AKMAYA BAŞLIYOR. LANET EDİYORUM. ZİNA NEDEN SUÇ DEĞİL? BİR ERKEĞİN YADA BİR KADININ ALDATMASININ FARKI VAR MIDIR? ALDIĞIN NEFES YAŞADIĞIN DUYGU VE MAHVOLMUŞ HAYAT KADINDA DEĞERLİ DE ERKEKTE REVA MI?
Ne olur konuşalım. Acımasız olsanız ve hatta zıt yönde olsanız bile konuşalım tartışalım. Sosyal konumum itibari ile kimse ile paylaşamıyorum.
Öncelikle kısaca özelliklerimden ve hayatımdan bahsedeyim. Bilmediğiniz birşey hakkında yorum yapmak en büyük ahmaklık. Yüksek eğitimliyim. Yüksek eğitimde eğiticiyim. Sanırım hakkını da veriyorum. 6 senelik eviyim. Bir oğlum var. Sanki ikizim. Dehşet uyumluyuz. Sosyal hayatım siyaset dışında neredeyse hiç yok. Evet siyasi olarak da aktifim. Maddi durumum iyi. Kirada değilim, aracım var ve sosyal ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum. Yani sinemaya gidebiliyor, kafam estiğinde sahile gidip bir çay içebiliyorum yada o an ne yemek istersem gidip nefsimi doyurabiliyorum. Sert bir ailede yetiştim ama mantık ve iletişim hiç eksik olmadı. Tek evladım. Babamın bana dediği "Biz öldüğümüzde sudan çıkmış balık olmaman için sertlik hep var oldu" Ama şunu söyleyeyim hasta veya gerçekten ihtiyacım olduğunda yüz kilometrelerce uzaktan gelirler. Kısacası yeşerdiğim toprak bu. Merak ettikleriniz varsa açıkça sorabilirsiniz. Söz veriyorum dürüst olacağım.
6 senelik evliyim. 6 senesinde de hep evlendiğim insanın ve ailesinin aşşağılanmasına Babam, Annem ve Ben maruz kaldık. Bir süre işimden olmama bile sebeb oldular. 3,5 4 sene çok büyük sıkıntılar çektim. Çektim diyourm çünkü bu zorlukları eşim hiç yaşamadı. Yani ben sarma sigara içtiğim zamanlarda kendisine Braun un ozonlu saç maşasını almıştım mesela. 2012 yılında bir ilçede otururken haftalık 300 lira market alışverişi yapıyorduk ama yetmiyordu. Çünü cebimden para çaldığını. Çaldıklarını sakladığını ve baba evine götürdüğünü öğrendim. Bir ara boşandık. Lanet olasıca hukuk sistemimiz 3,5 yaşında iken bana adeta attıkları çocuğumu (ki bu zamanlarda ben akciğerlerimden hastaydım) baktım. Annesi bakamıyormuş hanımefendi çalışırken. Oğlumu benden aldılar. İki haftada bir oğlumu görebiliyordum. Bir seferinde oğlum tam 40 derece ateşliyken aldım. Ne oldu bu çocuğa dediklerimde bana annesi "Öldürdük mü oğlunu dedi" Acilde yüksek ateşli olduğu için ıslak pamuk ile ateşini düşürmeye çalışırken ince ince ınıldayan oğlumu teskin etmeye çalışırken bir hemşire annesini sordu inanın 1 saniye içinde aklımdan geçenleri şu an kimse düşünemez ve aklımdakilerin aksine sakince şunu dedim "Vefa eksikliğinden gömdüm" dedim. 40 derece ateşli oğlumun başında 4 gün sabahladım. Çocuğumu hasta halde göndermemek için polislik olmayı bile göze aldım çünkü hasta çocuğu elektrik parası gelmesin diye klimalı odada klima çalıştırmadan yerde yatırmışlar. Boşanma sürecince tedbir nafakası bağlandı ama sadece 2 haftada 10 kilo olan çocuk 5 kiloya düştü. Paramı evladıma harcamak yerine abisinin borçlarına ve annesinin ihtiyaçlarına harcayacaklardı. Vermedim, vermem ve verdirmeye çalışan herşeyin en küçük parçalarına kadar felaketine sebep olabilecek bilgi birikimi ve yetiye sahibim. Bunlara rağmen skunetimi korudum çünkü evlendiğim insana sağladığım konforu arayacağını biliyordum. Sigortasız işlerde çalışarak annesi para kazandırdı çünkü artık sağılacak inek yoktu. toplamda 5 ay sonunda ikinci duruşmadan önce benimle anlaşmak için teklifte bulundu. Yaşanmışlıklar, harcanmış zaman, emek ve en önemlisi oğlum için kabul ettim. Mahkemeden vazgeçtik. Bu arada sigortasız bir şekilde çalışırken bri iş arkadaşının ona "TATLIM TAMAM" dediği bir mesajını yakaladım. Yazan erkek. Bunu sorduğumuzda boşanma sürecindeydik hesap sormaya hakkın yok dedi. Oysa ben bu süreçte sadece oğlumu düşünüyordum. Sosyal duygusal ve fiziki ihtiyaçlarımı hiç ama hiç düşünmedim.
Üzerinden iki sene geçti. Hiçbir şey düzelmedi. Hala hakaret ediliyor ve şiddete uğruyorum. Evet şiddet de vardı. Savunma sanatları uzmanıyım ama şu an sağ pazumda iki hafta daha geçmeyecek bir morluk mevcut. Kendisi çalışıyor ve maaşı var fakat keyfine göre harcayım kendisine saklamayı tercih ediyor. Ailesine para gönderiyor. Bir sabah önce umursamaz bir tavırla aşşağılamaya başlar. Mesela benim kartım ile alınmış sabah kahvaltısını oğluma bir tabak hazırlar ve kotukta televizyon karşısında beraberce yerler. Ben sorduğumda mutfak orada kendin hazırla denilir. NEden dediğimde sen yemek hazırlanacak mahluk musun? Cevabı alırım. Sonra gider benim sigaramdan bir tek alır balkona çıkar. Püfür püfür içerken senin yaptığın insanlığa sığmaz dediğimde balkonda avazı çıktığı kadar bağırmaya ve hakaret etmeye başlar. Kolundan tutup içeriye almaya çalışırım. Koluma olabildiğince güçlü şekilde ısırır. Hayır ben vurmadım. Sadece millete rezil olmamak için mutfağa soktum. Polis diye bağırır susturmaya çalışırım ve cevabı " Sen pisliksin. sen bir hiçsin. koca değilsin. köpek bile değilsin" Ben devam ederim "zaten senden olmayacağı belli, 6 senedir evliyiz seni ne maddi ne manevi nede cinsel yönden asla eksikli bırakmadım" Bana cevabı şudur "Küçük s*kli seni, s.kmeyi bile beceremiyorsun" Bakın 20 cm organım, partnerimden önce asla boşalmayan iradem var. Kendimden emin olmama rağmen bir erkek olarak kanıma dokunuyor. "Ağır oldu bu. kesmez isen sonu kötü olacak" diyip çıkıp gittim. 40 yaşındayım ama toplumsal normlarda elim yüzüm düzgün. Aldatmak çok içimden geçti ama biliyorum ki bu vicdan ile karşımdaki dehşet hatlara sahip hayat kadını bile olsa "kusuruma bakmayın ama yapamam" der çıkarım. Belki bu çizgiyi geçmem lazım çünkü vicdanım bana zarar vermeye başladı.
Boşanmayı ne zaman düşünsem oğlum aklıma geliyor. Annesizliği yaşatmak hiç ama hiç istemiyorum. Bu düşünce yapısı da benim hapishanem oldu. Prangam ise oğlum.
İşte durum bu. Dağ kadar yaşanmışlıktan bir avuç yazdım.
ASIL NOKTA ŞU
Hepimiz insanız. ana karnında genital organların şekillenmesi sonucunda farklarımız oluştu. Hatta bazılarımız doğduğunda her iki farklılıkları da taşıyor. Özünde hepimiz insanız. Duygularımız var. Kırılma noktalarımız var ama neden bu kadınlara yönelik pozitif ayrımcılık mevcut? SUÇLU NEDEN SUÇLU DEĞİL? KADIN OLMAK GÜNÜMÜZDE MELEKLİK İLE ÖZDEŞLEŞTİRİLİYOR. SOSYAL MEDYADA, HABERLERDE YAZILI BASINDA NEDEN ERKEKLER ŞEYTAN GİBİ GÖSTERİLİYOR? HER BU ŞEKİLDE YAYINI OKUDUĞUMDA VE GENELLEME YAPILDIĞINDA KABUK BAĞLAMIŞ YARALARIM OLUK OLUK AKMAYA BAŞLIYOR. LANET EDİYORUM. ZİNA NEDEN SUÇ DEĞİL? BİR ERKEĞİN YADA BİR KADININ ALDATMASININ FARKI VAR MIDIR? ALDIĞIN NEFES YAŞADIĞIN DUYGU VE MAHVOLMUŞ HAYAT KADINDA DEĞERLİ DE ERKEKTE REVA MI?
Ne olur konuşalım. Acımasız olsanız ve hatta zıt yönde olsanız bile konuşalım tartışalım. Sosyal konumum itibari ile kimse ile paylaşamıyorum.
Yorum