Duyuru

Collapse
No announcement yet.

'YALNIZLIK' hissden yok mu?

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • 'YALNIZLIK' hissden yok mu?

    arkadaşlar kendimi çok yalnız hissediyorum, yaklaşık 3 senedir okb+depresyon tedavisi görüyorum.canım bi şeyler yapmak istiyor ama aynı zamanda da her şey çok sıkıcı geliyor.bu yanlızlığın sebebi hastalıklardan dolayı mı? benim gibi hisseden var mı?hastalıkların geçmesiyle birlikte bu yanlızlık da biter mi?

  • #2
    ben hep yalnız hissedıyorum kendımı ama artık alıştım yalnızlık hoşuma gıdıyor..





    http://elifnazmmislina.blogcu.com/

    Yorum


    • #3
      Kendini iyi hissettikçe yalnızlıktan kurtulup dışarı açılacağına eminim.
      Hayat bir uykudur, ölünce uyanır insan,
      Sen erken davran, ölmeden önce uyan...

      Yorum


      • #4
        herkes yalnız hisseder kendini... ne demiş ünlü şair: yalnızlık paylaşılmaz,paylaşılırsa yalnızlık olmaz...

        açıkçası tedavinin sürdüğü süreçte kendini sadece ilaca endeksli olmadan hayatın içine de sokarak yaşarsan kendin için iyi olur. çünkü bilmiyorum sadece ilaç tedavisi mi görüyorsun yada terapimi? ancak her türlü tedavi yöntemi içinde önemli olan kendini sanki yalnız değilmiş gibi hissederek(miş) gibi rol yapmak yaşamak. bir nevi rol yapmak hayata...böylece zamanla kendini daha az yalnız hissedeceksin
        Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum,yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar???

        Yorum


        • #5
          Benimde yalnızlıga ihtiyacım var sessiz sakin kimsenin tanımadıgı bir yalnızlıgı özlüyorum tam tersi degilmi
          BİN KERE MAZLUM OLSANDA BİR KERE ZALİM OLMA

          Yorum


          • #6
            merhaba obsesif..bence herşeyin sana çok sıkıcı geliyo olmaısı ve hiç birşey yapmak istememen hastalıkdan ötürü olabilir..bende çok keyifsiz olduğumda evde oturup,uyuyasım gelir..benim de tavsiyem daha çok dışarı açılman,daha çok sosyal hayatın içinde olman..
            ama hepimiz zaman zaman yalnız olduğumu hissederiz..hatta bu dünya üzerindeki herkes,çevresi en kalabalık insan bile zaman zaman yalnız olduğunu hissedebilir bence bu çok normal sıkma canını ))
            :10:

            Yorum


            • #7
              ara ara psikoterapi görüyorum ama bunlar sadece doktorun günlük hayattan anlattığı şeyler.mesela ben doktoruma bilişsel terapi konusunu açtım 'bir sürü yöntem var sen böyle devam et ' dedi, zaten her ay gelmemi de istemiyor '3 aya bir gel' dedi.kitap konusunu açtım önerdiğiniz kitaplar var mı? dedim 'kitap okuma her şeyi kendine göre yorumlarsın,sen bi şey yapma yaşamana bak' dedi. ilk başlarda mantıksız geldi ama sonraları düşündükce haklıydı.hastalığımla ilgili 50 ye yakın kitap okudum ama ne öğrendin hayatının ne kadarında yapabildin öğrendiklerinden deseler, hiç bi şey derim.gerçekden de o bunalımlı ve takıntılı hallerimle canhıraç okuduğum tüm kaynaklar sadece zaman geçirmeye yaradı,hiç birini hayatımda uygulayamadım çünkü tüm sorun beynimdeydi ben ne kadar uğraşsamda genede değişen bi şey olmuyordu ama ne zaman ilaçların faydasını görmeye başladım o zaman düşüncelerimde değişmeye başladı...

              Yorum


              • #8
                Yalnız sen olur musun hiç hepimiz hissediyoruz. Öyle gün oluyor ki, kalabalık içinde bile yalnız hissediyor insan bazen kendini.
                Candan'ın şarkısında dediği gibi bazen hüzün çöküyor içimize...

                Bir garip hüzün çöker insana
                El ayak çekilince

                Tek başına kalırsın dünyada
                Etraf sessizleşince


                Bazen de inadına gülümsenin dediği gibi gerçekten yalnızlığı seviyoruz.

                Obsesif doktorun sana 3 ayda bir gel demesi senin iyi olduğunu gösteriyor, buna çok sevindim.
                Şuna inanmak lazımdır ki, Dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)

                Yorum


                • #9
                  iyimser ne güzel bir şarkıyla anlatmış yalnızlığını...

                  Ben bir süreliğine kabullendim yalnızlığı yalnızlık benim yaşama biçimim olmuş geç farkına varmışım kendimi yeni buldum kaybetmeyede niyetim yok!

                  obsesif;Aslında bakarsan bende şu aralar senin sorularının cevaplarını arıyorum 1 aydır ilaç kullanıyorum henüz büyük bir faydasını göremedim çok mu sabırsızım bilmiyorum ara sıra ilaçları yutmadığım günler oluyor o yüzden mi tedavi ilerlemiyor bilemiyorum ama sen ilaçların yararını görmesen sakın kendi başına bırakma psikiyatristine danış ki bakılırsa sen ilaçların faydasını görüyorsun inşallah geçer rahatsızlığın...

                  Yalnızlığın ilaçları kullanmaya bitmesi sana bağlı eğer işi sadece ilaçlara bırakmayıp sende gayret edersen bence bitmese bile eskiye göre azalacaktır.

                  Yorum


                  • #10
                    Ben de öyleyim..
                    axsdffvbzvbnnm

                    Yorum


                    • #11
                      yalnızlık her bireyin belirli dönemlerde yasayabileceği bır duygu durum halidır.Genelde hayatı dolu dolu yaşayan mevki para gecim sıkıntısı ailevi problemlerı olmayan her gününü dolu dolu geciren insanlarda cok sık rastlanan bi durum degıldır.Tedavı surecı oldukca önemli bir sürectir bu hissin azalmasına kesinlikle yardımcı olur Tabı bunun yanında birey tek basınada bazı adımlar atabilir.Örnegın yetenekleni kullanmayı denemek kendine meşgale bulmak, el beceısnı gelıstırıbılmek muzık dınlemek.Kişiyi mutlu edebılcek he turlu aktıvıteyle yakından ılgılınemek Cunkü mutlu olmay bılmek gülümseyebilmek paylaşımları arttırmak bu hissi bi adım gerıye atmanın en önemli formuldur İlgilerinizi sevginizi her daim canlı tutmaya gayret edın Hayatta bır ınsanın yasabılıcegı en kotu seylerden bırsı olan kimsesizlik duygusu ıle yalnızlıgı mukayase etmeye ve elınızde etafınızda bır cok ımkanın oldugunu görmeye bakın Hayatta sIzin yaşadıgınız durumdan daha kötu halde olan ınsanları dusü venun halınızle bır kere daha mutlu olun gucluklere boyun egmeyın yaratıcılık ve uretkenlıgı elden bırakmayın. Tabıkı tedavı surecınıde ıhmal etmeyınn.Önce gülümsemeyle bugune ve bundan sorakı günlere başlamının ne kadar huzurlu ferahlatıcı bır durum oldugunu görmeyi deneyin.

                      Yorum


                      • #12
                        benimde yalnızlık hoşuma giderdi iletim kurmak isteyeni red ederdim ama simdi cok sey kaybetimi anlıyorum düzelmek istiyorum psikologa gidiyorum ama yinede suan dısarı cıkmak istesem bile cıkarmıyım bilmiyorum bilgisayara bagımlıyım yabancı kişilerle iletişim kurmak istesem yapabilrmiyim bilmiyorum deniorum o anda aklım rahat bile olsa ah su agzim varya açılmıo bi türlü

                        Yorum


                        • #13
                          hani kalabalığın içindeyken bile yalnız olmak bunu yaşıyorum (:
                          arkadaş grubuylayken çok eğlenceli de olsa gülüp eğlensek de bir an durunca hüzünlemek gibi bir saçmalığı çok kez yaşıyorum..eksik birşeyeirn oldğunu ama nasıl bu eksikliği bulacağımı da bilmiyorum..
                          ••♥

                          Yorum


                          • #14
                            Bavulları hep toplu durmalı insanın...

                            Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı...

                            Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz*geçmeli...

                            İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı...

                            Yalnızlığa alışmalı...

                            Yorum


                            • #15
                              her insan yalnızdır aslında,,,yalnız olduğumda daha iyi yazarım dah bir duygusallaşırım,fakat bazen düşünürüm nereye kadar yalnızlık,,,,asla yalnız yürümüyeceksin......

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X