Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Bilgisayar Bağımlığı

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Bilgisayar Bağımlığı

    S.a arkadaşlar beni az çok bileniniz vardır bayadır buraya üyeyim. piskolajik bir hastalğa yakalandım 7-8 aydır şuan beynim ofline konumda nerdeyse ,sorum şudur ben 16 yaşından beri işim gereği aşırı pc' bağımlısıyım işim gereği günün 18 saatin pc başında çalışmakla geçirmişimdir fazla bir diyoloğum yoktur kimseyle tamamen sanalda yaşadım 5 sene boyunca ve bir anda pc'den koptum iş hayatına atıldım buda bana koydu galiba garip bir insandım çünki diğer insanlara göre çok garip bunun nedeni bilgisayar olabilirmi? yani gerçek hayattta hiçbir anım faliyetim yok eskiye bakınca budurumda değildir şuan hayat bana çok boş geliyor büyük bir boşluktayım hayat yaşmak çok boş geliyor insanarın gözü önünde bir mal gibiyim. vallahi ne biliyim toplamamda zaman alıcak gibi gerçek hayat gerçekten zormuş (

  • #2
    sana katılıorum bn pc bağımlısı değilim gerçek hayatta yaşamaya çalışıyorum 3 yıldr psikolojik hastayım hayat qerçekten inanılmaz zor gelio herşey bomboş yaşamak istemediğim zamanlar oluo yıllardr aynı boşluğu yaşıorum tek dileğim inşallah atlatırız:happy:

    Yorum


    • #3
      Ya mantıklı olarak düşüneceksek eğer ben direk olay toplam 4 sene boyunca hayatımın tamamını bütün günümü bilgisayar başında geçirdim aklınıza negeliyorsa yaptım web'tasarm grafik t. tamir hack oyun müzik yapımı chat- sonunda sıkıldım yapıcak bişey bulamıyor bu zaman aşımında insanlar ile konuşmayı, gezmeyi, eğlenmeyi, yürümeyi tamamıyla unuttum açık konuşmak gerekirse düşünecek bir şeyimde kalmadı doğrusu diyolog yok sohbet yok hobi yok sadece pc fakat neyse bir gerektiği için tamamıyla sosyal bir ortamda çalışmaya başladım şehrin en ünlü geleni gide çok. daha insanlarla doğru düzgün konuşamazken birden zorunlu olarak her soruya cevap vermeye başladım tabiki ama sadece müşterile mesai arkadaşlarımın sürekli muhabbet etmesi herşeyi anlatması ilgimi çekti bende konuşmalıyım dedim insanları kendi kendime ve birden konuşmaya başladım biri yanıma gelince hemen bişiyler anlatmaya başlardım daha sonra kız arkadaş fln yaptık bitane baktım onlada biyere oturduğum zaman sus pus oluyor hep kavga hep kavga bunları buda beni çökeltti bu sefer aklıma ilk gelen şeyi söylemeye başladım insanlar ise benle dalga geçmeye laf sokmaya başladı hep gülerdim hep güler yüzlüydüm sonunda söylenen bu sözlere dayanamayıp işten ayrıldım bayağı bi işsiz kaldım kendimi değersiz sevilmeyen hatta akıl hastası olarak görmeye başladım başım çatlamaya başladı hergün aspirini 5'şer beşer atıyordum sonra iş bulmak gerekti bulamadım yine aynı yere girdim ama busefer daha sessizdim insanlardan çekiniyor hatta korkuyordum öyle böyle derken busefer ayrı biyere gönderdiler aynı çatı altında fakat burda tek çalışmak zorunda kaldım sürekli yanlızdım bir türlü insanlarla gidip muh. edemiyordum en sonunda kendimin çok aciz bir şey olduğu düşündüm ve doktora gittim ilaç falan derken 9 ay geçti şuan bıraktım ve berbat bir durumdayım kendimi tanımıyorum adeta arada geçmişi sorgulamaya çalışıyorum kendimi tanımak için yok abi düşünemiyorum gitmiyor beyin eskiye dünya hayat herşey boş geliyor sokaklarda boş boş geziyorum insanları tanıyamıyorum sadece aptal aptal suratlarına bakıyorum boş boş aklım hiçbirşeye takılmıyor eski bildiğim herşeyi hatırlamaya çalışıyorum ama aklıma gelmiyor. 2-gün önce ne yaptığımı hatırlıyamıyorum birisi sorduğu zaman aptal durumuna düşüyorum moralim çok bozuluyor arkadaşlar hayattmda' ya şuan çalışuıyorum kimisi 12 yaşındaki çocucuğn beynine sahipsin kimisi denyosun kimisi kamilsin kimisi gerizekalısn kabullen diyor ben bu değilim biliyorum ama yapcak bişey yok konuştuğum kelimeleri düşünmeden söylüyorum millete azına geleni söylüyor şuan haklılar nedir bu bütün bunları pc'nin yaptığnı düşünüyorum eğerki bilgisayr yerine hayata bağlansaydım bütün bunlar başıma gelmiycekti lanet olsun o bilgisayarı tanıdığım güne. kafam boş bir teneke adeta neyürümeyi ne bir iş yapmayı nede farklı birşeyi becerebiliyorum!
      Tanığım herkez evlenip barklandı hayatını kurdu ben Daha yüce ALLAH'ımın bana vermiş olduğu aklı kullanamıyorum ben intahar etmiyimde kim etsin! seneye üniversteye gidicem ama korkuyorum insanlardan
      Last edited by s3rhat; 03-08-2010, 10:35 PM.

      Yorum


      • #4
        Bak seneye üniversiteye gitmen senin için büyük avantajmış; yani ortam yeni insanlar... Daha kolay olabilir her şey.
        Sen çaba göstermişsin, farklı yollar denemişsin iletişim kurabilmek için. Bence pes etme. İntiharı da çıkar aklından arkadaşım ne intiharı bu? Yaşanacak çok güzel günler var
        Asla vazgeçme, bir kursa filan yazıl mesela. Oradakilerle iletişim kurmaya çalış; böyle ortamlarda sohbet-muhabbet daha kolay olur diye söylüyorum.
        Umarım her şey daha iyi olur senin için...
        Yillar sonra yapmadiklarinizdan duyacaginiz pismanlik yapip da pisman olduklarinizdan cok daha fazla olacaktir. Çünkü yapmadıklarınızın sonuçlarını hiçbir zaman bilemeyeceksiniz.

        Yorum

        İşleniyor...
        X