Merhaba arkadaşlar.Her zaman bende bir şeylerin farklı olduğunu biliyordum ve doktorum teşhisi koydu evet ben bir şizoidim.İlk duyduğumda ne olduğunu bilmiyordum sonra araştırdım ve doktor sanırım doğru adı koymuş.Yalnızlığıma çok önem veririm.İnsanlarla fazla vakit geçirmek hoşuma gitmez.Konuşurum,bir arada olurum ama tam anlamıyla kendimi o grupta hissetmem ait olmam bir türlü.En sevdiğim beni de gerçekten seven insanların arasında dahi görünmez bir bariyer koyarım ilişkilerime ama ben bundan bir rahatsızlık duymuyorum.Duygusal olarak soğuk bir yapım var ben de her insan gibi gülerim,ağlarım ama kopukluk var dışa yansıtmalarımda.İçimde çok derin dünya var ve arkadaşlara,insanlara çok ihtiyaç duymuyorum.Bıraksalar dünyada beni tek başıma mutlu mesut kendi halimde yaşayabilirim ve hiç ama hiç sıkılmam.Çocukluğumda ve gençliğimde hep dünyada bir gün tek kalsam neler yapardım diye hayallere dalardım ve bu hayaller beni çok mutlu ederdi.Çok arkadaşı olan insanları anlayamıyorum mesela neden tek başlarına yaşayamıyor insanlar neden diğer insanlara ve arkadaşlara ihtiyaç duyarlar mesela sinemeya,maça gidenler,dışarıda arkadaşlarıyla gezenler,cafelerde takılanlar ya da evlerine misafir davet edip tv izleyen,konuşan,yemek yiyen insanlar bunları tek başına yapmakla sizin aranızda ne fark var?Ben de bunları yapıyorum ama yalnız yapıyorum ve çok iyi geliyor yanımda en sevdiğim arkadaşım bile olsa yalnız eğlenmek gibi zevk vermiyor.Ok hep denir insan sosyal bir varlık ama insanın kendi başına yaşayıp mutlu olabileceği o kadar şey var ki.Bence kendi tek bir insan milyonlarca insana bedel hele ki günümüzdeki riyakar,yalancı,ikiyüzlü,kötü kalpli,çıkarını düşünen çok insan,kötü insan varken.Kalabalık ortamlarda çok sıkılıyorum ama sosyal fobim yok sadece yalnız olmanın muhteşem duygusunu yaşayamamak beni üzüyor.Mesela çok kalabalık ortamlarda muhteşem sunumlar yapan biriyim ama sanki orada sadece ben varım gibi hissediyorum diğer insanlar ha var ha yok beni ilgilendirmiyor açıkçası.Toplantılardan sonra çay molalarında benimle konuşmak istiyorlar ben ise kaçıyorum onlardan ne konuşacağım ki gereksiz şeyler yapılması gerekeni yaparım o kadar.Mesela öyle durumlarda genelde tuvalete gidip yalnız kalıyorum ya telefonla önemli bir şey yapıyormuşum gibi yapıyorum bir şekilde yalnız kalmam gerekiyor.Yalnız kalınca kendi güç geliyor insanların arasında gücüm tükeniyor.Şimdi arkadaşlar ben şizoidim ve halimden çok mutluyum ama bu bir kişilik bozukluğu olarak algılanıyor şimdi ben halimden mutlu olmama rağmen sizce hasta mıyım kişilik bozukluğum mu var?
Duyuru
Collapse
No announcement yet.
Şizoid
Collapse
X
-
çok teşekkür ederim tilki.yazını çok beğendim kesinlikle katılıyorum.ben hasta olmadığımı düşünüyordum ama ailem ve arkadaşlarım bir sorunun mu var neden bizimle fazla vakit geçirmiyorsun diye defalarca sorunca,hakkımda yabani,mağrur,kendini beğenmiş,insanlardan kaçan yorumlarını duyunca dedim acaba benim fark etmediğim bir sorunum hastalığım mı var.sonra doktora gittim o da bana şizoid olduğumu söyledi ve terapilere katılmam gerektiğini belirtti iyi de ben halimden memnunum dedim içimden sırf başka insanlar istiyor diye onlarla konuşmak,gezmek,tozmak ve beraber vakit geçirmek zorunda değilim ki.ben kendi başıma çok güzel çok da mutlu eğleniyorum zaten.isterlerse bana deli,yabani,ukala,kendini beğenmiş,insanlardan kaçan desinler hiç ama hiç umrumda değil.gençliğimden beri iskandinav ve kuzey avrupa ülkelerine gitmek istemiştim çünkü ordaki insanlar benim kadar olmalar bile belki yalnızlıklarına düşkünler,yalnızlar ve mutlular.hem benim yalnızlığı diğer insanlara göre aşırı çok sevmem hem de sanırım türk halkının sıcak insanlar olması konuşmayı insanlarla beraber fazla vakit geçirmeyi sevmeleri beni bu ülkede garipsenir yaptı neyse herkes kendi nasıl mutlu olduysa öyle yaşasın ben nasıl çok konuşan,çok arkadaşlarıyla gezen,muhabbet eden hatta otobüste,10 dakikalık sinema arasında ya da iş molalarında mutlaka yanına birilerini alıp öyle hareket eden ya da telefonla konuşan,mesajlaşan insanlara bağımlı kişilik demiyorsam onlar da bana yabani demesinler saygı duysunlar ve sorunun mu var demesinler yeter.
-
ben de şizoidim. hastalık olarak görmüyorum. yalnızlığı sevmek yalnızlığın derinliğini anlayabilmek neden hastalık olsun ki. en huzurlu ve mutlu anlarım sosyal ortamdan ayrılıp yalnız kaldığım anlar. aynı zamanda sosyal fobiğim. 30 yıldır yalnız yaşıyorum. ve bu bana güven veriyor..
Yorum
-
Kesinlikle hasta değilsin,hatta kralsın kendi kendine yetebilen insanlara ben hastayım asıl
Şaka bi yana bende severim yalnızlığı ve kendi kendime yetiyorum biçok durumda ihtiyaç duymuyorum kimseye,kalabalıkta bişey üretemessin çünkü kendini dinleymezsin sosyal olacaz diye 7/24 de kıçkıça gezmek zorunda değiliz ya...ne zaman kafanı dinliceksin ki o zaman...psikoloji dediğin olay sadece insanları etiketlemek içindir dünyanın en mutlu insanını götür doktora illaki bi yafta yapıştırmalıdır ona çünkü adamın işi o...o adam kendine güvensizse anksiyete der güvenliyse narsist der programlıysa takıntılı der programsızsa ağır depresyon der..der oglu der yanı...o zaman butun yapımcılar yazarlar bestekarlar bılımadamları da şizofren olsa gerek ayrıca onlar da yalnız cogu zaman
turp gibisin bi derdin yok yani hatta standart üstüsün rahat ol (;"Every man dies - Not every man really lives"
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: wind34 View Postşimdi ben halimden mutlu olmama rağmen sizce hasta mıyım kişilik bozukluğum mu var?
Sende kişilik bozukluğu var veya yok diyemeyiz, bizler doktor değiliz, aynı senin gibi düşünen hisseden biri de sana tanı koyamaz ama söylediklerinin bazıları oldukça etkileyici doğrusu. Akıllı ve zekisin, kendine bir dünya yaratmışsın ve mutlusun. Senin bu durumunun kimseye zararı yoksa mesele yok.Şuna inanmak lazımdır ki, Dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)
Yorum
-
bence insanları standarta bağlamaya çalışmak en büyük hatadır,nasıl mutluysa o şekilde mutludur bu kadar basit...bu mutluluğunda kimseye zarar vermiyorsa bir suç da yoktur dolayısıyla müdahaleye gerek ve hak da yoktur...bence herkes farklıdır zaten öncemli olan mutlu olmak zaten herkesin de aradığı o değil mi"Every man dies - Not every man really lives"
Yorum
-
şizoidin acayip bir koruma kalkanı vardır.Taş gibidir.şizoide bişey olmaz.
ama onu zorlayanlar yüzünden evsizlere katılır bazen.sokaktaki evsizlerin çoğu
şizoid olabilir bence.
oysa sakin sakin yaşayabilirlerdi toplum içinde.
ama rahat bırakmaz vicdansızlar.
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: Ada View Postbence insanlarla ilişkiye girip onların kompleksleri altında boğulmaktansa
insanların seni yalnız ve tuhaf olarak görmelerine katlanmak hiçbişeydir.Vızz gelir. boşver doktoru
Yorum
-
Orjinal yazı sahibi: wind34 View PostMerhaba arkadaşlar.Her zaman bende bir şeylerin farklı olduğunu biliyordum ve doktorum teşhisi koydu evet ben bir şizoidim.İlk duyduğumda ne olduğunu bilmiyordum sonra araştırdım ve doktor sanırım doğru adı koymuş.Yalnızlığıma çok önem veririm.İnsanlarla fazla vakit geçirmek hoşuma gitmez.Konuşurum,bir arada olurum ama tam anlamıyla kendimi o grupta hissetmem ait olmam bir türlü.En sevdiğim beni de gerçekten seven insanların arasında dahi görünmez bir bariyer koyarım ilişkilerime ama ben bundan bir rahatsızlık duymuyorum.Duygusal olarak soğuk bir yapım var ben de her insan gibi gülerim,ağlarım ama kopukluk var dışa yansıtmalarımda.İçimde çok derin dünya var ve arkadaşlara,insanlara çok ihtiyaç duymuyorum.Bıraksalar dünyada beni tek başıma mutlu mesut kendi halimde yaşayabilirim ve hiç ama hiç sıkılmam.Çocukluğumda ve gençliğimde hep dünyada bir gün tek kalsam neler yapardım diye hayallere dalardım ve bu hayaller beni çok mutlu ederdi.Çok arkadaşı olan insanları anlayamıyorum mesela neden tek başlarına yaşayamıyor insanlar neden diğer insanlara ve arkadaşlara ihtiyaç duyarlar mesela sinemeya,maça gidenler,dışarıda arkadaşlarıyla gezenler,cafelerde takılanlar ya da evlerine misafir davet edip tv izleyen,konuşan,yemek yiyen insanlar bunları tek başına yapmakla sizin aranızda ne fark var?Ben de bunları yapıyorum ama yalnız yapıyorum ve çok iyi geliyor yanımda en sevdiğim arkadaşım bile olsa yalnız eğlenmek gibi zevk vermiyor.Ok hep denir insan sosyal bir varlık ama insanın kendi başına yaşayıp mutlu olabileceği o kadar şey var ki.Bence kendi tek bir insan milyonlarca insana bedel hele ki günümüzdeki riyakar,yalancı,ikiyüzlü,kötü kalpli,çıkarını düşünen çok insan,kötü insan varken.Kalabalık ortamlarda çok sıkılıyorum ama sosyal fobim yok sadece yalnız olmanın muhteşem duygusunu yaşayamamak beni üzüyor.Mesela çok kalabalık ortamlarda muhteşem sunumlar yapan biriyim ama sanki orada sadece ben varım gibi hissediyorum diğer insanlar ha var ha yok beni ilgilendirmiyor açıkçası.Toplantılardan sonra çay molalarında benimle konuşmak istiyorlar ben ise kaçıyorum onlardan ne konuşacağım ki gereksiz şeyler yapılması gerekeni yaparım o kadar.Mesela öyle durumlarda genelde tuvalete gidip yalnız kalıyorum ya telefonla önemli bir şey yapıyormuşum gibi yapıyorum bir şekilde yalnız kalmam gerekiyor.Yalnız kalınca kendi güç geliyor insanların arasında gücüm tükeniyor.Şimdi arkadaşlar ben şizoidim ve halimden çok mutluyum ama bu bir kişilik bozukluğu olarak algılanıyor şimdi ben halimden mutlu olmama rağmen sizce hasta mıyım kişilik bozukluğum mu var?Hayat ne kadar garip değil mi?
Yorum
Yorum