yıllardır neredeyse çocukluğumdan beri takıntılıydım. son bir yıldır hayatım benim için çok çekilmez oldu.hep saçma sapan ilişkilerim oldu falan filan.iki senedir geceleri çığlıklar ve ağlayarak uyanıyorum.çoğunu hatırlamıyordum ama bazen birşeyler saldırıyor üzerime geliyorlar camdan atlamaya bile çalışmışlığım var onlardan kaçarken.neyse.. psikolog anksiyete dedi majör depresyon dedi. ilaç falan kar etmedi. sonra hocaya götürdüler cin var dedi okudu üfledi cevşen yazdı.bir ay kadar iyiydim gece çığlıklarım ağlamalarım kesildi halisünasyonlarım bana saldıran şeyler de.. fakat iki haftadır neredeyse her gece kafamın içinde birileri benle konuşmaya çalışıyor. hatta konuşuyor. cevap veriyor. korkma,senin iyiliğin için buradayım diyor vakti geldiğinde öğreneceksin diyor. en son bir gece bütün vücudum birden uyuştu kıpırdayamadım dakikalarca ne olduğunu anlayamadım o uyuşukluğu o hareketsizliği anlayamadım herhalde cin vücuduma girdi artık öleceğim dedim. ve gözlerim birden açıldı odadaki herşey çılgınca sarsılıyordu.savruluyordu yavaş yavaş hareketler azaldı ve ben yataktan çıktığımda kalbim patlamak üzereydi ellerim de zonkluyordu. o geceden sonra bir kez daha o şekilde olacaktım geçti. bazen de boğazımı sıkıyorlar birdenbire bu kendimdeyken otururken falan oluyor.
bu arada bu yıl çok kötü şeyler yaşadım çok istedim öleyim kurtulamayım amacım umudum hayallerim bitti tükendi. aşırı kilo kaybettim günlerce sokakta ağladım hırpalandım. korkunçtu herşey ve birden hayatım düzeldi yoluna girdi. ama yoluna girdikten sonra ben o sorunlarımı aştıktan sonra benimle birileri konuşmaya başladı eşyalar uçuşmaya başladı.
seslere karşı da tahammülüm sıfır. hiç bir sese tahammülüm yok saat, anahtar,kuruyemiş, tırnak sesi. klavye tuşu sesi. bir sese takılırsam eğer buna müsade etmiyorum ya kimsenin yanında duramıyorum ya da yanımdakileri uyarıyorum sürekli kavga çıkartıyorum gerekirse.
ya bu benim yaşadıklarım nedir ki
bu arada bu yıl çok kötü şeyler yaşadım çok istedim öleyim kurtulamayım amacım umudum hayallerim bitti tükendi. aşırı kilo kaybettim günlerce sokakta ağladım hırpalandım. korkunçtu herşey ve birden hayatım düzeldi yoluna girdi. ama yoluna girdikten sonra ben o sorunlarımı aştıktan sonra benimle birileri konuşmaya başladı eşyalar uçuşmaya başladı.
seslere karşı da tahammülüm sıfır. hiç bir sese tahammülüm yok saat, anahtar,kuruyemiş, tırnak sesi. klavye tuşu sesi. bir sese takılırsam eğer buna müsade etmiyorum ya kimsenin yanında duramıyorum ya da yanımdakileri uyarıyorum sürekli kavga çıkartıyorum gerekirse.
ya bu benim yaşadıklarım nedir ki
Yorum