Duyuru

Collapse
No announcement yet.

risperdali bıraksam

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • risperdali bıraksam

    selam arkadaşlar ben risperdali 4 mg kullanıyorum sorum şu, acaba ilacı kaç gün kullanmasam cinsel gücüm yerine gelir 3 gundur kullanmıyorum acaba bunu 5 gune cıkarsam cinsel gücüm yerine gelir mi saygılar

  • #2
    doktoruma danışmam gerekir ancak doktor ilaçları hiç aksatma diyecek. biliyorum çok tehlikeli bir oyun oynuyorum ancak inanın 6 senedir cinsel hayatım öldü en azından bikaç gün kullanmayayım zaten tekrar başlayacağım ilaç kullanmaya

    Yorum


    • #3
      ilaç kullansan bir dert kullanmasan bir dert

      Yorum


      • #4
        Yaklaşık 1 1 buçuk hafta sonra eski performansına döner ama ilaçlarını kullanman gerekiyorsa aksatma

        Yorum


        • #5
          aynen öyle tedavi başladığından beri ilaçları 1 hafta hariç hiç aksatmadım o 1 hafta sonunda da hastalığım nüksetti ve bir avuç dolusu ilaç kullanmaya başladım biliyorum yine aynı şey olacak tekrar hastalığım nüksedecek ancak inanın çok sabırlı bir insan olmama rağmen bıktım bu durumdan bundan yaklaşık 5 sene önce risperdali 2 mg kullanıyordum ancak ilaç düzenine oldukça dikkat etmeme rağmen şu anda risp 4mg+cipram kullanıyorum bana göre burada bir mantık hatası var inanın artık bu ilaç tedavisinin amacı ve doktorların tedavi stratejisi hakkında kafamda ciddi soru işaretleri oluştu hersey daha iyiye gitmesi gerekirken daha da kotuye gidiyor kendimi ovmeyi hiç sevmem ancak cok iyi bir üniversiteyi bitirdim öyle ki yeri geldi xanax larla akinetonlarla bir avuç dolusu ilaç kullanarak bitirdim ancak iş hayatı başladı sırf ilaçların yan etkilerinden dolayı başarılı olamadım öyleki yeni işe başlıyorum bir unutkanlık yapıyorum patron 2 güne bu adamdan hayır gelmez zaten iş yerinde obsesif davranışlar sergiliyor diye işten kovuyor en uzun sure calıştığım süre doktor tavsiyesine uymayarak ilacı düşük dozda kullandığım 1 seneydi sözlerim yanlış anlaşılmasın ilaçları düzenli kullanın hatta 2 gün sonra buraya eşşeklik ettim keşke ilacımı aksatmasaydım diye yazı yazacam büyük ihtimalle ama oyle bir durumdayım ki iki ucu b..lu değnek ilaç kullanıyorum diye calışamıyorum çalışamadığım için moralim bozuluyor ilaçlar aynı dozda kalıyor ailem koruyucu bir yapıya sahip değil daha öncede evden cok kez kovuldum bu sefer de bu şekilde giderse tekrar kovulacağım ve şimdi sahip cıkacak kimsem yok anlayacağınız biraz rus rulti oynuyorum ve bunun sonucunu da çok iyi bilyorum

          Yorum


          • #6
            tam olarak şikayetin nedir bende risperdal 4mg kullanıyorum ve bir etki yaptığını söylemek zor..

            Yorum


            • #7
              risperdal yerine başka bir atipik antipsikotik kullanırsan cinsel problem olmaz. ilacı bırakınca hastalığın nüksedecektir. ilaç alman zorunlu ama risperdal tek antipsikotik değil. başka bir antipsikotik denemelisin.

              Yorum


              • #8
                civen, ben de risperdal kullanıyordum ve maalesef belirttiğin yan etki vardı. Ancak daha sonra başka bir ilaca geçtim ve kilo alma dışında hiçbir yan etki görmedim. Ki aldığım kiloların hepsini ilacı kullanmaya başladıktan 1 sene sonra verdim. adını söyleyip reklam yapmak istemiyorum. herkeste de aynı etkiyi yapmayabilir. ancak omerer'in de dediği gibi bazı ilaçlar cinsel problem yapmayabiliyor

                Yorum


                • #9
                  bu tip ilaçların yan etkisi haliyle olacaktır fakat sağlıklı olmak adına ikatlanmak durumundayız bende risperdal kullanıyorum ve aynı şikayet bende de var lakin ilacı bırakıp hastalığımın nüklsetmesi hiç hoş olmaz ger.i bu aralar hep nüks halindeyim..

                  Yorum


                  • #10
                    Selamlar başlığa cevap yazmayalı uzun süre oldu merak edenler olabilir 4 ay ilaç kullanmadım başta iyiydi ancak 4 ay sonunda hastaneye düştüm ve bayağı bi karışık dönemdi ancak sunu soylemek istiyorum bu 4 ayda iş yerindekilerle uyumsuzluk olsa da işimde fazla bir aksaklık yaşamadım ve olayları ilaç kullanmıyanların gözünden gördüm meğer ne tasasız hayatları varmış ne yan etki dertleri var ne de hastanelik bir durumları onların yerinde olsak inanın biz başarının dibine koyardık benim burada suçladığım "normal insanlar" değil suçladığım tıp bilimi ve doktorlar onların ne güzel işleri varmış meğer hem hiçbir şeye çözüm bulamazlar hem de kendilerini Allah sanıp kasım kasım kasılırlar bir tek örümcek fobisine çözüm bulabileceklerse neden bu kadar okuyorlar neden bu kadar kasılıyorlar 7 senedir tedavi görüyorum ve hayatını idame ediyor diyebileceğim tek bir hasta tanımıyorum bildiğim her hasta limit şartlarda yaşıyor ha ilaç kullanmayın demiyorum daha kötü olmak istemiyorsanız kesinlikle kullanın yine soyleyeyim KESİNLİKLE KULLANIN ancak su doktorlara da kendinizi fazla ezdirmeyin 2 aydır hastanede sürekli zincire bağlandıysam 2 aydır 17 kez soka girdiysem bunun sorumlusu ilacı aksatmamdan dolayı ben değilim bunun sorumlusu -tekrarlıyorum- psikiyatri biliminin ve doktorların yetersizliği 7 seneden bahsediyorum bu sürede yeni doğan bir çocuk bırakın yürümeyi,konuşmayı öğrenmeyi okula başlıyor tamam içimde herseyin rayına gireceğine dair az da olsa bir ümit var hala var ancak kendimi burada -küçümsemek için soylemiyorum- zihinsel engelli bir çocuk gibi hissediyorum elim kolum bağlı beni tanıyanlar zeka seviyemin hiç de küçümsenmiyecek seviyede olduğunu, yetenekli biri olduğumu soyluyor ancak hayatta istediğim yerde değilim iyi bir üniversiteden mezun oldum ve bu kadar çaba bu kadar çalışma boşa gidiyor bilmiyorum site yöneticileri konuşmamı ağır bulup yazımı silebilir ancak artık isyan etmeyim de napayım su anda yasadığım sartlar limitin de limiti size soruyorum ilaç kullanmak dışın da napayım siz yol gösterin şimdi biri çıkacak hastalığın aslında fizyolojik etkenlerden dolayı hormonlarla ilgili yapacak birşey yok diyecek de o zaman napalım elimiz kolumuz bağlı bekleyelim mi ben bir çözüm bulamadım gelin birlikte bulalım

                    Yorum


                    • #11
                      Rahatsızlığın nedir?

                      Yorum


                      • #12
                        hasatalığım şizofreni

                        Yorum


                        • #13
                          Orjinal yazı sahibi: civen View Post
                          Selamlar başlığa cevap yazmayalı uzun süre oldu merak edenler olabilir 4 ay ilaç kullanmadım başta iyiydi ancak 4 ay sonunda hastaneye düştüm ve bayağı bi karışık dönemdi ancak sunu soylemek istiyorum bu 4 ayda iş yerindekilerle uyumsuzluk olsa da işimde fazla bir aksaklık yaşamadım ve olayları ilaç kullanmıyanların gözünden gördüm meğer ne tasasız hayatları varmış ne yan etki dertleri var ne de hastanelik bir durumları onların yerinde olsak inanın biz başarının dibine koyardık benim burada suçladığım "normal insanlar" değil suçladığım tıp bilimi ve doktorlar onların ne güzel işleri varmış meğer hem hiçbir şeye çözüm bulamazlar hem de kendilerini Allah sanıp kasım kasım kasılırlar bir tek örümcek fobisine çözüm bulabileceklerse neden bu kadar okuyorlar neden bu kadar kasılıyorlar 7 senedir tedavi görüyorum ve hayatını idame ediyor diyebileceğim tek bir hasta tanımıyorum bildiğim her hasta limit şartlarda yaşıyor ha ilaç kullanmayın demiyorum daha kötü olmak istemiyorsanız kesinlikle kullanın yine soyleyeyim KESİNLİKLE KULLANIN ancak su doktorlara da kendinizi fazla ezdirmeyin 2 aydır hastanede sürekli zincire bağlandıysam 2 aydır 17 kez soka girdiysem bunun sorumlusu ilacı aksatmamdan dolayı ben değilim bunun sorumlusu -tekrarlıyorum- psikiyatri biliminin ve doktorların yetersizliği 7 seneden bahsediyorum bu sürede yeni doğan bir çocuk bırakın yürümeyi,konuşmayı öğrenmeyi okula başlıyor tamam içimde herseyin rayına gireceğine dair az da olsa bir ümit var hala var ancak kendimi burada -küçümsemek için soylemiyorum- zihinsel engelli bir çocuk gibi hissediyorum elim kolum bağlı beni tanıyanlar zeka seviyemin hiç de küçümsenmiyecek seviyede olduğunu, yetenekli biri olduğumu soyluyor ancak hayatta istediğim yerde değilim iyi bir üniversiteden mezun oldum ve bu kadar çaba bu kadar çalışma boşa gidiyor bilmiyorum site yöneticileri konuşmamı ağır bulup yazımı silebilir ancak artık isyan etmeyim de napayım su anda yasadığım sartlar limitin de limiti size soruyorum ilaç kullanmak dışın da napayım siz yol gösterin şimdi biri çıkacak hastalığın aslında fizyolojik etkenlerden dolayı hormonlarla ilgili yapacak birşey yok diyecek de o zaman napalım elimiz kolumuz bağlı bekleyelim mi ben bir çözüm bulamadım gelin birlikte bulalım
                          Bence biraz sakinleşmelisin arkadaşım.Ciddi bir hastalığın var.zor olsa da kabul etmeli ve ilaçlarını bırakmamalısın.Demişsinki çözemeyeceklerse neden okuyorlar.Emin ol her geçen gün daha çok şey çözüyorlar.Eğer çözemeiyorlarsa doktor olmasınlar demek doktorluğu tanrılaştırmaktır.aAsıl onları tanrı yerine koyan sensin.Düşünki antibiyotikler bulunmadan önce de ağır yaralıları infeksiyondan kaybediyorduk.o yaralılar beni tedavi edemiyorsan neden doktor oldun mu diyorlardı.Doktor ne yapsın?ONlardan yapabileceklerinden daha fazlasını bekleyip tanrılaştıran hastaların ta kendisidir.Bunu bir bipoılar doktor olarak söylüyorum.
                          Bu hastalığı şöyle düşün zeki bir insansın,belden aşağın felç olsaydı ve doktorlar tedavi edemeseydiki hala yok tedavisi ne yapacaktın veya kanser olsaydın tedavisi yok ızdıraplı bir son bekliyor hepsini,yada aids olsaydın kıytırık bir boğaz enfeksiyonundan ölebilirdin.En azından hayattasın bazı zevklerden faydalanma şansın var.ilaçlar bazı şeyleri engelliyor biliyorum.risperdal ı ben de kullandım.Ama isyan edelim neye yarar ki.Biz arızalı üretimiz.Dua edelim nasyonal sosyaklist (hitler almanyası gibi)bir ülkede değiliz.Özürlü diye gaz odalarına giderdik .
                          Ben de çok isyan ediyorum " mesela bu sabah başıma gelen bir şeyi anlatayım .bir haftadır almam gereken bir ilacı doktor gözetiminde bıraktım.Arabamı parkedeceğim yere çok büyük saksılarını koymuş bir kadın.karda kaydım ve saksılara çarptım.Ben de çıkıp büyük bir hınçla saksıları insanların şaşkın bakışları arasında parçaladım.Dün ameliyat yaptığım yerin üzerine iyi gelir diye kolonya basan bir yaşlı amcaya hakaret ettim klinikten kovdum.Elimde değil.Elimde olsun diye de ilaçlarımı bırakmıyorum.Ve bir süredir kendimi öldürmeyi düşünüyorum.Bu düşünceleri istemiyorum ve ilaçlara sarılıyorum.çünkü günümüz teknolojisinde başka çarem yok.büyuk bir umutsuzluk içinde diabetin ve bipolarlığın tam tedavisini bekliyorum.Ama olmayacak galiba... neyse böyle işte sıkma canını...

                          Yorum


                          • #14
                            Orjinal yazı sahibi: civen View Post
                            hasatalığım şizofreni
                            Aynı dertten muzdaribiz bende rispredal 3 mg ı 1 sene boyunca kullandım ve 3 aydır abilify içiorum abilify bana hiç yaramadı risperdalli günlerimi arar oldum. Sana özel msj gönderecektim ama msj ayarların kapalı sanırım gönderemiyorum.

                            Yorum


                            • #15
                              Sevgili Motig, öncelikle güzel ve yararlı bir yazı yazmışsın teşekkürler ancak tekrarlıyorum: -ne kadar adım adım gelişme gösterse de- genel olarak, tıp bilimi hala yetersiz bir bilim dalı gibi geliyor bana tedavi sürecindeki amacın sadece hayatta kalmayı ya da biraz daha uzun yaşamayı esas aldığını düşünüyorum her doktora gidişimde iki daika konuşmadan sonra bir ilaç reçetesi alıyorum ancak bu ilaç reçetesinde doktor, günlük hayatı etkiliyor mu acaba işlerini yaparken zorlanacak mı diye düşünmüyor özellikle karşısında bir şizofreni hastası gördü mü tuvalete kendi gidebilecek hale gelsin yeter diye geçiriyor içinden şizofreni ailemdeki tek hastalık değil ben de annemi kanserden kaybettim yanında adım adım eriyişine şahit oldum ve tedavi sadece bir süre daha yaşayabilmesini sağladı ancak amaç bu olmamalı tamam, ben de tıp okusam ben de 2 dakikada çözüm bulamazdım ben de ancak klasik yöntemlerle tedaviyi devam ettirirdim her ne kadar bilgim sınırlı olsa da psikiyatrik rahatsızlıkların zor hastalıklar olduğuna inanıyorum ancak şu da bir gerçek ki uzun süredir evde iş görmez biri olarak oturuyorum ve tedavi süreci bunu değiştirmedi
                              Bu arada hocam, intiharı düşünüyorum diye yazmışsınız birbirimizin sorunlarını en iyi biz anlarız intihar da çözüm değil hem erken pes etmiş oluruz hem de sevdiklerimizi üzeriz her ne kadar çözümsüzlükten yakınsam da daha önce dediğim gibi, içimde hala bir ümit var yarının ne getireceği belli olmaz hiç olmadı düşmanlarımız mücadele görsün ve tekrar tekrar söylüyorum erken pes etmeyelim

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X