Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Sosyal Fobi-İlişkiler -Yardımlaşma

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Sosyal Fobi-İlişkiler -Yardımlaşma

    Arkadaslar bende bir sosyal fobiliyim.Aslında bunu kısmen yenmiş bulunuyorum.Artık gidip alışveriş veya insanlar beni izliyor imasına kapılmıyorum.Mükemmelliyetçi tavırlarımı artık bir kenera bıraktım.Artık bunun bilincindeyim.Hiçkimse mükemmel olamaz.Ben biraz sosyal fobimi nasıl yendiğimi anlatacağım.Ben bunu dersaneden bere çekiyorum.Yaşım 17.Oks'yide bu yüzden kaybetmiştim.Herneyse Bu fobiyi yenmenin tek yolu aslında gerçektende zor olan yoldan geçiyor.Ben sosyal fobiyi yenmek için bilinçsiz tavırlar sergiledim ve çeşitli hipnoz ve telkin tedavilerine başvurdum,ilaç tedavisindeyim ve kaygı derecenizi bir derece ilaçlarla indirgeyebilirsiniz.İnternetten bulabileceğiniz güvenilir telkinlerde bilinçaltınıza etki edip 5 veya 21 güne kadar etki gösterip bir iyileşme sağlayabiliyor.Bunlar tabiki yardımcı etmenler sizinde çaba göstermeniz ve hayatınıza çeşitli hedefler koymanız gerekiyor.Sosyal fobinin bir kötü tarafıda obsesif ve major depresif bozukluklarında araya girip insanı karamsar bir hayata sokması.Bu karamsar hayattada içinizde bir boşluk hissi oluşup hayatınızda hedefinizin yok olmasını sağlıyor.İnsanı hayvandan ayıran en önemli özellik insanın geleceğe dair hedefler belirlemesidir.Yani size şunu söyliyeyim.İnsanın hayatında kendine yapabileceği en büyük kötülük hayatına bir hedef koymamasıdır.Artık şükür ki kendime bir hedef koyabiliyorum.Ama tabiki aramızda arkadaşlar varki durumları çok kötü benden küçükler ve büyüklerde vardır eminim.Size bir öneri kesinlikle kendiniz olmanız gerekiyor bir başkasına benzemeniz veya bir başkasıyla beraber olmak için kendinizi zorlamayın.Ben tanışmayın demiyorum yalnızca bir başkasıyla tanışmak için kendi kişiliğinizi değerlerinizi onun değerleriyle bir tutmayın.Her ilişkide dengeyi tutmaya çalışacak kişi siz değilsiniz.Tabiki bu yazdıklarım sosyal fobisi orta ve yüksek derecede olanlara bir fayda sağlamayacak.Ama şöyle bir önerim daha var sizlerle tanışmak görüşmek fikirlerimizi paylaşmak bence bu noktada çok önemli onun için bir msn grubu açmayı planlıyorum.Bu msn grubuna tüm sfli arkadaşları sadece sfli olmasıda şart değil bize yardımcı olabilecek herkesi bekliyorum.Size bir kaç sosyal fobi alanında kitap vb. programlarda önericem diğer yazılarımda sağlıcakla kalın

  • #2
    geçmiş olsun ,kısmen de iyileşmiş olduğun için bravo..ideal konusunda hem fikiriz.gençlerin en büyük sorunu bu.ne olacaksın çocuğum?: hiççç ..bilmemm ..amaçsız gayesiz ,başıboşlar..varılacak bir hedef olmayınca ,haliyle onlarda ortalıkta dolanıyorlar.bu konuda yine aile temel unsur, sonrası çocuğa kalıyor.

    Yorum


    • #3
      Size ayrıca sosyal fobinin çıkış sebeplerinide yazmak istiyorum.Bir yaşayanın bunları yazması bence çok önemli.Bu sosyal fobi küçüklük yaşlarından başlıyor.Ailenizin sosyal statüsü ve ekonomik durumu sizede dolayısıyla özgüveninze yansıyor.Eğer budurumlarda bir sorun yoksa aşırı fazla korunuyorda olabilirsiniz.Eğer gözlerinizi kapattığınızda küçükken çok alıngan ve anneye bağımlı bir hayatı hatırlıyorsanız bu sizin için ileride özellikle benim yaş dönemimde ergenlikte başınıza dert açabilmekte.Okulda veya dersanede dışarı çıkarken, gözleri sizin üzerinde gibi görüyorsanız bu sosyal fobili olduğunuzun kanıtıdır.Bu hastalığın en önemli özelliği kendini kabul ettirmesi ve hayatını daha iyi yerlere çekebilecekken o düzeyde yaşamaya mahkummus gibi hissetme hissi.Sosyal fobinin diğer bir belirtisi yüz kızarması , ellerin ve kolların aşırı haraket etmesi göz içine bakamama vs.Bu hastalığın oluşmasında diğer bir etmen ailenin yaşam tarzı.Eğer otoriter bir aileniz varsa ki benim ailemde böyleydi ve biraz alıngansanız okul ev arası gidip geliyorsanız sosyal fobili olup çıkıyorsunuz.Hayatınızda bir boşluk oluşuyor ve okul iş hayatınızın artık önemli bir bölümünü oluşturuyor.Bu nevrotik normallik kişiyi çeşitli hastalıklara tabii tutuyor ya bizim gibi sosyal fobi oluyorsunuz yada aşk acısı çekiyorsunuz.Çünkü gündeminizde başka bir şey olmuyor Bunun çıkış sebebi siz değilsiniz bunu demek istiyorum bir yandan hayat tarzı hayata bakış açınız ve hayatın olanakları bu hastalığın çıkış sebebi sohbet etmek isteyen yazabilir her daim burdayım sağlıcakla

      Yorum


      • #4
        evet panik türk aile yapınında temel sorunlardan birisi bu bence.Neden dersen küçükken söz hakkı verilmiyor tv'ye bağlanan hayatlar susturulan çocuk büyüyünce böyle hayata okul ev tarzı devam ediyor.
        Last edited by bluee; 10-02-2011, 12:24 PM.

        Yorum


        • #5
          Sizlere önerim birkaç uğraş alanı bulmanız ve tv - bilgisayardan uzak durmanız.Çünkü asosyalleşiyorsunuz ve hayatınız tv içine endeksleniyor.Sosyallik ihtiyacı duymuyorsunuz, sosyal becerinizi geliştiremiyorsunuz (ki benim gibi hala sorunlarım var atlatabilmiş değilim) ve sonundada sosyal becerinizi geliştiremedikçe sosyal alanlarda ne yapacağınızı şaşırıyorsunuz sosyal alanlardan kaçıp eve kapanmaya ve depresyona girmeye başlıyorsunuz.Sosyal beceriyi geliştirebilmek için bol bol kitap okumanızı öneriyorum.Sevdiğiniz ve ilişkileri geliştirme amacında kişisel gelişim kitapları olabilir ama tabi ki bir sihirli değnek gelip tıp diye değişmeyeceksiniz.Ama bazı kişisel gelişim kitapları insanları sanki aynı şeyi istiyormuş gibi koyun sürüsünede çevirebiliyor.Özellikle 7 günde başarılı olun vs bu tür zaman kısıtlamalı ve kendinden çok şey vaad eden kitaplar sadece para tuzağı gibi geliyor bana ama tabi ki sizin seçiminiz.Çünkü herkes zengin olup bir villa sahibi olacak değil.Mesela ben gitar kursuna katıldım sosyal fobimden biraz daha uzaklaşabilmek için ve burayada tecrubelerimi yazıyorum ve içimde güzel bir rahatlama oluşuyor.Bu sosyal fobi her nederseniz deyin full kitap okuyarak veya ilaç içerek geçmez yavaş yavaş sosyal becerinizi geliştirmeniz lazımç

          Yorum


          • #6
            bizim yorumları okumuyor sanırım ,sürekli yazıyor kafasına göre:21:

            Yorum


            • #7
              ahah çenem düştü ya aklıma bişiler gelıo yazıorm o arada siz yazıyosnz

              Yorum


              • #8
                Orjinal yazı sahibi: bluee View Post
                ahah çenem düştü ya aklıma bişiler gelıo yazıorm o arada siz yazıyosnz
                farkettim..:tinysmile_fatgrin_t

                Yorum


                • #9
                  bu yaşlarda kişi daha çok ne istediğini bilemez hallerde bocalamalar yaşar ve çıkmazlar içerisinde sıkışıp kalır tam benliğinin oluştuğu, oturduğu yaşlardır. birçok ergen oldukçada zor atlatır bu dönemi. 17 yaşındaymışsın ;bu yaştaki farkındalığını, sorunlarını çözmedeki gayretini takdir ettim. olayı çözmüşsün başarılarının devamını dilerim.:41:
                  Last edited by hira_01; 10-02-2011, 03:13 PM.

                  Yorum


                  • #10
                    Sevgili bluee çok iyi anlatmışsın olayı ben de bu hastalıktan muzdaripim maalesef sürekli izleniyormuş hissine kapılıyorum.

                    Yorum


                    • #11
                      Öncellikle sorunu atlatmana sevindim.Sf li dostlarımız icinde birseyler yapmak istemen cok güzel.Hele 17 yaşındaki biri icin harika bir erdem.Takdir ettim:113: Bu konuda herhangi bir calısma yapmak istiyorsan yardımcı olmak isterim.Ulasabilirsin özelden...
                      Çılgın,hayat dolu ve hırçın SARIyla;Asil,olgun ve durgun KIRMIZInın dostluğu:

                      ''GALATASARAY''

                      Yorum


                      • #12
                        bu söylediğin kişiden kaynaklanıyor olabilir mi.yani bişey yaparken ilk başta sen anormal olduğunu düşündüğün için öyle sanılıyo olabilir mi?bu bana da çok oluyo belke inanarak yapmadğımız icindir,başkaları ne der düşüncesi hep kafamızda olduğu için...
                        'hayatını bir vehme kurban etti.'

                        Yorum


                        • #13
                          merhaba arkadaşlar; 40 yaşında evli bir bayanım 2 oğlum var.ikisindede okulun ilk yıllarından itibaren toplumdan korkma,ikili ilişkilerden kaçınma,sosyal aktivitelere katılmama gibi sorunlar başladı.gitmediğimiz doktor ve hoca kalmadı ama tam bir netice alamadık.almanyada ikamet eden kardeşim vasıtası ile vipmes denen özel bir klube üye oldum ve çocuklarımın durumunu anlattım.son iki sene içerisinde iki oğlumdada gözle görülür derecede pozitif gelişmeler oldu.kendilerine olan güvenleri %80 kazandılar diyebilirim.psikolojik ve tam bir sosyal destekle bağlantılı bir kurmaca içerisinde aktiviteleri arttırıyorlar.denemenizi tavsiye ederim.ama tamamen görüştüğünüz kişiye açık olun ve kendinizi saklamayın

                          Yorum

                          İşleniyor...
                          X