Tweet
Merhaba ben sizlere kendimle ilgili bir sorunumu anlatıcam.
Ben 24 yaşında birisiyim. Benim sorunum karsı cinse karsı yani kızlarla çıkma konusunda hep korkularımın olmasıydı zaten buyuzden bugune kadar çıktıgım bir kız olmadı . bu korkularım hala devam ediyor. (beklide kendime guvenmiyorumdur kimbilir)
Mesela ben lise 1 deyken aynı sınıftan bir kız vadı benden hoşlandıgını soyluyordu ama ben herkes bana bakıyor gibi geldiği için kızlara konusmaya çekinirdim. Gbaşka korularımda vardı mesela bir kız yuzunden hep başım belaya giricek gibi geliyordu . birkaç sever öylede oldu .
Bir gun sınıfın ortasında ve yine aynı sınıftan olan bir cocuk (bu genç genelde arkası kuvvetli olan tiplerden bilirsiniz işte.) bana tokat attı bende bişey diyemedim korkak birisiydim kabul. Sınıftaki kızlardan bazıları hatta bu yüzden ban “soğan erkeği” demeye başladılar bende hoşlanan o kız dahil bu olay beni gerçekten çok rencide etmişti ama derslerimden başka önemli bir şey yok diye teselli ediyordum kendimi gerçi hoş derslerimde kotu gitmeye basladı başarı grafiğim düştü.
Neyse geldik Lise 2 ye yine benzer olaylar odlu tabi. Mesela yine aynı sınıftan hoşlandıgım bir kız vardı, ama kendime çıkma konusunda güvenmediğim bu kızada açılamadım . bir gun bu kız geldi benle çıkarmısın dedi bende dedimki derslerim kötü gidiyor şuan biriyle çıkamam gibi bişey söyledim. O zamanlar düşündüğüm şey biriyle çıkarsam zaten ailem fakir oldugu için fazla harçlık almıyordum ve cafe ye bile gitmemiştim hayatımda o kızla çıksam onu nereye götürürcektim nasıl olsa 3-4 gün sonra benden sıkılıcaktı .
Bu olmasa bile onunla çıkıyorum diye birileri gene beni rahat bırakmıycaktı belki kızın yanında onlara bişey diyemedigim için korkak diycekti yine recncide olucaktım. İşte bunlardan korktum .
Geçen gün facebook ta tesadüfen lise 2 deki o kızın profiline rastladım fotoraflarıda vardı evlenmiş hatta çocukları bile olmuştu. Şöyle bir şey hissettim. Yaşıtlarım evlenmiş hatta cocukları bile olmus oysa benim daha dogru durust bir işim bile yoktu. Kendimi çok degersiz hissettim çok acı duydum .
Evet hikayemi anlattım sizlere sizce ben hastamıyım nasıl değişebilirim kendimi bazı şeyleri yaşamak içni çok geç kalmış hissediyorum.
Ben 24 yaşında birisiyim. Benim sorunum karsı cinse karsı yani kızlarla çıkma konusunda hep korkularımın olmasıydı zaten buyuzden bugune kadar çıktıgım bir kız olmadı . bu korkularım hala devam ediyor. (beklide kendime guvenmiyorumdur kimbilir)
Mesela ben lise 1 deyken aynı sınıftan bir kız vadı benden hoşlandıgını soyluyordu ama ben herkes bana bakıyor gibi geldiği için kızlara konusmaya çekinirdim. Gbaşka korularımda vardı mesela bir kız yuzunden hep başım belaya giricek gibi geliyordu . birkaç sever öylede oldu .
Bir gun sınıfın ortasında ve yine aynı sınıftan olan bir cocuk (bu genç genelde arkası kuvvetli olan tiplerden bilirsiniz işte.) bana tokat attı bende bişey diyemedim korkak birisiydim kabul. Sınıftaki kızlardan bazıları hatta bu yüzden ban “soğan erkeği” demeye başladılar bende hoşlanan o kız dahil bu olay beni gerçekten çok rencide etmişti ama derslerimden başka önemli bir şey yok diye teselli ediyordum kendimi gerçi hoş derslerimde kotu gitmeye basladı başarı grafiğim düştü.
Neyse geldik Lise 2 ye yine benzer olaylar odlu tabi. Mesela yine aynı sınıftan hoşlandıgım bir kız vardı, ama kendime çıkma konusunda güvenmediğim bu kızada açılamadım . bir gun bu kız geldi benle çıkarmısın dedi bende dedimki derslerim kötü gidiyor şuan biriyle çıkamam gibi bişey söyledim. O zamanlar düşündüğüm şey biriyle çıkarsam zaten ailem fakir oldugu için fazla harçlık almıyordum ve cafe ye bile gitmemiştim hayatımda o kızla çıksam onu nereye götürürcektim nasıl olsa 3-4 gün sonra benden sıkılıcaktı .
Bu olmasa bile onunla çıkıyorum diye birileri gene beni rahat bırakmıycaktı belki kızın yanında onlara bişey diyemedigim için korkak diycekti yine recncide olucaktım. İşte bunlardan korktum .
Geçen gün facebook ta tesadüfen lise 2 deki o kızın profiline rastladım fotoraflarıda vardı evlenmiş hatta çocukları bile olmuştu. Şöyle bir şey hissettim. Yaşıtlarım evlenmiş hatta cocukları bile olmus oysa benim daha dogru durust bir işim bile yoktu. Kendimi çok degersiz hissettim çok acı duydum .
Evet hikayemi anlattım sizlere sizce ben hastamıyım nasıl değişebilirim kendimi bazı şeyleri yaşamak içni çok geç kalmış hissediyorum.
Yorum