OKB'nin bitmesi?

[Sleeper]

Arkadaşlar ben bıktım. Eminim hepiniz bıktınız artık. Basit bir apandis ameliyatı gibi söküp çıkaramazlar mı? Tamam kanser hastaları da çok fazla acı çekiyor.Peki ya biz??? Bizim yaşanmamış hayatlarımız ne olucak?
Arkadaşlar insanoğlunun yapamayacağı şey yoktur. Yıllar önce imkansız ötesi görülen şeyler bu gün gerçekleşmektedir.
Tabi ki bulacaklar çözümünü,ama ne zaman? Biz yaşarken mi? Taaa ölünce okb nin bitmesini istemiyorum.Ben artık bir gün daha takıntılı bir insan gözüyle hayata başlamak istemiyorum.
Arkadaşlar eğer bir kere ilaç içince geçseydi takıntı ,ilaç firmaları size yıllar boyu ilacı nasıl satacaklardı?
Aynen kanserdeki gibi milyarlık ilaçları ve mide bulandıran milyarlık tedavi şekillerini neden bırakıp da 1-2 liraya tedavi etsinler hastaları?
Söylediklerime inanmayabilirsiniz,çocukça bulabilirsiniz ama ben başka tedavi yöntemleri var da bize söylemiyorlar demiyorum sadece başka yöntemler için uğraşmadıklarını düşünüyorum..ÇÜNKÜ ONLARIN MUTLU TAKINTIYI ÇEKEN BİZİZ.Kanser olan da biziz. (Bu arada bahsettiğim kişiler doktorlar değildir.Onlar sadece onlara okutulan şeyden sorumludurlar.)

[revnaknuma]

ilaç aldığın sürece okb geçer. ilacı kesince yeniden başlar. tek çare ilaçtır. başka tedavi yoktur.
kanser öldürür. okb öldürmez.

[maviyesil]

Ümitsiz olma kardeş , bir ara iyiydin nedense böyle yazmışsın. Okb de iyileşme meselesinde ben de biraz yazayım. Salt ilaçlarla iyileşme olacağını sanmıyorum. Fakat ilaçlar gereklidir ve esas tedavi olan ruhsal sağaltım ( yahut terapi ) için de zemin hazırlar. Burada iyileşme nedir, ne değildir meselesi de var. Eğer iyileşme derken okb öncesi ruh haline tamamen geri dönmeyi kasdediyorsak bu genelde sık görülmez. Fakat okb yi denetim altına alıp asgari sınırlara çekerek; günlük hayatımıza engel olmayacak, bizi rahatsız etmeyecek bir seviyeye geriletmek daha mantıklı bir beklenti olacaktır ve benim iyileşmeden anladığım da budur. Zaten mükemmel bir iyileşmeyi kimse bekleyemez, hangimiz mükemmeliz ki ?

Sıkça düştüğümüz bir yanlış da okb ile savaşmaya kalkışmaktır. Mücadele etmeye, akıldan çıkarmaya çalıştıkça okb daha da köklenir. Bence, buradaki en önemli mesele okb ile ilgilenmemeyi, uğraşmamayı temel bir prensip gibi benimsemektir. Sağlıklı bir insanda da bu böyledir . Zihne bir takım düşünceler gelebilir ama normal bir insan bunlarla ilgilenmez, kısa zamanda da unutur gider. Son zamanlarda özellikle de bunu inceledim. Okb liler olarak bu şekilde hareket edebilirsek normale çok yakın hatta normal seviyede zihin faaliyetlerine dönüş yapabilir ve hayattan zevk alabilir hale geliriz. Bu yazdıklarım çok saçma gelebilir ama okb tedavisinde zaten hedeflenen şey , insanın kendi zihnine hakim olmayı öğrenmesidir. İlk başta zorlayıcıdır ama zamanla alışkanlık haline gelir ve umursamamayı öğrenirsiniz.

[enerji528]

Merhaba hcancık, bu videoyu izle bakalım neler diyorlar belki faydası olabilir.
http://www.doktorsitesi.com/video/11...ulabilir-miyim

[maviyesil]

Takıntı konusunda Uzman Oğuz Tan da şöyle demiş

"Takıntı canavar gibidir siz bir düşünceyi kafanızdan atmaya çalıştıkça o daha da şiddetlenerek geri gelir siz kovmaya çalıştıkça o gelir. O nedenle takıntıyı kafanızdan kovmayın. Ve takıntınız geldiğinde kendi kendinize 'bırak gelsin' deyin takıntı o an sizi kavuruyor olsa bile oturup onu düşünmek yerine o yokmuş gibi davranın yani onu kaale almayın. Hatta takıntınız aklınıza gelmediğinde siz takıntıyı çağarın 'gel' deyin 'ben senden rahatsız olmuyorum' 'gelirsen gel'. Çünkü takıntılı beyinde mekanizma böyle çalışır; siz o düşünceden rahatsız olduğunuz için o takıntıdır siz rahatsız olmazsanız o takıntı olmaz o nedenle sanki ondan rahatsız değilmiş gibi davranmanız gerekmektedir. Sihirli cümle bu 'bırak gelsin' "...
İlk başlarda bunu yapmak hiç de kolay olmayacaktır ama deneyin yapabileceğinizi göreceksiniz.

[Sleeper]

teşekkürler cevaplarınız için. Evet takıntıyı yenmiştim iyi hatırlamışsın meviyeşil kardeş.Mutluydum ama kolumu kırınca yataklara düşünce tekrardan başladı boşlukta kalmaktan... Son beş senede bir sene mutlu yaşadım ve o senede baya iyiydim (günde iki tane ilaç kullanıyordum) .Sonra tabiki düşürünce dozu ve öss araya girince maffoldum...... Neyse benim hayat hikayemi ne yapıcaksınız?

Oğuz Tan 'ın anlattıklarına katılıyorum.Fakat çok nadir uygulayabiliyorum. Çünkü takıntılar izin vermiolarlar.Yokmuş gibi davranmak yada boşvermek tarzışeyleri mutluyken yapabiliorum.Ya da takıntıyı çağırmak tarzı şeylerii....

Şimdi ilacı tamamen bıraktım ve ne yapacağımı bilmiyorum işinen başında gibiyim.Hiç yol kat etmemiş gibi hissediyorum. Eğer takıntıyı yenmiş,ilaçları bırakmasına rağmen mutlu ve sadece insanlara yardım etmek için burda olanınız varsa ,yardımlarını esirgemesin.

[eflin]

ben kendimi eski okb li olarak tanımlıyorum şükür takıntılarımı düşünmüyorum ilaçları bıraktım inşallah bir dahada o günlere dönmem bu durumu atlatmak kolay değil ilk önce istemek diyorum herzaman manevi yönden de çok istedim ALLAH sabır verdi yardım etti
düşünün onca sorunu olan insan bahsetmişsiniz kanser olan vs
dünyada insanlar nelerle uğraşırken bizler neler ile uğraşıyoruz? takıntı haline getiriyoruz takıntının her türünü yaşıyoruz okb li insan normal insanlara göre daha hassas kafasına herşeyi takan ve sonrasında ondan kurtulmak için yineleyici hareketlere kendini esir eden insanlarız
bir ömür boyu kendimi ilaçlara mahkum etmek istemiyorum o zaman zamanı akışına bırakın rahatsız edici ortamlardan uzak durun size takıntılarınızı aklınıza getiren...
ilaçsız yaşanıyor merak etmeyin
başka insanlara yardım edebiliyorsanız yardım edin mutlu olacaksınız
günden güne kendinizi iyi hissedeceksiniz,sıkıntılarınız olunca bir not defterine not edin tarihi günü neler oldu gibi
mutlu olduğunuz şeyleride not edin sıkılınca o notları okuyun kendinizi iyi hissedersiniz
ben şükrediyorum her zaman bana dayanma gücü verdiği için çünkü bana ihtiyacı olan bir çocuğum bir ailem var ALLAH izin verdiği müddetçe onların yanında olacağım ilaçlar olmadan