sohbet edememe

[asad1213]

merhaba arkadaşlar

ben 18 yaşında bir gencim. daha önce özgüvenle ilgili sıkıntılar yaşamıştım, çekingenlik ve içine kapanıklık sorunlarım vardı, bunları biraz aştım diyelim en azından kafamda bitirdim.

eksikliklerimi düzeltmeye çalışıyorum, bazılarına önem vermiyorum vb. ama bu sorunu aşamıyorum.

günlük sohbet edemiyorum, merhaba nasılsın devamı yok, insanlarla konuşamıyorum, yok mudur bunun bir çaresi.

zekanın çeşitleri var biliyorum. bende sayısal zeka var, sosyal zeka 0 bunu farkındayım. ama muhabbet kurmayı, sohbet etmeyi sonradan öğrenemez miyim. ağzın laf yapmasının yetenek olduğunu biliyorum ama yok mu yapabileceğim bir şeyler, kendimi geliştiremez miyim, bu eksikliğimi gidermek için ne yapmalıyım.

internet üzerinden tanımadığım insanlarla konuşurken bile sohbet kuramıyorum.

bende ne eksiklikler olduğunu, yapmam gerekenleri açık dille ifade ederseniz sevinirim. aman kırmayım, üzmeyim demeyin açık yüreklilikle söyleyin, zaten ben eksikliklerimin farkına varıp onları düzeltmeye çalışıyorum, yüzüme çarpın eksikliğimi ki daha çok düzeltebileyim

[bazen13]

Doktora git ve ilaç al. Düzelir.

[asad1213]

Doktora git ve ilaç al. Düzelir.

neden ilaç alayım ki ne için?

fiziksel bir sorunum yok, yüz kızarıklığı, terleme gibi?

ilaç alınca aklıma konuşacak konu mu gelecek?

[mavi deniz]

konuşamamak sende o kunuda bilgin olmadığı içinmi yoksa çekinmekmi

[shondes]

Özgüven düşüklüğünden kaynaklı olabilir bence, sfde olbilir, yinede uzmna agözük bnce.. Terapi işe yaraıyabilr..

[commandos]

konusmak için aklına ne geliyosa onu söyliceksin

sacma olur diye korkmana gerek yok, genelde çok konusanlar zaten sacma sapan seyler anlatırlar

[asad1213]

konuşamamak sende o kunuda bilgin olmadığı içinmi yoksa çekinmekmi

bilgiden kaynaklı değil, sanırım çekinceden.

sosyal tecrübesizliik de olabilir.

[Lonely Mountain]

çekinmenin nedeni nedir?

[asalsayı]

sohbet edemiyorsan sohbet etme sorun kalmaz.

[Lonely Mountain]

özgüven kazanmalısın
peki insanlarla konuşurken bir tedirginlik bir kaygı mı yaşıyorsun?
yoksa ne konuşacağını? nasıl konuşacağını? nasıl davranıcağınımı bilmiyorsun?

[yalnizzadam]

eskiden bende çok takıntı ederdim sohbet edemiyor olmayı. her insana cevap vermek zorunda hissederdim kendimi. sonra aslında sohbet etmekten çokta hoşlanmayan bir insan olduğumu farkettim zamanla. ilgimi çekmiyor işte sosyal hayat; kimin ne yaptığı, karşımdakinin anlattıkları, filan. ilgimi çekmeyince cevapta vermek istemiyorum ve sıkılıyorum başka bir insanın yanında bulunmaktan ve onunla sohbet etmekten. şimdi o kadar dert etmiyorum, sohbet edememeyi. sevdiğim zevk aldığım şeylere yönelmek daha mantıklı. bazı şeyleri kabullenince rahatlıyor insan...

[mavi deniz]

bu sorun bendede vardı ama yendim burda asıl sorun konuya dahil olmak ve konuşmak istiyoruz ama nerde ne zaman konuşucağını bilmiyoruz ben konuşurken zamanlamaya bakarım bu denedim ve yendim şimdi insanlarla rahat bir şekilde konuşabiliyorum

[asad1213]

çekinmenin nedeni nedir?

bilmiyorum, ben konuşacak konu üretemiyorum, yai geyik muhabbeti bile yapamıyorum sorun burda.

sohbet edemiyorsan sohbet etme sorun kalmaz.

çok komiksin

[pisykhe]

Dedikleri özgüven kazanma çabasına ek olarak; bence bu özelliğini gerekli birikimi kazanıp az ve öz konuşarak avantaja da dönüştürebilirsin.
Zaten çoğu insan çok konuşan insanları sevmez çok konuşanlardan sessizlere göre daha çok şikayet ediliyor.

Dikkatini çeken konularda kitaplar okursan konuşacak,başkalarının da dikkatini çekecek konular bulabilirsin ve sohbet esnasında bir şeyler gelir aklına ve saçmalama ihtimalini unutursun..
İnsan davranışlarını anlatan kitaplar okuyup insanları tanımaya çalışabilirsin mesela.
Konuşmadan önce insanları dinlemeyi dene bence bütün insanların en çok istediği şey kendini ifade edebilmek,ciddiye alınmaktır.Onları yadırgamadan dinlediğinde kendilerini yanında rahat hissedecekler ve senin sustuğun hikayeleri de merak edeceklerdir..

Ama ilk zamanlar yanında seni olduğu gibi kabul eden insanlarla konuşmalısın bence,ciddiye alındığını ve değerli olduğunu hissettirecek kafa dengi insanlarla..
Annenle başla.. dünyada seni senden bile daha az yadırgayacak tek insan annedir..Aklına gelen bir takım konularda annenin bakış açısını sor,ayrıca her annenin sadece çocuğuna sakladığı hikayeler vardır...

Bir de ben mesela en çok yaşlılarla sohbet ederken rahat hissederim çünkü hiç bir hatana şaşırmaz,yadırgamaz,hatta sevimli bile bulabilirler ve olgunlukla karşılarlar ve hiç ummadığın hikayeleriyle karşılaşabilirsin..Hazineler harabelerde saklı olurmuş..
Babaannem mesela torunlarına karşı tutucudur ama bütün gençlik yaramazlıklarını dayanamaz bana anlatır (:
Sana yakın oldugunu hissettiğin insanları seç... bi jestten bi mimikten ayırt edersin onları..

Bu kişilerle hecelemeye başladığını düşün.Daha sonra da daha sıkıcı ortamlarla karşılaştığında kendini ifade etmen için bu egzersiz tarzı bir şey olabilir..

[asad1213]

özgüven kazanmalısın
peki insanlarla konuşurken bir tedirginlik bir kaygı mı yaşıyorsun?
yoksa ne konuşacağını? nasıl konuşacağını? nasıl davranıcağınımı bilmiyorsun?

ikisi de var. yani ne konuşacağımı, nasıl konuşacağımı bilmediğim için tedirginilk de yaşıyorum.

eskiden bende çok takıntı ederdim sohbet edemiyor olmayı. her insana cevap vermek zorunda hissederdim kendimi. sonra aslında sohbet etmekten çokta hoşlanmayan bir insan olduğumu farkettim zamanla. ilgimi çekmiyor işte sosyal hayat; kimin ne yaptığı, karşımdakinin anlattıkları, filan. ilgimi çekmeyince cevapta vermek istemiyorum ve sıkılıyorum başka bir insanın yanında bulunmaktan ve onunla sohbet etmekten. şimdi o kadar dert etmiyorum, sohbet edememeyi. sevdiğim zevk aldığım şeylere yönelmek daha mantıklı. bazı şeyleri kabullenince rahatlıyor insan...

böyle de çok daralıyor insan, dört duvar arasında yaşıyorum, annem,babam dışında kimse yok, onlarla da fazla muhabbetim yok, boşluk hissinden patlayacak kıvama geliyorsun.

Dedikleri özgüven kazanma çabasına ek olarak; bence bu özelliğini gerekli birikimi kazanıp az ve öz konuşarak avantaja da dönüştürebilirsin.
Zaten çoğu insan çok konuşan insanları sevmez çok konuşanlardan sessizlere göre daha çok şikayet ediliyor.

Dikkatini çeken konularda kitaplar okursan konuşacak,başkalarının da dikkatini çekecek konular bulabilirsin ve sohbet esnasında bir şeyler gelir aklına ve saçmalama ihtimalini unutursun..
İnsan davranışlarını anlatan kitaplar okuyup insanları tanımaya çalışabilirsin mesela.
Konuşmadan önce insanları dinlemeyi dene bence bütün insanların en çok istediği şey kendini ifade edebilmek,ciddiye alınmaktır.Onları yadırgamadan dinlediğinde kendilerini yanında rahat hissedecekler ve senin sustuğun hikayeleri de merak edeceklerdir..

Ama ilk zamanlar yanında seni olduğu gibi kabul eden insanlarla konuşmalısın bence,ciddiye alındığını ve değerli olduğunu hissettirecek kafa dengi insanlarla..
Annenle başla.. dünyada seni senden bile daha az yadırgayacak tek insan annedir..Aklına gelen bir takım konularda annenin bakış açısını sor,ayrıca her annenin sadece çocuğuna sakladığı hikayeler vardır...

Bir de ben mesela en çok yaşlılarla sohbet ederken rahat hissederim çünkü hiç bir hatana şaşırmaz,yadırgamaz,hatta sevimli bile bulabilirler ve olgunlukla karşılarlar ve hiç ummadığın hikayeleriyle karşılaşabilirsin..Hazineler harabelerde saklı olurmuş..
Babaannem mesela torunlarına karşı tutucudur ama bütün gençlik yaramazlıklarını dayanamaz bana anlatır (:
Sana yakın oldugunu hissettiğin insanları seç... bi jestten bi mimikten ayırt edersin onları..

Bu kişilerle hecelemeye başladığını düşün.Daha sonra da daha sıkıcı ortamlarla karşılaştığında kendini ifade etmen için bu egzersiz tarzı bir şey olabilir..

az konuşma kısmı tamam ama öz konuşma yok

annem dışında da beni dinleyecek insan yoktur zaten. ama işte bu sohbet meselesi yetenek biraz. yani biri gelir saatlerce anlataak şeyleri vardır insanlar dinlemek ister, dinlemekten zevk alırlar gerçekten. bilmiyorum bana zor geliyor, şimdi ben konuşunca üzerimde yapmacık durduğunu da biliyorumç