Yalnız kalan ebeveynler

[asad1213]

İyi günler öncelikle.

Bu sene üniversiteye başladım. Ailemin yaşadığı şehirden uzak bir şehirdeyim artık. Ancak beni huzursuz eden, üzen bir durum var. Annem ve babam yalnız kaldılar, özellikle annem. Hem ben tek çocuğum, başka çocukları yok, hem de akrabalarla filan fazla görüşmüyorlar, zaten aynı şehirde akrabamız da yok. Zaten başka bir semte taşındılar. Annemin bunalacağını düşünüyorum, sonuçta görüştükleri fazla kimse de yok.

Bu durumu aşmak için yapabileceğim bir şeyler var mıdır sizce? Torun ilaç gibi gelir diye düşünmüştüm ama en az 8-9 sene vardır herhalde evlenip çocuk yapmama
Bazen aklıma geliyorlar, benim de yaşam enerjim gidiyor onlar bunalıyorlardır, mutsuzlar diye.

Varsa tavsiyelerinizi bekliyorum.

[MoRbİd]

Yok bea abartmışsın bişeycik olmaz Sensiz başta sıkılırlar sonra alışırlar hatta bir müddet sonra varlığın fazla bile gelir Sana şunu söyleyeyim ölümü bile kabullenen insan oğlu herşeye alışır bu dünyada Kafayı böyle şeylere takma derslerine çalış

[asad1213]

Bu konuyu çok önceden açmıştım ama hala kafamı kurcalıyor.

Annemle hemen hemen her gün telefonda görüşüyoruz, dükkandan eve evden dükkana gidiyor, evde yada dükkanda yapacak bir şey bulamıyor beni arıyor. İlerde daha da kötü olacağını düşünüyorum.
Tek çocuğum ben de, yurtdışında yüksek lisans yapıp yurtdışında çalışma düşüncelerim vardı ama vazgeçiyorum ailemden uzaklaşmayım, yalnız kalmasınlar diye. İleride daha da yalnız hissedebilirler, özellikle yaşlılıkları ilerlerse, şimdi 48-50 yaşındalar işlerini görebiliyorlar sonuçta.
Sırf bu yüzden benim gibi tek çocuk olan biriyle evlenmemeye karar verdim, onun ailesi de benzer sıkıntılar içinde olursa, hangisine yetişeceğiz? Keşke birkaç kardeşim olsaydı, birimiz yokken diğerleri ilgilenirdi, bir sürü torunları olurdu geçinir giderlerdi. Ama bu şekilde tek dayanakları benim, ben de şehir dışındayım en az 3 sene daha.

Tavsiye verebilecek var mı?

[derdi_cok]

tek çocuk olup ta aileden uzaklaşmak her iki taraf için zor olur tabi başka kardeşlerin olsaydı en azından birşekilde avunur du onlarda ben bile bazen gün boyu evde uzaklaşınca annem hemen yokluğun yerin belli oldu diyor insanın baz şeylere alışması biraz zaman alıyor ...