Tweet
Gene müziğimi açtım, tıpkı okuldan geldiğim zaman balkonda ders çalışırken açtığım her zaman ki gibi, ama tek fark var. o zaman umut doluydum şimdi onlar dan çok uzak...Biliyor musun hırçın çocuk,sen girdin gireli hayatıma hiç bir şey kalmadı.Herkesle arama girdin en kötüsü de kendimle olan arama bile girdin. aynaya baktığımda bir başkasına bakıyorum artık.kaç yılımı aldın hırçın çocuk? 12 ? 13 müydü baksana artık doğum gününü de kutlamıyorum.Biliyorsun işte hep alıştım diyorum sana ama aslında tek yaptığım acımın üstüne küller atıyorum.En sevdiğim insanlara bakarken bazen nefret ediyorum.Hepsinin hayatları beni çok kötü anlara götürüyor. Belki mümkün olmayacak bir hayatın özlem dolu yıllarına...Ben artık kirli biriyim hırçın çocuk, sende benimle kirlendin.
Zaten sen beni kirlettin? ne çabuk unuttun ve savunmaya geçtin elbette sen yaptın! nasıl sütten çıkmış ak kaşık gibi savundun kendini? NEE anlamıyorum ben hayatına girmeden de ben bu yolları mı seçerdim? Ne alaka? neye dayanarak bunları söylüyorsun? İtiraf et hırçın çocuk öldürdün sen hepimizi hemde canlı canlı öldürdün. yetmedi seri katil yarattın...Her ölen insanın bir insanı öldürmesi için programladın.Umutsuzluk saçtık her koldan...Sevemedik ne kadar istesekte..İyi olmak istedik yapamasak da...Suçlu sensin hırçın çocuk!!! Bıkmadım tabi ki suçlu aramaktan...şizofren mi iyim ? hadi canım okadar iyimser olma, onu olmayı çok isterim.Düşünsene hayali bir arkadaşın var.Seni hiç bırakmıyor, bırakıldığın onca insana inat edercesine...Gene gerçekleri vurma be çocuk ben kendimi bıraktıysam bunun bir nedeni sebebi var...Tamam doğru diğer hiç kimseyi suçlamam gerek...Ama amaa....işte takılı kaldım burada tıpkı her günkü gibi...Ben yaşlanıyorum sen büyüyorsun...izlemek ne acı be çocuk...Hergün biraz daha silip götürmen...Biliyor musun çocuk? Ben ölürsem sende ölürsün...Ne kadar zıt kutuplar olsak da ne kadar nefret etsem de bazen seni seviyorum.Belki sen olmasan diyorum hayatı severdim! belki bencillik yapıp çocuğumda olurdu belki birine deliler gibi aşık olup onu hayatımın merkezine de alabilirdim? inanabilyormusun çocuk ya hayatı sevseydim? ya hayata bağlansaydım? diğer herkes kes gibi lüks araba tutkusu triblex tutkusu ve bir başkasıyla yarışa girdiğimi hayal edebiliyormusun? seni seviyorum bunun için ben hayata bağlı olmacak kadar özgür olmaya alışkınım...Seversen bağlanırsın, bağlanırsan tutsak olursun. sahip olunursun...
Hırçın çocuk hiç düşündün mü benim değilde başka bir beden de olmuş olsaydın bu kadar kafa dengi biri çıkabilir miydi? seninle konuşur muydu onlar? sanmıyormusun? bende öyle düşünmüştüm...Geçen gün seni öldürmek istediğim için özür dilerim...Biliyormusun ikimizin ölümü aslında çok insanın yaşamasına bağlı...özelikle annemin mesela...o yaşayacakmış mesela...Biz engel oluyormuşuz çocuk,bizi istemiyor, halbu ki, ne kadar iyi evlat olablirdik belki çocuk?ne dersin,hani saraylarda yaşacağım hikayeleri vardı ya ben gerçekten öyle yapacak kadar safmışım...Gerçekten onca yaptımı fedakarlık hepsi işe yaramamamış...ama olsun be çocuk, çocuk olamadık ama kardeşlere anne olduk baba olduk....biz söndük ama başkaları yandı yeşerdi...
Biliyormusun çocuk, albert camusu düşünüyorum denizin kenarında...ne güzel diyor.Denizin yaşama çağrı ölüme davet gibi çağrışım yaptığı konusunda....Çok zaman önce bir kadın kendini kadıköy sahiline atmıştı hatırladın mı? bide şey vardı bir sosyolog, yazmıştı ya not neydi o? Ben kurtuldum umarım sizinde yakındır kurtuluşunuz...Sahi onlar kurtuldu mu dersin? huzura kavuştular mı? Onlara da senin gibi hırçın çocuk musallat oldular mı sence? tamam tamam kızma ya, gerçekleri söylüyorum ne yani iki laf söyledim diye dost mu olduk sandın...Biz seninle dost olamayız be çocuk, olamayız işte...Senin varlığın benim ölümüm bunu ikimizde biliyoruz...seninle devam etmek isterdim ama eve gitmek için hazırlanmam gerek...
Zaten sen beni kirlettin? ne çabuk unuttun ve savunmaya geçtin elbette sen yaptın! nasıl sütten çıkmış ak kaşık gibi savundun kendini? NEE anlamıyorum ben hayatına girmeden de ben bu yolları mı seçerdim? Ne alaka? neye dayanarak bunları söylüyorsun? İtiraf et hırçın çocuk öldürdün sen hepimizi hemde canlı canlı öldürdün. yetmedi seri katil yarattın...Her ölen insanın bir insanı öldürmesi için programladın.Umutsuzluk saçtık her koldan...Sevemedik ne kadar istesekte..İyi olmak istedik yapamasak da...Suçlu sensin hırçın çocuk!!! Bıkmadım tabi ki suçlu aramaktan...şizofren mi iyim ? hadi canım okadar iyimser olma, onu olmayı çok isterim.Düşünsene hayali bir arkadaşın var.Seni hiç bırakmıyor, bırakıldığın onca insana inat edercesine...Gene gerçekleri vurma be çocuk ben kendimi bıraktıysam bunun bir nedeni sebebi var...Tamam doğru diğer hiç kimseyi suçlamam gerek...Ama amaa....işte takılı kaldım burada tıpkı her günkü gibi...Ben yaşlanıyorum sen büyüyorsun...izlemek ne acı be çocuk...Hergün biraz daha silip götürmen...Biliyor musun çocuk? Ben ölürsem sende ölürsün...Ne kadar zıt kutuplar olsak da ne kadar nefret etsem de bazen seni seviyorum.Belki sen olmasan diyorum hayatı severdim! belki bencillik yapıp çocuğumda olurdu belki birine deliler gibi aşık olup onu hayatımın merkezine de alabilirdim? inanabilyormusun çocuk ya hayatı sevseydim? ya hayata bağlansaydım? diğer herkes kes gibi lüks araba tutkusu triblex tutkusu ve bir başkasıyla yarışa girdiğimi hayal edebiliyormusun? seni seviyorum bunun için ben hayata bağlı olmacak kadar özgür olmaya alışkınım...Seversen bağlanırsın, bağlanırsan tutsak olursun. sahip olunursun...
Hırçın çocuk hiç düşündün mü benim değilde başka bir beden de olmuş olsaydın bu kadar kafa dengi biri çıkabilir miydi? seninle konuşur muydu onlar? sanmıyormusun? bende öyle düşünmüştüm...Geçen gün seni öldürmek istediğim için özür dilerim...Biliyormusun ikimizin ölümü aslında çok insanın yaşamasına bağlı...özelikle annemin mesela...o yaşayacakmış mesela...Biz engel oluyormuşuz çocuk,bizi istemiyor, halbu ki, ne kadar iyi evlat olablirdik belki çocuk?ne dersin,hani saraylarda yaşacağım hikayeleri vardı ya ben gerçekten öyle yapacak kadar safmışım...Gerçekten onca yaptımı fedakarlık hepsi işe yaramamamış...ama olsun be çocuk, çocuk olamadık ama kardeşlere anne olduk baba olduk....biz söndük ama başkaları yandı yeşerdi...
Biliyormusun çocuk, albert camusu düşünüyorum denizin kenarında...ne güzel diyor.Denizin yaşama çağrı ölüme davet gibi çağrışım yaptığı konusunda....Çok zaman önce bir kadın kendini kadıköy sahiline atmıştı hatırladın mı? bide şey vardı bir sosyolog, yazmıştı ya not neydi o? Ben kurtuldum umarım sizinde yakındır kurtuluşunuz...Sahi onlar kurtuldu mu dersin? huzura kavuştular mı? Onlara da senin gibi hırçın çocuk musallat oldular mı sence? tamam tamam kızma ya, gerçekleri söylüyorum ne yani iki laf söyledim diye dost mu olduk sandın...Biz seninle dost olamayız be çocuk, olamayız işte...Senin varlığın benim ölümüm bunu ikimizde biliyoruz...seninle devam etmek isterdim ama eve gitmek için hazırlanmam gerek...
Yorum