Duyuru

Collapse
No announcement yet.

PA ve Anksiyete ile 7,5 Yıl süren mücadele...

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • PA ve Anksiyete ile 7,5 Yıl süren mücadele...

    Bazen geçer gibi oldu bazen cok yoğun yaşadım.
    Normal hayatıma devam ediyorum, evet ama normal bi insan olamıyorum. Hep aklımın bir köşesinde. En mutlu oldugum anda bile dürtüyor beni çok mutlu olma her an gelebilirim diye.
    Eşimle ilk tanıştığım zamanlar başladı, heyecandan yanında yemek yiyemiyordum, sonra yanında kusarım rezil olurum korkusu basladı, derken buyudu buyudu hiç yiyememeye başladım. Kusmuyordum ama korkusu vardı. 1 sene boyle geçti, ne oldugunu anlayamadım, pek kimseye de açamadım, 38 kg a kadar dustum, 20 yasındaydım. Sonra yeter artık dedim ve ailem de o halimi gorunce psikiyatra goturdu.. Dr yuzlesmem gerektiğini soyledi ve ödevler verdi. İlaç ile birlikte yavas yavas yemege cıkmaya yemek yemeye zorlamaya basladım kendimi. Bir kaç ayda 50 kg a çıktım ilaç ve vitaminler ile.( hatta protein tozu da kullandım) Paxil gayet iyi geldi, geçtiğini düşündüm..O sırada işe girdim, evlendim.. Dr a gitmeyi bıraktım keske hiç bırakmasaymısım. Sonra kendi bildiğime cipralex kullanmaya basladım. O da baslarda iyiydi sonra pek etki etmemeye basladı. Baska bi dr a gittim lustral ve buspon verdi. Bi anda dünyam karardı, carpıntılar, mutsuzluk, mide kasılması,bazen kusma, garip bi ruh hali.. sonra eski dr umu buldum, yine paxil ile basladık sonra prosac a gectim. Bebek düşünmeye basladıgım için paxil kesinlikle olmaz dedi. Prosac iyi ama onu da bırakman lazım dedi. Gün aşırı aldım, 3 günde bir falan derken tam bırakıcam ( 2 ay süren bırakma süreci) tekrar geldi buldu beni lanet olası!! Bebek olayını da erteledim, bu korku bu anksiyete varken değil bebek kendi kuşlarıma bile bakamıyorum.. Noldu tekrar prosacı her gün alıyorum her aksam da atarax.. Ben artık cok bunaldım, bıktım.. Normal biri olamicak mıyım? Cocuğum olamicak mı? 7,5 yıl oldu..
    Hayatımın en güzel dönemi...
    Cinsel isteksizlik de cabası.. 27 yaşındayım şimdi nereye kadar nasıl devam edicek bilmiyorum..
    Yaşama sevincimi götürdü bu illet benden!!

  • #2
    arkadaşlar anksiyete sorunu olan bir psikolojik danışmandan yardım almak isterseniz elimden geleni yapmaya hazırım. anksiyete terapisi üzerine kitap okuyorum, hacettepe ünüversitesi psikoljk danışmanlık mezunuyum, güvenebilirsiniz amacım benim yaşadığım şeyleri yaşayan insanlar bulup başetme yollarını sunmak.burada birleşelim ve nasıl bir yol izleyeceğimizi belirleyelim.haberlerinizi bekliyorum. ücret ya da herhangi bir beklentip yok zaten rehber öğretmenlik yapıyorum mesleğe de ihtiyacım yok tamamen Allah rızası için yapıyorum. destek almak isteyen varsa ben hazırım.

    Yorum


    • #3
      Gercekten bence bu rahatsızlıga sahip olan bütün arkadasların ihtiyacı vardır boyle bir desteğe..

      Yorum


      • #4
        benide ankisiyete yiyip bitiriyor yardımcı olursan sevinirim.....

        Yorum


        • #5
          hastalık ve saglık insanlar için. Sakın canını sıkma; çünkü emin ol ciddi anlamda bende aynı şeyleri yaşıyorum ve yalnız değiliz. Birbirimize destek olabiliriz. Açık ve net ilaçlara gerçekten güvenmiyorum. Psikolojik rahatsız vs değilsin sadece büyütüyoruz. Burdan söylemesi kolay geliyor değil mi; ancak bende bu sorunları yaşıyorum. Atıp tutmuyorum. HEr şeyden önce 7,5 yıl uzun bir süre. Demekki fazla gerçekçi ve fazla zekisin. KEndini inandıramıyosun kendini kandıramıyosun.; ancak bunu yapabilecegine inan 1!!! BEyin gücümüzle yapamayacagımız hiçbir şey yok. Sürekli beynim uyuşuyo deliricem. Aklımı kaçırıcam sanıyorum. TAm geçti derken biranda umutlarımı yıkıveriyor ama yılmamalıyız. İlaçlar daha kötü yapıyor. Çare araraken çaresizliğe düşmeyin. Ben salsaya başladım kitap okumazdım kitap okumaya bayılır oldum. KEndini dinlendirmelisin. Üzme sakın kendini. Bunlar gelip geçicek... 7 yıl diye kendini kandırma eminim aralıklarla olmuştur demekki, yenebiliyorsun fakat inadından kendini yine bunalıma sürüklüyosun !! eminimö benim kdr anksiyete bunalımnda değilsindir =))) ama hayat güzel sakın üzme kendini kuzucum üstelik eş,n var nekadar şanslısın ben yalnızım ve kendim yenmeye calışıyorum işede yarıyor.!! sen şunu bilki ilaçlar kimyanı bozar. tedavi etmezler. sadece seni hatattan diskalifiye eder. Ben ilaç kullanmadan önce daha mutluydum. PSikoteraip almalıyız veya beraber görüşüp dertleşebiliriz. Korkam delirtmeyiz birbirimizi )))) sana saglıklı gunler diliyorum umudunu sakın kaybetme.

          Yorum


          • #6
            sundance; ek olarak dogru beslenmeyi kendine şiyar edin. muz ye her gün bitane. domates ye mutlaka organik. Vİtamin taksiviyesi al ve al eşini yanına bol oksijenli ormana vs. git yürü ve derin derin nefes al verirkende yavaş yavaş ver. maraton koşucusu gibi sık sık hızlı hızlı nefes alma ! saglıklı zeki akıllı bir insan oldugunu her yere yaz

            Yorum


            • #7
              arkadaşlar anksiyete sorunu olan bir psikolojik danışmandan yardım almak isterseniz elimden geleni yapmaya hazırım. anksiyete terapisi üzerine kitap okuyorum, hacettepe ünüversitesi psikoljk danışmanlık mezunuyum, güvenebilirsiniz amacım benim yaşadığım şeyleri yaşayan insanlar bulup başetme yollarını sunmak.burada birleşelim ve nasıl bir yol izleyeceğimizi belirleyelim.haberlerinizi bekliyorum. ücret ya da herhangi bir beklentip yok zaten rehber öğretmenlik yapıyorum mesleğe de ihtiyacım yok tamamen Allah rızası için yapıyorum. destek almak isteyen varsa ben hazırım. :67:
              benide ankisiyete yiyip bitiriyor yardımcı olursan sevinirim..... :tinysmile_aha_t: :78:
              http://www.mybraindumps.net/ITIL-guide.html
              https://www.exin.com/
              http://www.utoronto.ca/
              http://en.wikipedia.org/wiki/Univers...a,_Los_Angeles
              mybraindumps.net

              Yorum


              • #8
                jhonsmith nerde ikamet ediyorsun
                Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. Tedirgin etme beni. Bu sefer geride bir şey bırakmadım. Tasımı tarağımı topladım geldim. Neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. Beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim.

                Yorum


                • #9
                  arkadaşım ben 7 yıldır panik atak hastasıyım bu dertten kurtulamıyorum bana yardımcı olur musun ??

                  Yorum


                  • #10
                    Orjinal yazı sahibi: nesguik View Post
                    arkadaşım ben 7 yıldır panik atak hastasıyım bu dertten kurtulamıyorum bana yardımcı olur musun ??
                    bende öle dicektim ama konu acılalı baya olms gelip gorurmu acaba yinede sansmızı deneyelimmm musserife bizde destek istiyoruzz... .))

                    Yorum


                    • #11
                      İlaçlar sadece iyileşme sürecinde sana yardımcı olmak için vardır. İyileşmeyi senin sağlaman lazım. Senden sadece şunları istiyorum;
                      -Sabah kalkınca 15 dakika boyunca eşinle yemek yediğini ve korkmadığını hayal etmeni
                      -Akşam yatarken yine bunu düşünmeni bununla birlikte 15 dakika değil uyuyana kadar düşünmeni istiuorum.
                      -Ayrıca gün içinde bu konuyu aklından çıkarmanı başka şeylerle meşgul olmanı istiyorum. Ayrıca yazdıklarımı uygulamadan önce DOKTORUNA söyle.

                      Yorum


                      • #12
                        Arkadaşlar faydalı olur diye yazayım istedim.
                        Bana birileri yıllar önce bu tavsiyelerde bulunsaydı BELKİ onca yılımı ilaçlarla(Kimyasal ve bitkisel bir sürü deneme ile) geçirmek zorunda kalmazdım.

                        Gelelim benim yaklaşık 10 yıllık tecrübemle bulduğum yöntemlere(aradan geçen 2 yılda tavsiyelerimi birazcık güncelledim. Yanlız bu yazdıklarımda gerçekten 10 yıllık çekilen sıkıntıların, konuşulan doktorların, geçirilen onca anksiyete ataklarının,sıkıntılı geceleri aglayarak geçirmenin, kimseyle paylaşamamanın, bunalımların okunan makalelerin, ödenen maddi manevi bedellerin izleri var. O yüzden önemseyin, okuyup geçmeyin derim. Bazen Amerikayı yeniden keşfetmek çok maliyetli oluyor.

                        Önerilerim:
                        -her gün yada en az iki günde bir, 30 dk-45 dk arası spor(30 dk koşu 30 dakika bisiklet olabilir mesela, gerçekten ter atmamız ,enerji boşaltmamız, gerekiyor).emin olun en kaygılı, en depresif anlarımda dahi beni düzlüğe çıkartıyor.

                        -Bazılarına garip gelebilir ama "hacamat" yapmanızı yada yaptırmanızı tavsiye ederim.Evet hacamat hemde kafa kısmından yapılan hacamat ; Zihinsel olarak çok iyi hissettiriyor, kaygıyı azaltıyor. zihinsel bir huzur yaşanıyor 2 seansta farkı görürsünüz. İlk başta bana önerildiğinde bende garipsedim ama cesaret edip denedim, sizde deneyin 50 tl e yapan yerler var, temiz bir yer bulun yaptırın)

                        -Mutlaka ama mutlaka şükür edilecek şeylerin listesini yapın, olumlu düşünün,
                        elinizdeki güzel şeyleri ,sağlığınızı yada hayatta ve size destek olan kimseleri zihninizden tekrar edin dilinizle söyleyin ve moraliniz bozuk olduğunda oturup güzel bir kağıda tekrar tekrar yazın(güzel bir müzik eşliğinde olabilir), emin olun bir sürü şey var şükür etmek için arayın bulun (ben bazen bulmakta zorlandığım halde arıyordum ısrarla ve sonunda buluyordum.) zamanla bu düşünce yöntemi karakteriniz haline geliyor(hergün yeni şeylere şükür edin lütfen çok fazla eskilerin tekrarı olmasın), otomatik bir olumlama mekanizması artık zihninizde işlemeye başlıyor. ve en önemlisi şükür edilecekler listesi zamanla kabarıyor, yani güzel lutuflar hayatınıza damlamaya başlıyor.

                        Birde arkadaşlar 2 şey varki çok muhteşem birçoğunuzdan büyügümdür emin olun ben ancak bu yaşımda anladım onları. ne mi onlar?
                        Arkadaşlar onlar "Dua" ve "Sabır" bütün ideolojilerden siyasetten tüm izmlerden arınıp sadece ona elleriniz açın ve dua ve sabırla isteyin.
                        O'ndan hem şifa hem sabır hem olgunluk hem güzel ahlak hem samimiyet hem şahsiyet isteyin ve sabır edin görün bakın inşallah güzel bir döngüde bulacaksınız kendinizi.

                        Hayatta kusur kesinlikle dışarda değil kendimizde, herkes yaptığının karşılığını görüyor. yada gelecek mükafatın bedelini peşin ödüyor,olgunlaştığımız, enginleştiğimiz ölçüde hayat bizim için huzurlu hale geliyor.
                        Arkadaşlar 3 şey önerdim ama emin olun yıllarımı verdiğim en az 10'larca alternatif içinden benim mühim bulduklarımı yazdım.
                        10 yılda Denediklerim:Piyasadaki 6 çeşit antidapresan. uyarıcı metilfenidatlar, modiodal, wellbutrin, vitamin takviyeleri, notropil, arcalion, stimol, ginseng, terapiler, eft yöntemi, secret olumlama ve daha aklıma gelmeyen bir sürü yöntem ve ilaç

                        hepimize inşallah bu özellikler nasip olur.
                        Başınızı ağrıttım kusuruma bakmayın.
                        Herkese huzurlu,sağlıklı günler dilerim.
                        Last edited by alper3489; 12-04-2013, 04:50 PM.

                        Yorum


                        • #13
                          merhaba,
                          Galiba panik atağım günlerdir hastane hastane aciller geziyorum nefes alamıyorum astım teşhisi konuldu sonra bir ileri testte olmadığım anlaşıldı vs. acilde bir doktor panik atak olabilir dedi ve psikoloğa gittim.lustral verdi ama ben tekrar hacettepe dahiliye polikliniğine gittim ve doktoroda söyledim psikolojikse bile iyileşmede bu hastaneden çıkmama dedim. şu an tetkikler yapılıyor ama sürekli nefes alamıyorum ne çocuğumla ne eşimle nede işimle meşgul olamıyorum
                          <div>Ve herkes beni bıraktığında..ben beni bıraktığımda, sen beni bırakma rabbim.</div><br />

                          Yorum


                          • #14
                            baş ağrısı ölcekmis hissi ve kapalı ortamlarda ciddi rahatsızlık nedir acaba ?

                            Yorum


                            • #15
                              Hiçbirşeyin yok büyütüyorsun. Kolay söylüyor olabilirim ama seninkilerin daha fazlasını yaşadım. 1 buçuk sene önce tedavim bitti ve çok şükür şuan o kadar mutluyumki anlatamam. Nefes alamıyor hissi kalp çarpıntılarımın gerçekte olmadığını beynimin bana oynadığı oyun olduğunu 6 ay hayatımı mahvettikten sonra öğrendim. Kendini meşgul edecek birşeyler bulmalısın inan hiç birşeyin kalmayacak.

                              Yorum

                              İşleniyor...
                              X