Buna benzer bir konuyu daha önce açmıştım sanırım. Direk konuya girmek istiyorum.Burada fikirlerimi dile getirme ihtiyacı hissediyorum,belki bilinç altımda istemsiz olarak ego tatmini yapmak istiyorum belki kendimi kendimi kandırmak istiyorum ama konuşacak,dertlerimi dökücek ailem dışında kimse yok o yüzden internette forumlarda,sözlüklerde sorunumu paylaşmak zorundayım.
Yaşım 19.Bu sene üniversiteye gidicem.
Benim ilk sorunum Arkadaşımın-Çevremin-Dostumun olmaması. Lisede geçici olarak sınıf arkdaşlarım benim çevremde ama sınıfımda uzun vadede anlaşabileceğim kimse yoktu.Yani İddaa-Futbol-Bilgisayar oyunları vs. gibi konular üzerine muhabbet ediyorlardı.Yani bende yanlız kalmamak için onlarla takılmak zorunda kalıyordum. Ama hiç benimle dışarı çıkmak isteyen arkadaşım yoktu.Sadece işleri düştüğü zaman(ödev,proje) gibi konularda bana soru soruyorlardı vs. bende yalnız kalmamak için yardımcı oluyordum. Onun dışında kimse arayıp sormuyordu beni ki halada böyle. okul bitti. 1 senedir yalnızlıktan patlıcam. yani evde otur otur nereye kadar. 5-6 ay sonra üniversiteye gidicem ama çok sıkıldım yani.
Etrafımda kafa dengi hiç kimse yoktu. şuan etrafımda hiç kimse yok. Yani sigara-alkol vs. gibi şeyler ilgi alanım değil o yüzden hep çevremden kendimi soyutladım.Çok başarılı ve çalışkan biri değilim ama etrafımdakilere yani sınıfımdakilere göre başarılıydım .
bu benim ilk sorunum
2.sorunum ise Kız arkadaşım yok,sessiz sakin utangaç biriyim.Nedeni ise tipsiz olmam.
http://www.psikoloji.gen.tr/showthre...n-Erkek/page19
yukarıdaki konuda birilerinin başını baya şişirmişler ama o konuyu açan kişi kadar olmasada bende onun bazı düşüncelerine katılıyorum.
içten içe sevgilileri gördükçe kıskanmaya başladım. Yani ne zaman böyle kalabalık cafe-mekanlarda vs. gençlerin çok olduğu ortamların önünden geçince başımı öne eğiyorum. Yani çirkin olduğum için insanların suratına bakamıyorum özellikle yaşıtlarımın,gençlerin yani. hayattan tamamen soğumuş değilim ama mutsuzum işte. nedenini bilmiyorum yani çok yalnızım, arkadaşsızlık,sevgilisizlik beni rahatsız etmeye başladı. özellikle arkadaşımın olmayışımı. yolda görsem selam derim sadece yani oturup muhabbet ediceğim arkadaşım olmadı.
Çirkin olduğum için(Lütfen çirkinlik göreceli demeyin) çapımı bildim. o yüzden kızlara çıkma teklifi edemedim. Aslında 1 kızla çıkmıştım normal bir kızdı güzel sayılırdı ama o zaman lise2 deydim.. sosyal ortamım olmadığı için kız arkadaş elde imkanım şimdilik yok. en azından üniversiteye gidince şansımı kendim gibi çirkin yani ortalamanın altında olan kızlara çıkma teklifi edicem. yani en büyük pişmanlığım bu oldu benim. tencerenin yuvarlanıp kapağanı bulmasını kabullenemedim. yani hep güzel kızlara ilgi gösterdiğim için şansımın olmadığını yeni anladım.
Lütfen konuyu kilitlemeyin sadece kendimi avutacak 5-6 ay kadar rahatlamamı sağlayacak düşüncelerinize ihtiyacım var. :RpS_cool: çok yalnızım hem arkadaşsızlık hem sevgili konusunda..
ayrıca insanlara bir türlü hayır diyemiyorum,yani yalan söyleyemiyorum. mesala biri bende birşey istedimi imkanım olsa bile hayır diyemiyorum. yani yardım etmek istiyorum her konuda. bu yüzden hep bana sözde arkadaşlarım işleri düşünce geliyorlar biraz bu moralimi bozuyor. umarım üniversitede herşey daha güzel olur.
Yaşım 19.Bu sene üniversiteye gidicem.
Benim ilk sorunum Arkadaşımın-Çevremin-Dostumun olmaması. Lisede geçici olarak sınıf arkdaşlarım benim çevremde ama sınıfımda uzun vadede anlaşabileceğim kimse yoktu.Yani İddaa-Futbol-Bilgisayar oyunları vs. gibi konular üzerine muhabbet ediyorlardı.Yani bende yanlız kalmamak için onlarla takılmak zorunda kalıyordum. Ama hiç benimle dışarı çıkmak isteyen arkadaşım yoktu.Sadece işleri düştüğü zaman(ödev,proje) gibi konularda bana soru soruyorlardı vs. bende yalnız kalmamak için yardımcı oluyordum. Onun dışında kimse arayıp sormuyordu beni ki halada böyle. okul bitti. 1 senedir yalnızlıktan patlıcam. yani evde otur otur nereye kadar. 5-6 ay sonra üniversiteye gidicem ama çok sıkıldım yani.
Etrafımda kafa dengi hiç kimse yoktu. şuan etrafımda hiç kimse yok. Yani sigara-alkol vs. gibi şeyler ilgi alanım değil o yüzden hep çevremden kendimi soyutladım.Çok başarılı ve çalışkan biri değilim ama etrafımdakilere yani sınıfımdakilere göre başarılıydım .
bu benim ilk sorunum
2.sorunum ise Kız arkadaşım yok,sessiz sakin utangaç biriyim.Nedeni ise tipsiz olmam.
http://www.psikoloji.gen.tr/showthre...n-Erkek/page19
yukarıdaki konuda birilerinin başını baya şişirmişler ama o konuyu açan kişi kadar olmasada bende onun bazı düşüncelerine katılıyorum.
içten içe sevgilileri gördükçe kıskanmaya başladım. Yani ne zaman böyle kalabalık cafe-mekanlarda vs. gençlerin çok olduğu ortamların önünden geçince başımı öne eğiyorum. Yani çirkin olduğum için insanların suratına bakamıyorum özellikle yaşıtlarımın,gençlerin yani. hayattan tamamen soğumuş değilim ama mutsuzum işte. nedenini bilmiyorum yani çok yalnızım, arkadaşsızlık,sevgilisizlik beni rahatsız etmeye başladı. özellikle arkadaşımın olmayışımı. yolda görsem selam derim sadece yani oturup muhabbet ediceğim arkadaşım olmadı.
Çirkin olduğum için(Lütfen çirkinlik göreceli demeyin) çapımı bildim. o yüzden kızlara çıkma teklifi edemedim. Aslında 1 kızla çıkmıştım normal bir kızdı güzel sayılırdı ama o zaman lise2 deydim.. sosyal ortamım olmadığı için kız arkadaş elde imkanım şimdilik yok. en azından üniversiteye gidince şansımı kendim gibi çirkin yani ortalamanın altında olan kızlara çıkma teklifi edicem. yani en büyük pişmanlığım bu oldu benim. tencerenin yuvarlanıp kapağanı bulmasını kabullenemedim. yani hep güzel kızlara ilgi gösterdiğim için şansımın olmadığını yeni anladım.
Lütfen konuyu kilitlemeyin sadece kendimi avutacak 5-6 ay kadar rahatlamamı sağlayacak düşüncelerinize ihtiyacım var. :RpS_cool: çok yalnızım hem arkadaşsızlık hem sevgili konusunda..
ayrıca insanlara bir türlü hayır diyemiyorum,yani yalan söyleyemiyorum. mesala biri bende birşey istedimi imkanım olsa bile hayır diyemiyorum. yani yardım etmek istiyorum her konuda. bu yüzden hep bana sözde arkadaşlarım işleri düşünce geliyorlar biraz bu moralimi bozuyor. umarım üniversitede herşey daha güzel olur.
Yorum