Duyuru

Collapse
No announcement yet.

Mutsuzum ve Nedenini bilmediğim şekilde Stresliyim

Collapse
X
  • Filtrele
  • Zaman
  • Göster
Clear All
new posts

  • Mutsuzum ve Nedenini bilmediğim şekilde Stresliyim

    Buna benzer bir konuyu daha önce açmıştım sanırım. Direk konuya girmek istiyorum.Burada fikirlerimi dile getirme ihtiyacı hissediyorum,belki bilinç altımda istemsiz olarak ego tatmini yapmak istiyorum belki kendimi kendimi kandırmak istiyorum ama konuşacak,dertlerimi dökücek ailem dışında kimse yok o yüzden internette forumlarda,sözlüklerde sorunumu paylaşmak zorundayım.

    Yaşım 19.Bu sene üniversiteye gidicem.

    Benim ilk sorunum Arkadaşımın-Çevremin-Dostumun olmaması. Lisede geçici olarak sınıf arkdaşlarım benim çevremde ama sınıfımda uzun vadede anlaşabileceğim kimse yoktu.Yani İddaa-Futbol-Bilgisayar oyunları vs. gibi konular üzerine muhabbet ediyorlardı.Yani bende yanlız kalmamak için onlarla takılmak zorunda kalıyordum. Ama hiç benimle dışarı çıkmak isteyen arkadaşım yoktu.Sadece işleri düştüğü zaman(ödev,proje) gibi konularda bana soru soruyorlardı vs. bende yalnız kalmamak için yardımcı oluyordum. Onun dışında kimse arayıp sormuyordu beni ki halada böyle. okul bitti. 1 senedir yalnızlıktan patlıcam. yani evde otur otur nereye kadar. 5-6 ay sonra üniversiteye gidicem ama çok sıkıldım yani.

    Etrafımda kafa dengi hiç kimse yoktu. şuan etrafımda hiç kimse yok. Yani sigara-alkol vs. gibi şeyler ilgi alanım değil o yüzden hep çevremden kendimi soyutladım.Çok başarılı ve çalışkan biri değilim ama etrafımdakilere yani sınıfımdakilere göre başarılıydım .

    bu benim ilk sorunum


    2.sorunum ise Kız arkadaşım yok,sessiz sakin utangaç biriyim.Nedeni ise tipsiz olmam.
    http://www.psikoloji.gen.tr/showthre...n-Erkek/page19

    yukarıdaki konuda birilerinin başını baya şişirmişler ama o konuyu açan kişi kadar olmasada bende onun bazı düşüncelerine katılıyorum.

    içten içe sevgilileri gördükçe kıskanmaya başladım. Yani ne zaman böyle kalabalık cafe-mekanlarda vs. gençlerin çok olduğu ortamların önünden geçince başımı öne eğiyorum. Yani çirkin olduğum için insanların suratına bakamıyorum özellikle yaşıtlarımın,gençlerin yani. hayattan tamamen soğumuş değilim ama mutsuzum işte. nedenini bilmiyorum yani çok yalnızım, arkadaşsızlık,sevgilisizlik beni rahatsız etmeye başladı. özellikle arkadaşımın olmayışımı. yolda görsem selam derim sadece yani oturup muhabbet ediceğim arkadaşım olmadı.

    Çirkin olduğum için(Lütfen çirkinlik göreceli demeyin) çapımı bildim. o yüzden kızlara çıkma teklifi edemedim. Aslında 1 kızla çıkmıştım normal bir kızdı güzel sayılırdı ama o zaman lise2 deydim.. sosyal ortamım olmadığı için kız arkadaş elde imkanım şimdilik yok. en azından üniversiteye gidince şansımı kendim gibi çirkin yani ortalamanın altında olan kızlara çıkma teklifi edicem. yani en büyük pişmanlığım bu oldu benim. tencerenin yuvarlanıp kapağanı bulmasını kabullenemedim. yani hep güzel kızlara ilgi gösterdiğim için şansımın olmadığını yeni anladım.

    Lütfen konuyu kilitlemeyin sadece kendimi avutacak 5-6 ay kadar rahatlamamı sağlayacak düşüncelerinize ihtiyacım var. :RpS_cool: çok yalnızım hem arkadaşsızlık hem sevgili konusunda..


    ayrıca insanlara bir türlü hayır diyemiyorum,yani yalan söyleyemiyorum. mesala biri bende birşey istedimi imkanım olsa bile hayır diyemiyorum. yani yardım etmek istiyorum her konuda. bu yüzden hep bana sözde arkadaşlarım işleri düşünce geliyorlar biraz bu moralimi bozuyor. umarım üniversitede herşey daha güzel olur.

  • #2
    ben de 19 yaşındayım we ben de üniversiteye hazırlanıyorum dostum...

    Sana nasıl yardımcı olabileceğimi şaşırdım doğrusu..çünkü anlattığın şeylerin birçoğundan ben de muzdaripim...

    Öncelikle sen de iddaa oyna veya alkol kullan falan demeyeceğim...onlarla arkadaşlık yapabilmek için onların yaptıkları şeyleri yapmak zorunda değilsin ki...mesela ben de basketboldan nefret ederim...onlar basketbol konuşurken sadece dinlerim...geçer gider...

    arkadaş mutlaka olmalı,yalnız kalmak çok kötü bir şey...dediğim gibi onlarla arkadaş olabilmek için onları taklit etmene gerek yok ki...

    kız arkadaş meselesine gelelim...çok çirkin arkadaşlarım war ama çıktıkları kızları görünce parmaklarını ısırası geliyor insanın...we adaletin bu mu dünya diyesi geliyor insanın...herşey sosyallikte bitiyor...şu dil war ya herşey ondan geliyor...tipe falan bakmıyorlar genel olarak..biraz sosyalsen paran da warsa yırtarsın dostum...umarım ileride olur...

    Yorum


    • #3
      ne diyeceğimi bilemiyorum arkadaş kelin ilacı olsa başına sürerancak dua edebilirim allah yardımcın olsun.ben kasımda 40 yaşıma giricem ama hayattan hiç bir beklentim yok.

      Yorum


      • #4
        Orjinal yazı sahibi: kafkef_92 View Post
        ben de 19 yaşındayım we ben de üniversiteye hazırlanıyorum dostum...

        Sana nasıl yardımcı olabileceğimi şaşırdım doğrusu..çünkü anlattığın şeylerin birçoğundan ben de muzdaripim...

        Öncelikle sen de iddaa oyna veya alkol kullan falan demeyeceğim...onlarla arkadaşlık yapabilmek için onların yaptıkları şeyleri yapmak zorunda değilsin ki...mesela ben de basketboldan nefret ederim...onlar basketbol konuşurken sadece dinlerim...geçer gider...

        arkadaş mutlaka olmalı,yalnız kalmak çok kötü bir şey...dediğim gibi onlarla arkadaş olabilmek için onları taklit etmene gerek yok ki...

        kız arkadaş meselesine gelelim...çok çirkin arkadaşlarım war ama çıktıkları kızları görünce parmaklarını ısırası geliyor insanın...we adaletin bu mu dünya diyesi geliyor insanın...herşey sosyallikte bitiyor...şu dil war ya herşey ondan geliyor...tipe falan bakmıyorlar genel olarak..biraz sosyalsen paran da warsa yırtarsın dostum...umarım ileride olur...
        düşünclerin için teşekkür ederim. bende üniversiteye karşı umutluyum. yani sanki üniversiteye başlıyınca yeniden doğucakmışım gibi hissediyorum belkide abartıyorum yada kendimi avutuyorum ama kendi kafa dengi arkadaşlarımı arıyorum. Üniversitede anlaşabileceğim arkadaşlarım umarım olur. yani üniversitede biraz aktif olmak istiyorum. Yani arayan soranın olmaması üzücü . facebookta bile arkadaş listemde 100 e yakın arkadaşım var ama hiç biriyle konuşmuyorum. yani öylesine varlar listede. samimi olarak kendime yakın hissettiğim 1-2 tane arkadaşım vardı 8.sınıfta. sonra liseler farklı olunca görüşemedik.. yani ağzım laf yapmaz. kızlarla konuşurken yüzlerine bakmaya utanıyorum biraz. Yani bende iğrenmelerinden korkuyorum sanırım. belli etmeseler bile..

        ve benim asıl korktuğum şey. sevgilisi olanları kıskanmaya başlamam oldu. yani içten içe kıskanmaya başladı. Belki hınç yada başka birşey. yani korkmaya başladım o yüzden böyle bir konu açtım. Yani bu hayatta hiç kimseyi kıskanmadım gerek maddi,gerek manevi anlamda. ama bu duygu yavaş yavaş gelişmeye başladı. Yani üniversitede kendime göre bir kız bulmaya çalışıcam. yani özür diliyorum bayanlardan ama ben çirkinsem ,kendime uygun çirkin bir kız bulmam gerekicek. . Eğer onuda bulamassam hayattan yavaş yavaş soğurum. Ama yani bir test sürüşü yapmak istiyorum bıktım artık..

        Bazen kendi kendime konuşuyorum,yatmadan önce hayaller kuruyorum çok başarılı olucam vs.. filan gibi yani bu tip duygulardan kurtulmak istiyorum. Sevgilim olmadığı için sevgilisi olanlara karşı ön yargıyla yaklaşmak beni rahatsız edicek ileride. O yüzden bu duygudan bir an önce kurtulmam lazım.

        Arkadaşsızlık-Dostsuzluk insanın konuşacak birisinin olmaması çok kötü birşey.

        Yorum


        • #5
          Orjinal yazı sahibi: mormon55 View Post
          ve benim asıl korktuğum şey. sevgilisi olanları kıskanmaya başlamam oldu. yani içten içe kıskanmaya başladı. Belki hınç yada başka birşey. yani korkmaya başladım o yüzden böyle bir konu açtım. Yani bu hayatta hiç kimseyi kıskanmadım gerek maddi,gerek manevi anlamda. ama bu duygu yavaş yavaş gelişmeye başladı. Yani üniversitede kendime göre bir kız bulmaya çalışıcam. yani özür diliyorum bayanlardan ama ben çirkinsem ,kendime uygun çirkin bir kız bulmam gerekicek. . Eğer onuda bulamassam hayattan yavaş yavaş soğurum.
          İnsanları çirkin güzel diye ayırmak saçma. Evet belki ilk bakışta etkileyebilir karşıdaki insanı ama sonrasında pek de etkili olduğu söylenemez bence. Hemen hemen aynı yaşlardayız. Karşınıza çıkacak kızların da benim gibi düşünüyor olmaları muhtemel o yüzden söylüyorum bunu. Bence sizin sorununuz kendinizle barışık olmamanız. Bırakın şu ben çirkinim tavırlarını insanlarla ilişki kurmaya çalışın. Yakışıklı olup kafası boş söylediği laf beş para etmeyecek bi adamın koluna girmektense konuşma tarzıyla, espri anlayışıyla farkını ortaya koyabilecek biriyle birlikte olmayı tercih ederim. Para muhabbeti de çok önemli değil doğru kişiyi bulabildikten sonra. Siz kendinizle barışın önce. Aynanın karşısına geçip ne kadar çirkinim diye ergen bunalımlarına girmenin anlamı yok. Siz bunusunuz değişemezsiniz. Anlatabildim umarım.
          Gel, gül dedi bülbül güle; gül gülmedi gitti
          Gül bülbüle; bülbül güle yâr olmadı gitti.

          Yorum


          • #6
            Üniversiteye gidince bütün korkularının yersiz olduğunu anlayacaksın..
            Biraz gittiğin üniversiteye bağlı.
            Anadoluda ki küçük şehirli üniversiteler yerine başta izmir () sonrasında ise istanbul veya ankaraya gelmeye bak.
            Merak etme. Ortamın da olacaktır, kız arkadaşın da...

            İyi bir yere girmeye bak..

            Yorum


            • #7
              üniversitede de hiçbisey degismeyecek. bosuna umutlanma. doktora git.

              Yorum


              • #8
                Orjinal yazı sahibi: psikolojikuye View Post
                üniversitede de hiçbisey degismeyecek. bosuna umutlanma. doktora git.
                hocam sebebini öğrenebilirmiyim?. yani sosyal hayatta başarılı olamamış ben üniversiteye gitmeyle kendimimi avutuyorum içten içe?. yani mucize olmazmı diyorsunuz?. ben kendime doktor olmadan çeki düzen verebilirmiyim ?

                Yorum

                İşleniyor...
                X