içe kapanıklık, cekingenlik, toplum icinde rahat edememek vb... yardım lütfen!

[return_of_kronik]

küçüklüğümden beri içe kapanık sessiz sakin rahat olmayan biriyim. bu bana ailemin en büyük hediyesi..nerdeyse 30 yaşına geldim ve hala değişmedim.hayatta bunun sıkıntısını cok cektim ve hala da cekiyorum..hayatımda nerdeyse her konuda başarımı engelliyor bu ne yapıcam artık bilmiyorum..zeki biriyim, yakışıklıyım da ama bu nalet şey beni hasta etti sonunda.. yeni bir ortama girdiğim zaman özellikle iş hayatında cok sıkıntı cekiyorum. insanlar bana icine kapanıksın diyor kendime olan güvenimi kaybediyorum oysa cok akıllıyım. rahat edemiyorum yapmak istediklerimi yapamıyorum insanların yüzüne bakıp konuşamıyorum coğu zaman..eziliyorum.. eziliyorum hem de kaale bile alınmayacak insanlar tarafından.. kendimden hicbirşey olmıcak gibi hissediyorum geleceğimden şüpheliyim bu yüzden anksiyete depresyon da var... insanlara bakıyorum ne kadar rahatlar bağıra bağıra istediklerini söylüyorlar, yapıyorlar.. ben uzaktaki birine bile bağıramıyorum coğu zaman... ne yapıcam bilmiyorum böyle devam etmez hayat.. telefonla konuşurken bile rahat değilim.. bunda yetiştirilme tarzım ve gecmişteki sıkıntılarımın payı var.. iş hayatında cok eziliyorum özellikle ortalık şerefsiz dolu zaten hemen ekmeğimle oynuyorlar.. sessiz sakinim diye iş yapamayacak mıyım ben nasıl yenicem bunu bana bir yol gösterin? cevremdeki insanlar beni hep böyle tanıdı nasıl değişicem? bu özelliğimle dalga gecenler bile oldu.. artık bir de cok gergin biri oldum ani patlamalar yaşıyorum.. bana cok şey kaybettirdi bu ve hasta oldum.. üniversite mezunu bircok eğitimi olan biriyim ilkokul mezunları bile eziyor beni işyerlerinde.. mesela ben bir siyasetci olamam, bakan veya önemli bir şahsiyet olamam ileride sırf bu özelliğim yüzünden kafasız olduğumdan değil cok zekiyim bunu biliyorum gerci hastayım artık da.. icine kapanık olma diyenler oluyor ama değişmek kolay değil ki yıllardır böyleyim ben icime işlemiş ne yapıcaz?
millete bakıyorum kendilerinde bir özgüven var sanki dünyayı yaratmış kendim ondan daha bilgili olmama rağmen hic özgüven kalmadı..

arkadaşlar lütfen yol gösterin nasıl yaşayacağım ben ne yapmam lazım?

[depresyondayım]

umarım yol gösterecek birileri vardır
ben acizane psikoloğa git dicem

[return_of_kronik]

devir cok kötü zaten bu devirde icine kapanık olmak cok zor..

[return_of_kronik]

sen mi içine kapanıksın
düne kaar yaptıgın yaptıgın sacmalıklar terbiyesizlikle içine kapanıklıgından mı meydana geliyodu

evet onlar geyikti.. burda yazmaya ne var.. gercek hayatta öyleyim evet...

[ultrAslan]

Öncelikle gecmis olsun.Sosyal fobiyi yenmenin bircok yolu var.En önemli yol üzerine gitmek.Yapmaya korktugun seyleri;korksanda yap.Sosyallikten kacma;aksine elinden geldigince sosyal ortamlarda bulun,farklı insanlarla konus.Baskalarıyla konusurken onlarında senin gibi yiyen,icen,tuvalete giden insanlar olduklarını düsünürsen konusurkende rahatlarsın.Her ne kadar kendi basına yenilebilir bir sorun olsada;yinede psikologada gidebilirsin.Karakter olarakta ciddi ve cok konusmayı sevmeyen biri imajını cizerek ya da rahatca konusan biri gibi görünmeye calısarak dısarıdan sosyal fobik olarak görünmemeye baslayabilirsin.

[jewelgirl]

valla insanlar o kadar kolay söylüyorlar ki değişebilirsin diye,bunu ancak yaşayan bilir arkadaşım bende aynı senin gibiyim kendimden nefret eder hale geldim kendime hiç bir konuda güvenmiyorum ve bende hep eziliyorum ama bu yapı meselesi ne kadar uğraşırsan uğraş değişemiyorsun tedavide ne kadar etkili olur bilmiyorum, bende çok isterdim dışa dönük olmayı kendime güvenmeyi insanlarla iletişim halinde olmayı ama olmuyor işte,çoğu iş tekliflerini kaçırıyorum mesela bu halim yüzünden ama böyle olmayı biz istemedik

[John5]

çok doğru "Arsız Güçlü Olunca Haklı Haksız Olur Budur Yazı" demiş sagopa ama en azından bu içine kapanıklığınla iş başvurusunda bulunmuş, mulakatları geçmiş ve bir iş sahibi olmuşsun

[return_of_kronik]

valla bu devirde efendi adamlar pek yaşayamıyorlar nerede düzenbaz dürüst olmayan adamlar var onlar en yukarıda genelde... sessiz sakin oldu mu hep kaybediyorsun... bir de suclu oluyorsun neden böylesin gibi sorularla karşılaşıyorsun..

[return_of_kronik]

insanlar durgunsun sessiz duruyorsun sessiz sakinsin deyip duruyorlar bıktım bunları duymaktan... bazen değişmeye calışıyorum zorluyorum kendimi sonra biri cıkıyor sessiz sakin olduğumu söylüyor demek ki yapım öyle öyle gözüküyorum... aslında cok yakın arkadaşlarımla konuşurum onların yanında daha rahatım...

[ultrAslan]

Aksine bu devirde efendi adam daha kıymetli.
Kıymeti cevremizdeki insanların deger yargılarında arıyoruz.Cogunlugu efendi olmadıkları icinde vardıgımız sonuc bizi yanıltıyor.
Adam ne desin ki ? Kendinin yalnıs yaptıgının farkında olsada olmasada ben yalnıs yapıyorum demeyi kendine yakıstıramıyor ve sen yalnıs yapıyorsun diyor...

[Sebastian87]

Ah be sizin gibi insaları tanısam keşke gerçek hayatta o kadar iyi anlaşırdık ki.İçine kapanıklılık bir yapı meselesi,içine kapanık çok az insan tanıdım ve sessiz sakin,art niyet gözetmeyen,saygılı olan insanlardı...Bizlerde bir problem yok,toplum hasta be kardeşim..Türkiye gibi bir yerde yani bol miktarda kabadayının bulunduğu bir yerde yaşıyoruz.Ben içine kapanık biri değilim fakat bende kimseyle laf yarıştıramam,tak diye cevap veremem buda büyük ihtimal takıntılarımdan kaynaklanıyor.Etrafınızdaki kişilerin sizin içinde ne dediği veya ne düşündüğü hiç önemli değil,sizin kendiniz nasıl gördüğünüz önemli.Return of kronik ne güzel zeki ve bilgili biri olduğunu söylüyorsun.Bence bilgini konuşturmaya çalış ne kadar zor olsada istersen saçmala istersen rezil duruma düş(Aslında böyle birşey yok ama muhakkak içinden geçiyordurki sessiz kalıyorsundur) genede bildiklerini aktarmaya çalış.Bunu muhakkak yap,sen hasta falanda değilsin.Sadece bazı korkularından dolayı net bir şekilde kendini ifade edemiyorsun.Atıyorum,bildiğim birşeylerden bahsediyorken tökezledin bir yerde..Nolcak ki olsun her insan hata yapar,ben böyleyim de benim yapım bu de ve kendini tamamen kabul et salla diğer insanları.Bir yazarın söylediği bir söz vardı ama kimdi aklıma gelmedi şöyle diyordu;"sizi rahatsız eden bütün insanları getirin tedavi ediyim.Tabi bu mümkün değil o zman sizin kendinizi düzeltmeniz gerekiyor"...Aklında neler kuruyorsun,nelerden korkupta çekinik kalıyorsun bilmiyorum ama mutlaka psiko terapi al...

[mavi mavi]

merhaba return of kronik..yazını okurken sanki kendi durumumu okumuş gibi oldum..neredeyse aynı..30 yaşına geldim ama hala sırtımdan atamadığım ve yük olarak gördüğüm bir çekingenliğim varççve bu da malesef bana ailemin hediyesi..genç yaşta kaybedilen baba ve alkolik bir abiyle hayat nekadar iyi gidebilirki..ailem de bana sıkıntılı bir ruh halini hediye etti..çok zor..çocukluğumu gençliğimi hiç yaşayayamadım desem yeridir..çekingenliğim yüzünden başarılı olabileceğim bir işte bile başaramadım..başıma gelen çoğu sıkıntı çekingenliğim yüzündne oldu..başlarda çok sessiz sakin biriydim..sonradan ben de senin gibi gerilmeye başladm..zor Allah yardımcımız olsun..

[winorlose]

sessiz adam iyi adamdır kalite adamdır diye bir saçmalık olamaz olmamalı insan denen varlık ışıldamalı parlamalı insanları yanlış yönlendirmeyinki arkadaş bu halinden memnun olmasın

[guti87]

valla bu devirde efendi adamlar pek yaşayamıyorlar nerede düzenbaz dürüst olmayan adamlar var onlar en yukarıda genelde... sessiz sakin oldu mu hep kaybediyorsun... bir de suclu oluyorsun neden böylesin gibi sorularla karşılaşıyorsun..

Çok haklısın

[someonelikeyou]

...

herkese merhaba arkadaşlar burada yazan her yorumu okudum ve alelacele üye olarak ben de sizden olduğumu belirtmek istedim. insan kendi gibi insanları gördükçe tek olmadığını anlıyor ve içi biraz da olsun rahatlıyor. 'sessiz' sıfatının üzerime yapışmasından sıkıldım artık! girdiğim her yeni ortamda artık ne zaman denilecek ne zaman anlayacaklar diye düşünmek oldukça rahatsızlık verici. diğer insanların üzerinizde yorum yapması,sizden daha az sey bildikleri halde bunları allayıp pullayıp anlatmaları hafife alınamayacak kadar sinir bozucu. bi dönem iyi gider mesela kimse sana sessiz dememiş, bunu ima etmemiş, düşüncelerini özgürce söyleyebildiğini düşünüp rahat olursun ama çok sürmeden biri gelir 'sen de hiç konuşmuyon ha ' der tüm moralin alt üst olur. moralinin bozuk olduğunu görüp soranlara diyecek bi şey bulamazsın bahane ararsın. tamam herkes kendinin farkındadır ama bunu başkasının ağzından duymak tam bi yıkım oluyor hele ki bu kişi senden hoşlanan biriyse ve sana sen de çok kapanıksın diyorsa..:12: bu yaşıma kadar hep aynı döngüde sürdü hayatım ama bundan sonrasının böyle olmasını istemiyorum çünkü kendi gerçekten mutsuz hissediyorum.:2: psikoloğa gitmeyi çok kez düşündüm ama bi türlü cesaret edemedim...