EFEXOR KULLANANLAR MUTLAKA BAKSIN

[porselen]

bunları mutlaka doktoruna anlatmalısın. muhtemelen ilacını değiştirecektir. efexorun saldırganlık intihar, şiddet eğilimi ve sabırsızlık yaptığı oluyor zaten belli ölçüde. ama senin bünyen biraz fazla etkilenmiş. mutlaka doktorunla konuş.

[biriki]

Haftada bir kez terapiye gidiyorum yarın görüşmem var burdaki paylaşımları okuyunca biraz tedirgin oldum. kesinlikle yarın bu durumdan bahsedicem. bu gibi yan etkileri var neden doktorlar bu tür yan etiler yapabileceğini hastayla paylaşmıyor ki. iletişimden uzak ve bunlardan haberi olman insanlar bu kullandıkları ilaçların yan etkilerini fark etmeyip çok tehlikeli durumlarda kalabilirler :S

[bayraktaro]

Merhaba Arkadaşlar;

Bu konu başlığı altındaki yazıları baştan sona okudum. Geçmişim, birçok duygu ve düşüncelerim gitti geldi. Tecrübelerimi de gözden geçirdikten sonra, aslında hepimizin yaşadıklarının aşağı yukarı aynı olduğunu gördüm. Yaşamın bizim istediğimiz gibi ne toz pembe, ne de aşırı kötü olduğunu düşünmeden sizinle bilgilenme aşamamı paylaşmak istedim.
38 yaşındayım, evliyim, 4 yaşında bir oğlum var. 3 yıldır Efexor xr 150 mg kullanıyorum. Hastalık konusunda eskilerden sayılırım. 19 yaşında ve üniversite 1. sınıfta, ailemden ilk ciddi ayrılmam ile nükseden bir hastalık olarak başlamış ve beni bu güne getirmiştir.
İlk sizin yaşadığınız tüm kaygıları ve sıkıntıları acı da olsam öğrendim. 19 yaşında ilk rahatsızlandığımda, hastalığı kabullenmem çok zor oldu. Vücudumdaki fiziksel tepkiler nedeniyle, çareyi başka doktorlarda aradım. 1,5 yıl boyunca; Kalp, akciğer, dahiliye, nöroloji, beyin cerrahi v.b. birçok uzmanlıkta aradım, olmadı. Bir sürü acil servislerde gezdim, olmadı. Ara sıra psikiyatri doktoruna da gittim. Onlar hiç bilmediğim antidepresan ve diğer grup ilaçlar verdiler. Onları önce bilinçsiz kullandım. Kimilerini, kafama göre iyileştim diyerek aniden bıraktım. Kimilerini, sıkıntım arttı diye doktorumun dediğinden fazla aldım. Bu şekilde gide - gele... En sonunda rahatsızlığımın bir psikiyatrik bir rahatsızlık olduğunu kabullendim ve 1994'de psikiyatri kliniğine yattım. İlk hedefim; düzenli bir doktor ve ilaç kullanmak oldu. Bu süre zarfında hayatıma ve Düzenli doktor tedavisi ve ilaç tedavisine devam ettim. Duruma göre, bazen doktorum değişti ya da ben değiştirdim. Bir sürü ilaçları da değiştirmek zorunda kaldım. İlaçların prospektüsünü okuyunca; ilaçlardan çok korktum. Bırakmak istedim. Öğrendim ki; bu tür ilaçlara ilk başlamada ve bırakmada sorunlar oluyormuş. İlk 15 gün yan etkileri fazla olup, daha sonraki günlerde yan etkilerinin gittikçe azaldığını öğrendim. Doktor kontrolünde bir dönem bıraktım da, hem de azaltarak.. Bırakmanın ilk başlarında yan etkilerinin artacağını da öğrendim. Bir süre (2 - 3 ay gibi) ilaçsız bir dönemim oldu. Olmadı, sorunlarım tekrar geri geldi ve doktor kontrolü ile ilaçlara tekrar geri döndüm. Doktor kontrolü dışında bu tür ilaçların bırakılamayacağını da öğrendim.
Üniversiteyi bitirdim. Yüksek lisansa başladım. Şehir değiştirmek ve doktor değiştirmek zorunda kaldım. Ailemden ayrı olarak yaşanabileceğini öğrendim. Psikoterapi tedavisinin, ilaç kadar önemli olduğunu da öğrendim. Kilo gibi bir sorun oluştu. 68 kg ile başladığım bu mücadelede, 92 kg'a kadar çıktım. Cinsel isteksizliklerim oldu. Kilomun artması beni mutsuz etmeye başladı. Bende sizler gibi, yan etkileri ve vücut tepkilerimi çok takar oldum. Bir sürü kitaplarda araştırmalar yaptım. öğrendim ki, vücudun ve psikolojik yapınla fazla ilgilenmenin çok sağlıklı olmadığını öğrendim. Bu tür rahatsızlıkları duymamaya ve yaşama devam etmenin daha önemli olduğunu öğrendim. İşin genetik yapısının ve çocuklukta yaşanan sorunların da bunlara etken olduğunu öğrendim. Annem, ben bildim bileli depresyon hastasıdır, doktor kontrolleri ve ilaç kullanır.
Yüksek lisansı bitirdim. Askere gittim. İş buldum, evlendim ve çocuğum oldu. 10 yıldır özel sektörde çalışıyorum. Ama, doktor tedavilerini aksatmamaya özen gösterdim. Doktorum, efexor'ün zor bir ilaç olduğunu; bırakma aşamasında sorunlar yaşayabileceğimi bildirdi. Hastalığımın, tamamıyla iyileşme konusunda garanti veremeyeceğini, zamanın ne göstereceğinin bilinmediğini bildirdi. Ömür boyu da ilaçla yaşayabileceğimi bildirdi. Bir dönem iyileşir gibi olsam da, ileri de tekrar nüksetme durumunun olabileceğini bildirdi. İlaç ve doktor tedavisinin bir yere kadar olduğunu ve asıl iyileşmemin kendi çabamla olacağını bildirdi.
Sonuç olarak; Efexor'ü kullanmaya devam ediyorum ve doktorumun dediğine göre bir süre daha devam edeceğim. Psikiyatri ve ilaçları konusunda birçok olumsuz yazılar da gördüm. Belki, bu yazılanlar doğru da olabilir. İşin içinde para olan konulara karşı hep güvensiz bir yapım olduğu için, belki de bir oyunun içindeyiz. Ama diyorum ki; zor bir çocukluk geçirdim. Sorunlu bir anneye sahibim. Beyindeki kimyasal bozulmalar kolay oluşmadı. Beynin kimyasal yapılarının da düzelmesi o kadar kolay değil. Konuştuğum insan, bir doktor. Kendi konusunda uzman bir insan, mutlaka benim göremediğim bir yerleri görmüştür diyor ve biraz bu zor ortamda ona da güvenmenin iyi olacağı düşüncesindeyim. Yaşım oldu 38.. Galiba; ilaçları, doktoru ve vücut tepkilerimi fazla önemsemeyip; yaşamın diğer kısımlarına ve Hayatıma Bir Düzen getirmenin zamanının geldiğine inanıyorum.

Hepinize de sağlıklı şifalar diliyorum.

[kusursuzhayat]

bana da dr 3 gün evvel yazdı burada yazılanları okudum, çekindim, kullanmadım.o kadar zor mu oluyor bu ilacı bırakmak

[kayıp 00]

bana da dr 3 gün evvel yazdı burada yazılanları okudum, çekindim, kullanmadım.o kadar zor mu oluyor bu ilacı bırakmak

ben bırakmadım ama ara verdiğimde de belirtilen şeylerin hiç biri başıma gelmedi.. bünyeden bünyeye farklılık gösteriyor sanırım..

[kusursuzhayat]

ben bırakmadım ama ara verdiğimde de belirtilen şeylerin hiç biri başıma gelmedi.. bünyeden bünyeye farklılık gösteriyor sanırım..

cipralex kullanıyordum kendi başıma azaltarak bıraktım.Sonrasında 4-5 ay hiç ilaç içmedim iyi gidiyordu, ta ki bir gece göğsümde yanma hissi ile 3:00 da uyanana kadar.durumum sonraları çok ağırlaştı.Kendi başıma cipralexe başladım biraz düzelir gibi oldu geçmedi.DR gittim bu ilaç tek başına sana yetmiyor dedi.remeron+ efexor yazdı.Ben de kullananlar nasıl tecrübe etmiş diye bakam dedim baktım pek iç açıcı şeyler yazmamışlar ben de sadece remeronu kullandım yani remeron + cipralex.Çok güzel oldu 3 gündür rahat uyuyorum çok zayıftım iştahı da açtı

[RawSecurity]

Şizofrenilerin yaşadıklarını anlamak pekte kolay olmaz fakat onların ne hissettikleri konusuna gelirsek şüphesiz sizde hissediceksiniz..

( NOT: Çok güçlü duygulara hükmeden sinyaller vardır ! Bağımlılık yaratabilir.)

Delsydian Trip For Youtube

Delsydian Mp3 Download (20.72Mb - 320Kbps Original)

Tarzı PsyTrance'dır.
Gündelik sıkıntı ve dertlerinizi yok eder.
Büyüleyici bir etki bırakır.
Uyuşturucu ile birlikte alınmaması gerekir ! Aksi halde heroin kadar bağımlılık yapar çünkü o kafayı bir kez daha yaşamak için "evde satılacak ne var acaba" tribine girebilirsiniz.
Yanlızlık acısında bile aklınıza cinleri getirir ve telafi eder.
Eroin haricinde psikolojik bağımlılık yaratan drugları (madde veya ilaçları) zamanla etkisiz hale getirir.
İnanın manevi hastalıkların merhemi gibi eğer konsantreli dinlerseniz aşk acısı gibi kuru geyiklerle başa çıkarsınız.
Dinledikçe diğer tüm salakça müziklerden tiksinirsiniz. (Türk pop, slow, arabesk vb..)
Arabesk müziklerinin vermiş olduğu sıkıntı ile lütfen yanlış algılanmasın.Bu tarz müzikler büyüleyici etkiye sahip olduğu için kendinizi herşeyden üstün görmenizi ve bazı zor kararları daha kolaylaştırmanızı sağlar.
Korku verebilir ve eğer korku veriyorsa daha iyidir.Çünkü korkmak insanı diğer dertlerini geçici bir süre unutturur.
Sıradanlığı ve sıradan yaşam tarzını değiştirir.

[birdelininbabatomisi]

Merhaba Arkadaşlar;

Bu konu başlığı altındaki yazıları baştan sona okudum. Geçmişim, birçok duygu ve düşüncelerim gitti geldi. Tecrübelerimi de gözden geçirdikten sonra, aslında hepimizin yaşadıklarının aşağı yukarı aynı olduğunu gördüm. Yaşamın bizim istediğimiz gibi ne toz pembe, ne de aşırı kötü olduğunu düşünmeden sizinle bilgilenme aşamamı paylaşmak istedim.
38 yaşındayım, evliyim, 4 yaşında bir oğlum var. 3 yıldır Efexor xr 150 mg kullanıyorum. Hastalık konusunda eskilerden sayılırım. 19 yaşında ve üniversite 1. sınıfta, ailemden ilk ciddi ayrılmam ile nükseden bir hastalık olarak başlamış ve beni bu güne getirmiştir.
İlk sizin yaşadığınız tüm kaygıları ve sıkıntıları acı da olsam öğrendim. 19 yaşında ilk rahatsızlandığımda, hastalığı kabullenmem çok zor oldu. Vücudumdaki fiziksel tepkiler nedeniyle, çareyi başka doktorlarda aradım. 1,5 yıl boyunca; Kalp, akciğer, dahiliye, nöroloji, beyin cerrahi v.b. birçok uzmanlıkta aradım, olmadı. Bir sürü acil servislerde gezdim, olmadı. Ara sıra psikiyatri doktoruna da gittim. Onlar hiç bilmediğim antidepresan ve diğer grup ilaçlar verdiler. Onları önce bilinçsiz kullandım. Kimilerini, kafama göre iyileştim diyerek aniden bıraktım. Kimilerini, sıkıntım arttı diye doktorumun dediğinden fazla aldım. Bu şekilde gide - gele... En sonunda rahatsızlığımın bir psikiyatrik bir rahatsızlık olduğunu kabullendim ve 1994'de psikiyatri kliniğine yattım. İlk hedefim; düzenli bir doktor ve ilaç kullanmak oldu. Bu süre zarfında hayatıma ve Düzenli doktor tedavisi ve ilaç tedavisine devam ettim. Duruma göre, bazen doktorum değişti ya da ben değiştirdim. Bir sürü ilaçları da değiştirmek zorunda kaldım. İlaçların prospektüsünü okuyunca; ilaçlardan çok korktum. Bırakmak istedim. Öğrendim ki; bu tür ilaçlara ilk başlamada ve bırakmada sorunlar oluyormuş. İlk 15 gün yan etkileri fazla olup, daha sonraki günlerde yan etkilerinin gittikçe azaldığını öğrendim. Doktor kontrolünde bir dönem bıraktım da, hem de azaltarak.. Bırakmanın ilk başlarında yan etkilerinin artacağını da öğrendim. Bir süre (2 - 3 ay gibi) ilaçsız bir dönemim oldu. Olmadı, sorunlarım tekrar geri geldi ve doktor kontrolü ile ilaçlara tekrar geri döndüm. Doktor kontrolü dışında bu tür ilaçların bırakılamayacağını da öğrendim.
Üniversiteyi bitirdim. Yüksek lisansa başladım. Şehir değiştirmek ve doktor değiştirmek zorunda kaldım. Ailemden ayrı olarak yaşanabileceğini öğrendim. Psikoterapi tedavisinin, ilaç kadar önemli olduğunu da öğrendim. Kilo gibi bir sorun oluştu. 68 kg ile başladığım bu mücadelede, 92 kg'a kadar çıktım. Cinsel isteksizliklerim oldu. Kilomun artması beni mutsuz etmeye başladı. Bende sizler gibi, yan etkileri ve vücut tepkilerimi çok takar oldum. Bir sürü kitaplarda araştırmalar yaptım. öğrendim ki, vücudun ve psikolojik yapınla fazla ilgilenmenin çok sağlıklı olmadığını öğrendim. Bu tür rahatsızlıkları duymamaya ve yaşama devam etmenin daha önemli olduğunu öğrendim. İşin genetik yapısının ve çocuklukta yaşanan sorunların da bunlara etken olduğunu öğrendim. Annem, ben bildim bileli depresyon hastasıdır, doktor kontrolleri ve ilaç kullanır.
Yüksek lisansı bitirdim. Askere gittim. İş buldum, evlendim ve çocuğum oldu. 10 yıldır özel sektörde çalışıyorum. Ama, doktor tedavilerini aksatmamaya özen gösterdim. Doktorum, efexor'ün zor bir ilaç olduğunu; bırakma aşamasında sorunlar yaşayabileceğimi bildirdi. Hastalığımın, tamamıyla iyileşme konusunda garanti veremeyeceğini, zamanın ne göstereceğinin bilinmediğini bildirdi. Ömür boyu da ilaçla yaşayabileceğimi bildirdi. Bir dönem iyileşir gibi olsam da, ileri de tekrar nüksetme durumunun olabileceğini bildirdi. İlaç ve doktor tedavisinin bir yere kadar olduğunu ve asıl iyileşmemin kendi çabamla olacağını bildirdi.
Sonuç olarak; Efexor'ü kullanmaya devam ediyorum ve doktorumun dediğine göre bir süre daha devam edeceğim. Psikiyatri ve ilaçları konusunda birçok olumsuz yazılar da gördüm. Belki, bu yazılanlar doğru da olabilir. İşin içinde para olan konulara karşı hep güvensiz bir yapım olduğu için, belki de bir oyunun içindeyiz. Ama diyorum ki; zor bir çocukluk geçirdim. Sorunlu bir anneye sahibim. Beyindeki kimyasal bozulmalar kolay oluşmadı. Beynin kimyasal yapılarının da düzelmesi o kadar kolay değil. Konuştuğum insan, bir doktor. Kendi konusunda uzman bir insan, mutlaka benim göremediğim bir yerleri görmüştür diyor ve biraz bu zor ortamda ona da güvenmenin iyi olacağı düşüncesindeyim. Yaşım oldu 38.. Galiba; ilaçları, doktoru ve vücut tepkilerimi fazla önemsemeyip; yaşamın diğer kısımlarına ve Hayatıma Bir Düzen getirmenin zamanının geldiğine inanıyorum.

Hepinize de sağlıklı şifalar diliyorum.

Bende benzer problemleri yaşadım. Efexor kullanıyorum. Bazen sıkıntılı bazende sakinim. İlaçların etkilerini ve yan etkilerini uzun süre kullanınca anlayabiliyorsunuz. Bence ilaç kullanmak kötü değil. Mesela başka bir rahatsızlığım için ömür boyu ilaç kullanmak zorundayım. Ne yapayım ilacı bırakıp hastamı olayım. Tabiki değil. İyi olduğun sürece problem değil. Doktorunuzunda söylediği gibi. Ömür boyu bu ilaçlarla yaşasam ne olacak önemli olan sağlığım hatta bedensel sağlık kadar belkide dahada önemli ruh sağlığım olduktan sonra. Problem değil kanaatimce. Saygılar.

[Çaresizhasta]

Ben 15 senedir antidepresan hapları kullanıyorum.Şuan 36 yaşındayım.Bu hastalığa 18 yaşında yakalandım.3 sene psikiyatriye gitmedim.kendi başıma belki geçer diye uğraştım.Sonra hastalığım iyice artınca psikiyatriye gittim.Obsesif takıntı hastalığı olarak teşhis koydular bana.İlk önce farklı farklı antidepresan ilaçları vermeye başladılar.Beni kobay gibi kullandılar.En sonunda anafranil verdiler,hastalığımı tam geçirmese de biraz hafifletmişti.2 yıl anafranil kullandım.Ama yinede sinir krizlerim devam ediyordu.Anafranile başladığımda kucağımda 7 aylık bebeğim vardı.Uyursam bebeğime bakamam diye hep ağlıyordum.2. bebeğime hamile kaldım sonra anafranili bıraktım.1 yıl kullanmadım.Doğum yaptıktan sonra tekrar hastalandım.Sonra ünlü bir profosöre gittim.Rustural kullanmaya başladım.Sonralardan birsürü ilaç vermeye başladılar.10 senedir paxil kullanıyorum.Ama gene hastayım.Düne kadar rivotril,welbutrin,lamictal,trankobuskas içiyordum.Dün başka bir doktora gittim.Haplarımı değiştirdi tamamen.Özellikle rivotril denen ilacın uyuşturucu olduğunu eski doktorumun beni ilaç bağımlısı yaptığını söyledi.Efexor'u kullanmamı uygun gördü yanına ek olarak lamictal 200 ml ve abizol diye bir hap verdi.Fakat efexoru içmeye korkuyorum tüm yorumları neredeyse okudum.Bzı kişiler kilo yaptığını söyledi.Bazı kişiler ise fayda göremediğini söylemiş.Bırakması çok güç olduğunu da duydum.Doktorum eğer bunları bırakırsam hastaneye yatacağımı söyledi ve en büyük korkum bir hastaneye yatmak.Çünkü daha önce 10 gün yatmıştım.Hastaneye yatmadan önce kendimi iyi hissediyordum sonra hamile kaldım bir doktor çocuğumun sakat olacağını söyledi.Bunalıma girdim delirme durumuna gelmiştim.Ama çocuğumu aldırmamakta kararlıydım.Sigarada içiyordum ve çocuğuma birşey olacak diye çok korkuyordum.Bu yüzden hastanede yattım.Elektro şok tedavisi gördüm.Ama fazla işe yaramadı.Çocuklarım perişan oldu.Şimdi bebeğim 4 yaşında sapasağlam,çok da akıllı bir çocuk.Şimdi tekrar hastaneye yatmak istemiyorum.Çocuklarımı bırakmakta istemiyorum.Doktor dediğine göre bugünden itibaren kullanmam gerek ama bu yazıları okuduktan sonra biraz korktum.Yarın başlayacağım.Çok endişeliyim arkadaşlar daha çok hasta olmaktan korkuyorum.Bana göre en acısı akıl hastası olmak.Eğer bunalımdaysan tüm vücut fonksiyonların duruyor.
Allah size de bana da ve bu hastalığı yaşayan tüm kardeşlerimizede acil şifalar vermesini diliyorum.Yorumlarınızı bekliyorum.

[bayraktar89]

Merhaba Arkadaşlar, Ben 3 aydır efexor kullanıyorum ilk hafta 75 ile başladım şuan sabah 75 akşam 150mg olmak üzere günde iki kez kullanıyorum. ilacı düzenli kullanmadığım zaman yada ara verdiğim günlerim berbat geçiyor. Knedimi gün içerisinde kaybediyorum tanıyamıyorum, sevdiğim sevmediğim yemek ve tüm ilgi alanlarım değişti, kontrolsüz sinirleniyorum etrafıma zarar veriyorum. zayıf biri olmama nazaran sinirlendiğim dklarda karşımdakini öldürebilecek şiddete ulaşabiliyorum kendimi zor sakinleştiriyorum 20 dk sürüyor. nefes darlıkları yaşıyorum, panik atagım oldugu için onuda sıksık yaşıyorum, geceleri kabus görüyorum gözüm açık halislasyon lar görüyorum aşırı terleme ve iştah azalması var, hassaiyetim arttı, ışığa bakamıyorum yorgunluk ve uyuşukluk, miğde bulantısı,baş dönmesi,kulak çınlaması kısaca yan etkilerinin çogunu hatta hemen hemen hepsini yaşıyorum. bırakmaya çalıştım 15 günde dünyam tersine döndü hiç bir prblem yokken çıldırıyorum. Ne yapıcağımı bilemiyorum. sürekli aklımdan intihar ve şiddet götüntüleri geçiyor durum şudur ki bu beni korkutmuyor heycanlandırıyor. kolumu ince ince ziletle kesmek istiyorum rüyalarıma giriyor manyak gibi hafızama işledi. tabiykide böyle bişey yapayacağım ama yapmak içinde içim çok zorluyo noluyo yaa bana... geçen arkdaşımı itekledim kafası duvara çarptı ve bu çok hoşuma gitti kendimden korkuyorumm

sendeki belirtiler psikoz belirtileri efexor ne alaka anlamadım .bence sen en yakın zamanda doktora durumu anlat.

[gizemli77]

ocam merhaba,bir anlık yaşadığım şeyi anlatırken bayağı zorlanacağım.Saat sabah 5 civarı ben anımsamıyorum. Hanımın anlatmasına göre,canlı hayvanı boğazlarcasına bir sesle uyanmışım.Bu bayağı uzun sürmüş.Sonra hanımın tek kolunu sıkı sıkı yapışarak bir yere odaklanarak bağırmaya devam etmişim.Bunu yaparken de gözlerimde kendiliğinden dökülen gözyaşları oluşmuş.Sonradan komşuyla hastaneye gittim.Yapılan tahlillerde birşey çıkmadı.Sonrasında her uykuya dalışta aynı şekilde dolukarak ve ağlayarak uyanmaktayım.Hanım 10 senedir seni hiç böyle korku ve kaygı kendiğinden gözyaşı döktüğünü görmedim dedi.Hanımın her gözüne bakışta,bana yaşadığım durumum hatırlatıldığında ,aniden nefeste değişme, dolukma ve kendiliğinden gözyaşı gelmekte, vücudum kasılmakta,uyuşmakta ve soğuk suyun altına aniden girmiş gibi ürperti ve tüylerim diken diken olamakta.

[Duru Nisan]

merhaba ..2 senede bu ilacı kullandım. içmediğimin 2 .günü kusma mide bulantısı hayata küsme vb yan etkiler yaşadım. arkadaşımın doktoruna çaresizce gittim. çaresizce diyorum çünkü birçok kez bırakmayı denedim olmadı. sonra doktoru bana dediki efexor azaltılarak ya da birden kesilerek bırakılmaz. beyni başka bir ilaçla desteklemek lazım. ZEDPREX diye bir ilac verdi 1 hafta kullan efexoru bırakıp dedi . sonra 1 hafta bu ilacı kullandım sadece zedprex.sonra hiçbişey almadım. efexoru bıraktım. ve imkansız gibi ama 1 aydır efexor içmiyorum. hafif bi baş dönmem oluyor bazen o da yorgunluktan diye düşünüyorum.size de yardımım dokunursa çok sevinirim kurtulalım şu ilaçlardan. iyi günler

[kerub]

Ben bipolar oldğum için ilaç bırakmak gibi bir lüksüm yok. O nedenle venibaya devam :RpS_thumbsup: